Επιμέλεια Θοδωρής Ρηγινιώτης
Ο νέος εφιάλτης του σύγχρονου ανθρώπου είναι ότι ένα κατεστημένο (το κράτος ή μια πολυεθνική εταιρία που κουμαντάρει το κράτος) βάζει σε όλους μας ένα τσιπάκι, με το οποίο μπορεί να μας εντοπίζει (πού είμαστε κάθε στιγμή), να γνωρίζει όλα τα προσωπικά στοιχεία μας, αλλά και τα πολιτικά και θρησκευτικά πιστεύω μας, και πιθανόν να ελέγχει τις σκέψεις μας με παρεμβάσεις τελευταίας τεχνολογίας στο μυαλό μας.
Όπως ακούμε, στις ΗΠΑ ήδη οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να εμφυτεύουν τσιπάκι (chip) κάτω από το δέρμα τους και με ένα ειδικό σαρωτή οι αρμόδιοι μπορούν να διαβάσουν τον ιατρικό φάκελο καθενός.
Στη χώρα μας έγινε σάλος πρόσφατα στο Διαδίκτυο (και επερώτηση στη βουλή από τη βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων Σταυρούλα Ξουλίδου) επειδή το βιβλίο Αγγλικών της Α΄ Γυμνασίου, στο κεφ. 4, παρουσιάζει ένα κορίτσι να χαίρεται για το «καινούργιο της τσιπάκι», που της εμφύτευσε χωρίς καθόλου πόνο ο γιατρός στο δάχτυλο του χεριού της!...
Αν όμως οι άνθρωποι φορέσουμε τσιπάκια, είναι αδύνατο να προβλέψουμε τι δυνατότητες θα έχει η Εξουσία να μας ελέγχει. Αν, για παράδειγμα, έρθει μια χούντα ή ένα αντιχριστιανικό καθεστώς, πώς θα αντισταθεί κάποιος, αφού θα έχει μέσα στο σώμα του ένα τσιπάκι, με το οποίο σίγουρα θα τον ανακαλύψουν, όπου κι αν κρυφτεί;
Αν το χρήμα αντικατασταθεί με κάρτες, το κράτος μπορεί να μηδενίσει τις κάρτες μου πατώντας ένα κουμπί σε κάποιον κεντρικό υπολογιστή. Έτσι θα μείνω χωρίς δεκάρα, ενώ, αν έχω και μετρητά, θα μπορέσω να πάρω ψωμί να φάω (εγώ και τα παιδιά μου) έστω κι αν είμαι επαναστάτης ενάντια σε ένα (υποθετικό, αλλά όχι εξωπραγματικό) απάνθρωπο, αθεϊστικό, αντιχριστιανικό κράτος.
Ας μην ξεχνάμε ότι και σήμερα υπάρχουν πολλά απάνθρωπα καθεστώτα. Επίσης, ότι στη Βόρεια Κορέα ο χριστιανισμός διώκεται και υπάρχουν φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης επειδή είναι χριστιανοί. Επίσης, ότι κατά τον 20ό αιώνα (δηλαδή μόλις χθες) σε αθεϊστικές χώρες, όπως η Ρωσία (ΕΣΣΔ), η Ρουμανία ή η Αλβανία, χιλιάδες άνθρωποι βασανίστηκαν και θανατώθηκαν για την πίστη τους ή και τη γενικότερη αντίθεσή τους με το καθεστώς. Φανταστείτε αυτοί οι άνθρωποι να είχαν και τσιπάκια.
Αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα από το άρθρο «12 βήματα για να δεχτούν όλοι οι άνθρωποι το chip κάτω από το δέρμα τους», από το ιστολόγιο «Κόκκινος Ουρανός» (http://redskywarning.blogspot.gr/2012/11/12-chip.html):
«Το πράγμα πάει κάπως έτσι:
1. Δημιουργήστε ένα κλίμα φόβου.
2. Κάντε τους όλους να είναι online.
3. Κάντε ώστε και ο κάθε φτωχός να έχει πάνω του ένα κινητό τηλέφωνο.
4. Κάντε όλοι να μιλούν για RFID και βιομετρικά στοιχεία: το πρώτο στάδιο για την αποδοχή κάποιου πράγματος είναι η προσδοκία του.
5. Βάλτε chip σε όσα περισσότερα πράγματα και ανθρώπους μπορείτε (τηλέφωνα, κατοικίδια ζώα, ρούχα, κλπ.) ώστε να φαίνεται ότι είναι κάτι «φυσιολογικό».
6. Προωθείστε ένα σύστημα παγκόσμιας ταυτότητας, αλλά κάντε το σιγά σιγά.
7. Προωθήστε εμφυτεύματα για την υγεία και την ασφάλεια, ώστε να πιστεύουν όλοι ότι είναι κάτι καλό.
8. Κάντε έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν το τηλέφωνό τους για τα πάντα, ειδικά ως μέσο πληρωμής και ως απόδειξη ταυτότητας.
9. Πώς ξέρουμε ότι είσαι εσύ στα αλήθεια; Τα βιομετρικά σας στοιχεία παρακαλώ!
10. Κυβερνο-επίθεση (=επίθεση μέσω υπολογιστών)! Επανάσταση! Σας παρακαλούμε, προστατεύστε μας!
11. Η οικονομία καταρρέει... Το μετρητό χρήμα έχει φύγει και όλες οι πληρωμές γίνονται πλέον ψηφιακά.
12. Τα τηλέφωνα χάνονται και κλέβονται. Τα βιομετρικά στοιχεία πλαστογραφούνται. Το να κουβαλάς ένα κινητό τηλέφωνο είναι μεγάλος μπελάς – και τα Verichips είναι απλά η πιο εύκολη λύση...».
Ο Αντίχριστος και ο αριθμός του
Τα παραπάνω μοιάζουν με μια αναφορά από την Αποκάλυψη του αγίου Ιωάννη, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, που μιλάει προφητικά για διάφορα θέματα, αλλά δίνει έμφαση στα τελευταία χρόνια πριν τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.
Εκεί ο άγιος Ιωάννης λέει ότι το «Θηρίο», δηλ. ο τελευταίος κακός βασιλιάς που θα κυβερνήσει τον κόσμο και θα κυνηγήσει όποιους δεν τον προσκυνήσουν σα θεό, θα πείσει τους οπαδούς του να χαράξουν στο μέτωπο ή το δεξί τους χέρι το όνομά του ή τον αριθμό του ονόματός του, που είναι το χξς΄, δηλαδή το 666.
Όποιος δεν χαράξει το όνομα ή τον αριθμό του Θηρίου, «δε θα μπορεί να αγοράζει ή να πουλάει τίποτα και θα είναι καταδικασμένος σε θάνατο».
Η προφητεία αυτή θυμίζει την ιστορία με τα τσιπάκια… Όποιος δεν έχει τσιπάκι, ούτε πλαστικό χρήμα (κάρτες – που επίσης θα έχουν τσιπάκι), αυτό ακριβώς θα πάθει: δε θα είναι καταχωρισμένος στο σύστημα, τα προϊόντα του δε θα είναι έγκυρα, δε θα μπορεί να δουλέψει ή να πληρωθεί, δηλ. δε θα μπορεί ούτε ν’ αγοράζει ούτε να πουλάει τίποτα.
Ο αριθμός 666 έχει πάρει πολλές υποθετικές ερμηνείες κατά καιρούς. Κατά τη γνώμη μου, η πιο σοβαρή είναι ότι πρόκειται για ένα αριθμό, που τον χρησιμοποιούν οι σατανιστές (οι πιστοί στο σατανά) ως σύμβολο, επειδή είναι η ανάποδη μορφή του 999, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί αριθμός της Αγίας Τριάδας, επειδή 9 = 3Χ3. Είναι γνωστό ότι ο αριθμός υπάρχει ήδη στο bar code (το τρις επαναλαμβανόμενο 6), ενώ τα περίφημα www του Διαδικτύου (που στην ουσία έχουν καταργηθεί πια), αν τα πληκτρολογήσεις έχοντας ελληνική γραμματοσειρά, δίνουν ςςς, όπου το γράμμα ς΄ (που λέγεται «στίγμα» και διαβάζεται «στ») στο ελληνικό αριθμητικό σύστημα συμβολίζει το 6 (όπως α΄ = 1, β΄ = 2 κ.ο.κ., έτσι και ς΄ = 6). Αυτά μπορεί να είναι και τυχαία, αλλά τέτοιες συμπτώσεις κάνουν τον άνθρωπο καχύποπτο, γιατί είναι φανερό ότι αυτοί που κυβερνούν τον κόσμο δεν είναι άνθρωποι του Θεού (αλλιώς δε θα υπήρχε παντού τόση αδικία, δυστυχία, πόνος και θάνατος).
Το παραμύθι του καλού βασιλιά που θα λύσει όλα τα προβλήματα
Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ο εφιάλτης ενός πυρηνικού πολέμου μάλλον αποτελεί παρελθόν. Όμως νέες απειλές έχουν εμφανιστεί: η εξάντληση των φυσικών πόρων, η ολοσχερής οικολογική καταστροφή, η φτώχεια και η πείνα (που, από τον τρίτο κόσμο, όπου τις είχαμε εγκλωβίσει, ήρθαν και στις χώρες μας), χημικά και βιολογικά όπλα, και μάλιστα στη διάθεση χωρών εχθρικών προς το δυτικό κόσμο, και συν τοις άλλοις τα προβλήματα της αστικοποίησης (όλοι μαζευτήκαμε στις πόλεις), ψυχικά και σωματικά, η ανθυγιεινή ζωή, ο καταναλωτισμός, η εξάρτηση από την τεχνολογία, νέες ασθένειες και ένα σωρό άλλα.
Πρόκειται για μια ανθρωπότητα δέσμια του προπατορικού αμαρτήματος, λέμε οι χριστιανοί. Αφού γυρίσαμε την πλάτη στο Χριστό και στο ευαγγέλιο, στην εντολή της αγάπης κ.τ.λ., επιστρέψαμε στο μαύρο πρωτογονισμό μας.
Κι όμως νομίζω πως ο πλανήτης δε θα καταστραφεί. Λίγο πριν γκρεμιστούν όλα, ένας άνθρωπος θα εμφανιστεί. Εξαιρετικά χαρισματικός, ως εκ θαύματος θα κατορθώσει να πείσει ή να εξαναγκάσει τις κυβερνήσεις και τις πολυεθνικές να βάλουν φρένο στην απληστία τους, να σταματήσουν την κούρσα του άσκοπου πλουτισμού, ν’ αφήσουν επιτέλους το περιβάλλον ήσυχο και να το βοηθήσουν να επουλώσει τις πληγές του – τις πληγές που του προκαλούμε ανενδοίαστα, χωρίς έλεος και ανάπαυλα, από τη βιομηχανική επανάσταση και μετά. Θα τους κάνει επίσης να μοιραστούν την πίτα της ευημερίας με τους φτωχούς, είτε του τρίτου είτε του πρώτου κόσμου.
Φάρμακα χωρίς παρενέργειες θα βρεθούν για όλες τις αρρώστιες. Οι πόλεμοι θα σταματήσουν, οι δικτατορίες θα καταρρεύσουν, οι «τρομοκράτες» θα παραδώσουν τα όπλα τους, δε θα χρειάζεται πια να είναι οργισμένοι. Τα παιδιά θα πηγαίνουν στο σχολείο και μετά θα παίζουν σε αλάνες. Ειρήνη θ’ αρχίσει ν’ απλώνεται επί της Γης.
Τότε και οι απλοί καταναλωτές επιτέλους θα συνειδητοποιήσουν τη θέση και την ευθύνη τους στον κόσμο: θα βάλουν κι αυτοί μέτρο στις απαιτήσεις τους, θ’ απαλλαγούν από το άγχος, θ’ αλλάξουν τρόπο ζωής, θα χαμογελάσουν, θα βρουν την υγειά τους. Θα γεμίσουν θετική ενέργεια. Θα κάνουν θετικές σκέψεις. Ελεύθεροι, ισορροπημένοι κι ευτυχισμένοι, θα μπουν στο δρόμο για την αυτοπραγμάτωση.
Τον άνθρωπο, που θά ’χει αλλάξει τον κόσμο, οι λαοί θα τον λατρέψουν. Πάνω και πέρα από θρησκείες, θα τον αναγνωρίσουν ως απεσταλμένο απ’ το Θεό ή κι ως τον Ίδιο το Θεό, που τελικά λυπήθηκε τους ανθρώπους. Θά ’ναι σα να έχει έρθει ένας καινούργιος Χριστός.
Όμως θα είναι παγίδα. Γιατί δε θα είναι ο Χριστός, αλλά ο Αντίχριστος.
Έτσι, εκείνος, «ο άνθρωπος της αμαρτίας» (Β΄ προς Θεσσαλονικείς, 2, 3), «το θηρίον το αναβαίνον εκ της θαλάσσης» (Αποκάλυψις, κεφ. 13, στίχ. 1), θα κατορθώσει να ηγηθεί όλης της γης και να πείσει όλους τους ανθρώπους να αποδώσουν λατρεία στην εικόνα του, που θα είναι «ομιλούσα εικόνα» (τηλεοπτική;), βλ. Αποκάλυψις, 13, στίχ. 7 και 14-15. Θα αποδείξει τη δύναμή του με εκπληκτικά κατορθώματα, κατεβάζοντας μέχρι και πυρ εξ ουρανού (στ. 13). Όποιος αρνηθεί να λατρέψει την εικόνα του, θα πεθάνει (στ. 15).
Αυτός θα είναι, κατά τους αγίους χριστιανούς διδασκάλους, ο τελευταίος και φοβερότερος διωγμός κατά των χριστιανών, το τελευταίο χαρτί του διαβόλου στην προσπάθειά του να αποσπάσει όσο το δυνατόν περισσότερους από το Θεό. Και θα τα καταφέρει καλά, παρά την ύπαρξη της Αποκάλυψης και των άλλων προφητειών, γιατί οι άνθρωποι δεν (θα) ενδιαφέρονται πια για το Θεό. Έτσι ο Αντίχριστος (το «Θηρίο») εύκολα «θα αποδείξει ότι είναι Θεός» (Β΄ Θεσσ. 2, 4), αφού άλλωστε, κατά τον ινδουισμό (που είναι πια της μόδας), κάθε άνθρωπος είναι θεός, αρκεί να ενεργοποιήσει τη θεϊκή σπίθα μέσα του…
Φυσικά, όλα τα θύματά του θα περάσουν απαρατήρητα, γιατί η εξόντωσή τους θα γίνει με μια καλή πρόφαση που θα ανακοινωθεί από τα ΜΜΕ –θα είναι φονταμενταλιστές, τρομοκράτες, επικίνδυνοι ψυχασθενείς, εχθροί της ειρήνης κ.τ.λ.– οπότε όλα θα πηγαίνουν καλά. Οι άνθρωποι θα ζουν σ’ ένα ιδανικό θερμοκήπιο, με υγεία, ευτυχία, αρμονία και έναν θεό, που θα είναι στην πραγματικότητα ο διάβολος!
Οι αντιφρονούντες δε θα έχουν θέση σ’ αυτό τον ιδανικό κόσμο, όμως θα είναι εκείνοι που το όνομά τους είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής (Αποκ. 13, 8), ακριβώς γιατί θα έχουν αντισταθεί ώς το τέλος, όπως οι άγιοι μάρτυρες όλων των εποχών.
Σημειωτέον, ότι ο Αντίχριστος δε θα είναι «το τέλος του κόσμου», αλλά ο τελευταίος σπασμός του «αρχαίου όφεως» πριν την ολοκληρωτική ήττα του. Από τα γεγονότα αυτά δε θα «καταστραφεί ο κόσμος» (αν και θα περάσει σίγουρα μια σκληρή δοκιμασία), όμως θα κινδυνεύσουν οι άνθρωποι. Θα κινδυνεύσουν, όχι από πείνα, αρρώστιες, πολέμους, κλιματικές αλλαγές –αυτά είναι επιφανειακοί κίνδυνοι– αλλά από το μεγαλύτερο κίνδυνο, το μόνο κίνδυνο, την απώλεια του Θεού στην καρδιά τους και, μαζί μ’ αυτό, και της αιωνιότητας.
Προκλητικές αντιστοιχίες
Όλα αυτά βέβαια είναι μια υπόθεση. Ίσως η εποχή του Αντίχριστου ν’ αργήσει πολύ, ίσως να έρθουν άλλες συνθήκες πιο ταιριαστές με την Αποκάλυψη. Όμως η αντιστοιχίες με την εποχή μας είναι προκλητικές:
Για πρώτη φορά ο κόσμος είναι ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική καταστροφή, για πρώτη φορά η τεχνολογία επιτρέπει σε κάποιον να εξουσιάζει κυριολεκτικά όλη τη Γη, για πρώτη φορά οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις θρησκείες (η «αποστασία» του Β΄ προς Θεσσαλονικείς 2, 3;) και επιζητούν μόνον επίγεια ευημερία –άρα θα αγνοήσουν τις προειδοποιήσεις και θα λατρέψουν αμέσως όποιον τους την προσφέρει, σύμφωνα και με το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, 5, 43– αλλά και είναι εύκολο να θεοποιήσουν έναν άνθρωπο, λόγω της ινδουιστικής νοοτροπίας που έχει διεισδύσει στον πρώην «χριστιανικό» κόσμο (έτσι ο Αντίχριστος θα υψωθεί πάνω από όλες τις θρησκείες, Β΄ Θεσσ. 2, 4).
Επιφυλακή, όχι φόβος!
Σκοπός της συγγραφής της Αποκάλυψης του αγίου Ιωάννη δεν είναι να τρομοκρατήσει τους ανθρώπους, αλλά, αφενός, να τους προειδοποιήσει για τα γεγονότα που θα οδηγήσουν στην Ημέρα του Κυρίου Ιησού (ώστε να μην πλανηθούν) και, αφετέρου, να διακηρύξει ότι τελικός νικητής θα είναι ο Χριστός (βλ. Αποκ. 6, 2, αλλά και τα κεφάλαια 19-22, όπου περιγράφεται η τελική νίκη, η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ και ο παράδεισος).
Η Δευτέρα Παρουσία (Ημέρα του Κυρίου) είναι φοβερή για τις δυνάμεις του σκότους αλλά επιθυμητή για τους χριστιανούς. «Ναι, έρχου, Κύριε Ιησού» είναι η προσευχή του συγγραφέα της Αποκάλυψης.
Έτσι η πολυλογία περί Αντιχρίστου υπάρχει φόβος να αποπροσανατολίσει τους ανθρώπους, είτε βυθίζοντάς τους στον τρόμο, είτε γοητεύοντάς τους με το ενδεχόμενο μιας πρωτόγνωρης, εξωπραγματικής κατάστασης (που θα θυμίζει και κόσμους υπερηρώων των αμερικάνικων κόμικς – τυχαίο; δε νομίζω). Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι ολέθριο: ο άνθρωπος δεν ασχολείται με το Χριστό, Τον κλείνει έξω από τη ζωή του (ή και ανοίγεται σε «άλλες» δυνάμεις, επιφανειακά λαμπερές αλλά στο βάθος σκοτεινές) και μένει απροστάτευτος και (στην αιωνιότητα) μόνος.
Θα κλείσω με την άποψη του μεγάλου σύγχρονου αγίου γέροντα Πορφύριου για το θέμα. Συζητώντας με κάποιον, ο μεγάλος αυτός ορθόδοξος άγιος είπε:
«Για μας τους χριστιανούς, όταν βιώνουμε το Χριστό, δεν υπάρχει Αντίχριστος. Δε μου λες; Εδώ που κάθομαι στο κρεβάτι μπορείς να καθίσεις εσύ;». Του λέει ο άλλος: «Όχι, Γέροντα». «Γιατί;». «Διότι, εάν καθίσω πάνω σας, θα σας πλακώσω». «Πότε μπορείς να καθίσεις;». «Όταν φύγετε εσείς».
Και ο γέροντας είπε: «Ακριβώς, παιδί μου, έτσι συμβαίνει και με την ψυχή μας. Όταν έχουμε μέσα μας τον Χριστό μας, μπορεί να έρθει ο Αντίχριστος; Μπορεί να μπει καμιά άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας; Γι’ αυτό σήμερα, παιδί μου, δεν έχουμε τον Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον Αντίχριστο. Όταν βάλουμε τον Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος».
