ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Η πόλη των Γραμμάτων και των Ατεχνιών

0

της Βλασίας Μιχαηλίδου – Τριπολιτάκη

Φιλολόγου, Ιστορικού M.Sc.

Εκπαιδεύτριας Α.μ.Ε.Α.

Υποψηφίας Δημοτικής Συμβούλου

«Ρέθυμνο Αξίζεις» του Θοδ. Νίνου

[email protected]

 

 

Το Ρέθυμνο ως πόλη των Γραμμάτων και των Τεχνών

δύσκολα, πλέον, διατηρεί τον παλαιόθεν απονεμηθέντα τίτλο. Η

σύγχρονη πραγματικότητα έρχεται να αποκαλύψει πτυχές

δυσάρεστες και παραλείψεις αδικαιολόγητες.

Το μεγάλο σε έμψυχο δυναμικό κεφάλαιο που λέγεται

Πανεπιστήμιο παραμένει ανεκμετάλλευτο, αφού καμιά τοπική

Αρχή δεν επιδίωξε τη Διασύνδεση των Σχολών με τη Ρεθεμνιώτικη

κοινωνία. Ο συνεδριακός τουρισμός μπορεί να συμβάλλει στην

επιμήκυνση της τουριστικής κίνησης, προσφέροντας σημαντικά

οικονομικά οφέλη κι αποτελώντας μοχλό πολιτιστικής ανάπτυξης

του τόπου μας.

Το Ρέθυμνο έγινε πανελλαδικά γνωστό τα τελευταία χρόνια

με τις καρναβαλίστικες φιέστες και με τη δημοσιοποίηση ειδεχθών

εγκλημάτων (παιδεραστίας), θλιβερών πρωτιών (κατανάλωση

αλκοόλ σε εφήβους). Δεν αξίζει στο Ρέθυμνο αυτή η ηθική κατάντια.

Τα σχολεία μας, ωστόσο, διαθέτουν ικανούς εκπαιδευτικούς που

πασχίζουν μεμονωμένα να παράγουν πολιτιστικό έργο (θεατρικές

παραστάσεις, μουσικές εκδηλώσεις, εκθέσεις βιβλίου και έργων

τέχνης). Πόσο περισσότερο θα μπορούσε να διευρυνθεί η τόσο

αξιόλογη προσπάθεια του «Μουσικού Καρπού» του κ. Αντ.

Μαυράκη, αν είχε μόνιμα την ενίσχυση του Δήμου, και πόσο

καλύτερα θα μπορούσαμε να απολαύσουμε το έργο του Μουσικού

Σχολείου σ΄ένα Συνεδριακό πολυχώρο ή και σε ένα υπαίθριο

ειδικά διαμορφωμένα δημοτικό πάρκο αναψυχής;

Θα πρέπει, επιτέλους, η Δημοτική Αρχή να αποτελέσει

την «ομπρέλα», που θα στεγάσει όλες αυτές τις πρωτοβουλίες, θα

αναδείξει συνεργασίες, ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο αποτέλεσμα

για τους Ρεθεμνιώτες. Να διαμορφωθούν τα σχολεία σε κυψέλες

καλλιτεχνικών κι αθλητικών δραστηριοτήτων, που θα τραβήξουν

τους νέους από την εικονική πραγματικότητα της ηλεκτρονικής

κόλασης που είναι παγιδευμένοι.

Το Αναγεννησιακό φεστιβάλ, που τελείται κάθε καλοκαίρι

στη Φορτέτζα, δεν αναβιώνει τίποτα από το Αναγεννησιακό

παρελθόν της Κρήτης. Από την άλλη, ενώ ανεβαίνουν εκπληκτικές

ερασιτεχνικές παραστάσεις το Ρέθυμνο δε διαθέτει ένα κλειστό

Δημοτικό θέατρο. Παρόλο που έχει δεσμευτεί η παρούσα Δημοτική

Αρχή «για τη σύσταση Πειραματικής και Παιδικής Σκηνής και

την εξεύρεση μόνιμης στέγης για το Δημοτικό Θέατρο Ρεθύμνου,

αιτήματα που έχουν αποδείξει τη σπουδαιότητά τους στα χρόνια

που πέρασαν».

Στις 10/11 Απριλίου η θεατρική ομάδα της σύναξης Νέων

της Ι. Μητροπόλεως Ρεθύμνης κι Αυλοποτάμου έδωσε δύο

συγκλονιστικές παραστάσεις του θεατρικού έργου με τον τίτλο «Άϊ-

Γιάννης». Οφείλω να σημειώσω πως ο κ. Καλογεράκης συνθέτει

αριστουργήματα έμμετρου λόγου, εφάμιλλου με τα αθάνατα

έργα του Κορνάρου και του Χορτάτζη. Οι παραγωγές που

ανεβάζει σε συνεργασία με την ομάδα Νέων της Μητρόπολης

έχουν επαγγελματική συνέπεια, τόσο από την άψογη εικαστική

υποστήριξη, όσο κι από την υποκριτική αρτιότητα, προσφέροντας

πάντα στο φιλότεχνο και φιλόθεο κοινό της πόλης έργα υψηλού

επιπέδου, βασισμένα στην εκκλησιαστική και λαϊκή μας παράδοση.

Κι όμως η εκπληκτική αυτή πνευματική δουλειά δεν έχει τον

κατάλληλο χώρο να φιλοξενηθεί. Μέχρι πέρυσι παρουσιαζόταν

στον υπόγειο χώρο του Ι. Ν. Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων,

που η προχωρημένη διάβρωση στους τοίχους έχει καταστήσει

ακατάλληλο. Αλλά και φέτος η αίθουσα εκδηλώσεων του Ι. Ν.

Κοιμήσεως Θεοτόκου στον Μασταμπά (δωρεά του αείμνηστου Γ.

Κεφαλογιάννη), πρόσφερε τη δυνατότητα παρακολούθησης μόνο

σε όσους θεατές βρίσκονταν στις δύο πρώτες σειρές καθισμάτων.

Το Ρέθυμνο αποτελεί μία από τις ομορφότερες πόλεις

παγκοσμίως! Ωστόσο, χωρίς πύλες εισόδου, χωρίς όραμα, χωρίς

συλλογικό σχεδιασμό θα παραμένει ένας ανεκμετάλλευτος πλούτος

κι ένα μεγάλο παράπονο για όλους εμάς που το αγαπάμε και

πιστεύουμε στην υπεροχή του. Το ΡΕΘΥΜΝΟ ΑΞΙΖΕΙ να αναδειχθεί

ως η πόλη του πολιτισμού και της υψηλής ποιότητας τουρισμού.

Κι αυτό θα επιτευχθεί μέσα από μία νέα Δημοτική Αρχή, που θα

χειριστεί την εξουσία ως την υπέρτατη διακονία για τους δημότες,

για τον κάθε άνθρωπο, μικρό και μεγάλο, εύπορο κι ελάχιστο

αδερφό.

Εύχομαι ολόψυχα η Ανάσταση του Χριστού μας να σημάνει

τη δική μας πνευματική Ανάσταση από τα προσωπικά μας πάθη

και την ελπίδα για την Ανάσταση της Πατρίδας μας από την

περίοδο των παθών που διανύει. Το ζωηφόρο αναστάσιμο φως

ας χαρίζει σε όλους μας αγάπη, υγεία, αισιοδοξία, γαλήνη και

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ