Τα ίσια μες τα’ ανάποδα
Tου γιατρού Γιάννη Γ. Τσουδερού
Όλα τα φάρμακα έχουν τις ενδείξεις τους. Συνοδεύονται βέβαια πάντοτε, και όλα, από τις αντενδείξεις των. Ο σοφός συγκερασμός των δύο αυτών ιδιοτήτων τους, επιτρέπει τη χρήση τους. Το όριο αυτό της μίξης καθορίζεται από τον Ιπποκράτη ο οποίος λέει ότι ένα φάρμακο δίδεται με σκοπό να θεραπεύσει ή τουλάχιστον να μη βλάψει.
Αυτό το συμπέρασμα, ισχύει εις όλα τα θέματα πάνω στα οποία πρέπει να πάρουμε μια απόφαση, ακόμη και αν θέλουμε να αποφασίσουμε για το σχεδιασμό μιας πόλης. Η πόλις δηλαδή, πρέπει να αναπτυχθεί μεν, αλλά η ανάπτυξη αυτή να μη βλάπτει αισθητικά, πολεοδομικά και λειτουργικά, το σύνολό της. Αυτό σημαίνει ότι κάθε αναπτυξιακός προσανατολισμός συζητείται ως θέμα, αν στην υπό συζήτηση πρόταση έχουμε μελετήσει και τις αντιπροτάσεις της. Μια τέτοια άσκηση, θα ήταν δυνατό να γίνει με την είδηση η οποία δημοσιεύτηκε στον τύπο με την ευκαιρια μιας μελλοντικής χωροταξικής και λειτουργικής διαμόρφωσης της πόλη μας, η οποία αφορά κυρίως το δυτικό τομέα της. Το πρώτο εύρημα είναι ότι δε βρήκα να υπάρχουν κοινωνικές αντιπροτάσεις επ’ αυτού. Επειδή όμως θέλω να βοηθήσω στην ωρίμανση της ιδέας της διαμόρφωσης της πόλης, ας κάμω εγώ την πρώτη αντιπρόταση, κυρίως πάνω στο θέμα της διαμόρφωσης του δυτικού τομέα της. Ας συζητήσουμε λοιπόν το θέμα της διαμόρφωσης του δυτικού τομέα της. Ας συζητήσουμε λοιπόν το θέμα της μελλοντικής χρήσης του γηπέδου της Σοχώρας όπου φαίνεται κατά το τύπο πάντα, κάποια κινητικότητα διευθέτησης.
Η Σοχώρα ήταν πολύ παλιά χώρος αθλητικών εκδηλώσεων των σχολείων Δημοτικής και Μέσης εκπαίδευσης. Εκεί γιορταζόταν επίσης με αθλητικές οργανώσεις οι αγώνες, τα Αρκάδια και εκεί εγινόταν και οι αθλητικές ερασιτεχνικές συναντήσεις των Ρεθεμνιώτικων κυρίως ποδοσφαιρικών συλλόγων (Άρης Περιβολίων, Αραράτ Αρμενίων, Κεραυνός και Αστέρας Ρεθυμνίων). Οι αθλητικές όμως εκδηλώσεις διακόπηκαν στη Σοχώρα γιατί οι αθλητικές καθαρά εκδηλώσεις τώρα γίνονται στο ωραιότατο γήπεδο του Βαρδινογιάννειου κέντρου.
Εκεί γίνεται τώρα και μια εθνική με διεθνή συμμετοχή συνάντηση, κλασσικού αθλητισμού. Στη Σοχώρα δεν έμειναν πια αθλήματα κλασσικού αθλητισμού ή ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Έμειναν μόνο και κυρίως οι ποδοσφαιρικές επαγγελματικές συναντήσεις. Αυτές οι συναντήσεις όμως, δεν έχουν τίποτα το αθλητικό. Αντιπροσωπεύουν δυο καθαρά εμπορικές εταιρείες οι οποίες συναντιούνται με σκοπό να επιδείξουν τα προτερήματα του εμπορεύματός τους, το οποίο έχουν αγοράσει πανάκριβα, διότι πρόκειται για νέους ανθρώπους. Είναι δηλαδή μια μορφή δουλεμπορίας. Αυτό συχνά το διαπιστώνουμε όταν ακούμε ότι το τάδε εμπόρευμα με το όνομα, ας πούμε Μαραντόνα, κόστισε τόσο και αγοράστηκε από την ομάδα NAPOLI με λεφτά του εφοπλιστή LAURO ή του ΜΑΚΑΡΟ (υπερθετικός λέει του Μάκη Ψωμιάδη ήδη φυλακισμένου για καταχρήσεις που έκαμε στην αγορασμένη από αυτόν ποδοσφαιρική εταιρεία ΑΕΚ. Τα ίδια θαυμαστά αθλητικά νέα, μαθαίνουμε τώρα για ένα Ρώσσο, ο οποίος έγινε υπερπλούσιος όταν διαλύθηκε η Σοβιετική ένωση και αγόρασε ως επένδυση από τα αποκτηθέντα κεφάλαια του μια αγγλική ποδοσφαιρική ομάδα έτσι σύζουμη, πράγματα και ανθρώπους δηλαδή.
Παλιότερα, τα ίδια φαινόμενα αγοραπωλήσεων, γινόταν στους ιπποδρόμους όπου πλούσιοι χαραμοφάδες και Άραβες σεΐχηδες Άραβες, αγόραζαν και πωλούσαν καθαρόαιμα άλογα για τους ιπποδρομιακούς στάβλους τους.
Εις τους χώρους αυτούς των ποδοσφαιρικών γηπέδων ή των ιπποδρομείων κλπ οι φιλοθεάμονες εκτρέπονταν σε βιαιότητες, όπως καταστροφές των γηπεδικών εγκαταστάσεων των γύρω περιχώρων, πυρκαγιές, τραυματισμοί και θάνατοι. Επίσης, αυτοί οι ομαδοποιημένοι υπό τα τοτέμ και τα σύμβολα των ποδοσφαιρικών εταιρειών τους, συχνά αποχωρούντες των γηπέδων εκφράζουν την καταστροφική εκδικητική μανία τους και εναντίον των υπολοίπων δομών της πόλης των ή εκείνης που τους φιλοξενεί. Ακόμη και τρένα καταστρέφουν! Συμπέρασμα; Μια τέτοια δραστηριότητα αποτελεί αντένδειξη σαφή στην συνύπαρξη ενός τέτοιου ποδοσφαιρικού γηπέδου μέσα στο διοικητικό πολιτικό χώρο μιας πόλης. Αυτό το συμπέρασμα δεν είναι δικό μου. Το είχαν ανακαλύψει ακόμη και οι πολεοδόμοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι οποίοι κατασκεύαζαν τους ανάλογους με τα γήπεδα μας χώρους, εκτός των τειχών της πόλης όπως π.χ. είναι το Κολοσσαίο της Ρώμης, λίγο μεταγενέστερα η Αρένα της Βερόνας και εκείνη του Μιλάνου. Την ίδια χωροθετική λογική υιοθέτησαν για τις Αρένες των Ταυρομάχων οι οποίες κτιζόταν σε Ισπανία, Πορτογαλία και Γαλλία σε εύκολα απομονωμένα πολεοδομικά τετράγωνα των πόλεών τους.
Αυτή η εξέλιξη, αυτών του τύπου των σταδίων, είναι η συνέχεια της αρχαιοελληνικής παλαίστρας και όχι των σταδίων τα οποία εξελίσσονται και φθάνουν στους Ολυμπιακούς αγώνες. Οι άλλοι, οι παλαιστές οι οποίοι έδιδαν θέματα επαγγελματικής πάλης και ήσαν κάτω ως οι Σούμο της Ιαπωνίας δεν είχαν καμία σχέση με τα αθλήματα τα οποία γινόταν στα αθλητικά στάδια. Αυτοί πήγαιναν όπως είπαμε στις παλαίστρες.
Και τώρα να η πρότασή μου. Αν όπως νομίζω σωστό μετακινηθεί το γήπεδο της Σοχώρας κοντά στο Βαρδινογιάννειο αθλητικό γήπεδο, τότε στον απελευθερωμένο χώρο του γηπέδου θα μπορούσε να κτιστεί ένα θέατρο κλειστής στέγης το οποίο θα δικαίωμα την πόλης μας και ως πόλη των γραμμάτων ενώ στο Βαρδινογιάννειο, κοντά με το επαγγελματικό γήπεδο, θα ολοκληρωνόταν ένα πλήρες κέντρο αθλημάτων και μ’ αυτό τον τρόπο θα αναδυόταν η εκεί περιοχή μαζί με το Πανεπιστήμιο και του Γάλλου ως χώρος της Πανεπιστημιούπολης, άξιος να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά την πόλη ως πόλη των γραμμάτων. Είναι αυτή η ιδιότητα της πόλης η οποία θα αποτελέσει και το μοναδικό βασικό προϊόν τουριστικού προϊόντος πώλησης και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αυτά.
