ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Μαντινάδες & Όνειρα της Κατερίνας Βοτζάκη

0

Οι μαντινάδες και οι στίχοι που στείλατε με το ελεύθερο θέμα:

Ξενιτεμένος (Ρέθεμνος)

Σαν είν' ο άθρωπος καλός, βάνει στη μ-προσευχή του

πρώτα του κόσμου τα παιδιά, κι' ύστερα το παιδί ντου.

Ζούλη Αγγελική (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)

Αθρώποι απού σκέφτονται, κι' οπίσω σου το πούνε

μακριά 'πο μένα, κι' όμοιους, μ' αυτούς να 'πα να βρούνε.

Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ρουμπάδο Ρέθεμνος)

Πριχού να πω στη μοναξιά, να 'ρθει, μ' έχει βρωμένη

σα να την έχουν πάνω μου, κομμένη και ραμμένη.

Τσιτσιγιάννης Γιάννης (Βόλος)

Αφού τση παρουσίας μου, μοίρα χτυπάς και βρίζεις

θα φύγω, τσ' απουσίας μου, να δω πως συνηθίζεις.

Μονιάκης Στάθης (Ηράκλειο)

Μου 'χουνε παίξει μαχαιριές, στην πλάτη, πεντακόσοι

μα μόνο κλάμα ενός παιδιού, μπορεί να με σκοτώσει.

Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)

Ψεύτικο δάκρυ τω μαθιώ, τσ' αγάπης μου προδότης

του ονείρου μαστροχαλαστή, στα χρόνια τση νεότης.

Μπακιρτζής Δημήτρης-Τζανοδημήτρης(Πεμόνια Αποκορώνου)

Μέσ' απ' τσοι πόνους, τσι χαρές ακροβατείς και φτάνεις

σαν προσευχή απου τσι βραδιές, αμοναχός σου κάνεις.

Ζαχαριουδάκης Γιάννης (Γαλιά Μεσσαράς Ηράκλειο)

Δίδει τροφή ψιμυδευτή, στο πνεύμα και στο σώμα

και κουβαλεί πολιτισμό, το Κρητικό το χώμα.

Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)

Παλιού καιρού, το ψέμα σου, χώρεσε στο μαντήλι

που το 'δεσες κόμπο διπλό, στο χάραμα τ' Απρίλη.

Γλετζάκης Μιχάλης (Ασή Γωνιά Αποκορώνου Χανιά)

Δε με τρομάζουν, τα θεριά, φουρτούνες δε φοβούμαι

και ούτε χιονοθύελλες, εμένα σταματούνε.

Μπαττή Γλυνιαδάκη Δήμητρα (Χανιά)

Βάρκα που πλέει στ' ανοιχτά, η αγάπη σου για μένα

που τη σκεπάζουν συνεχώς, κύματα αφρισμένα.

Σηφάκης Γιώργης - Σιμισακογιώργης (Ρέθεμνος)

Μες στην καρδιά σου όνειρα, αζωντανά μη θάψεις

τσ΄ελπίδας κάμε τα κλωστές, κάθε πληγή να ράψεις.

Καλλέργης Γ..Κωστής -Κ.Ι.Γ.Κ.(Λούτρα Ρέθεμνος)

Στη σκέψη σ' έχω συντροφιά, μέρα και νύχτα φως μου

κι ας είσαι αλάργο μάθια μου, στα πέρατα του κόσμου.

Κουτσελάκης Αντώνης-Νέλος (Ιεράπετρα)

'Πο μια σου λέξη κρέμομαι, κι' οντε 'κουστει θα γιάνει

πολλές πληγές που στο κορμί ο χωρισμός σου βάνει.

Γαρεφαλάκης Γιώργης (Άγιος Νικόλαος Λασίθι)

Κάμε Χριστέ μου μιά φορά, τον πόνο μου δικό σου

να δεις πως εκατέβηκες και βγήκα στο σταυρό σου.

Αλατζάς Σάββας (Ηράκλειο)

Τι σου κοστίζει, μοίρα μου, κι ίντα χρωστώ ακόμα

στα γκρίζα μου τα όνειρα, να ρίξεις λίγο χρώμα.

Κουλιζάκη Ελπίδα (Φρες Αποκορώνου Χανιά)

Χτύπα με μοίρα όσο μπορείς, στέλνε καημούς και πόνο

μ' αντί να πέφτω κοίταξε, ανάστημα σηκώνω.

Μυντιλάκη Μαρία (Χανιά)

Μιας αναπάντεχης χαράς, είδηση περιμένω

να 'ρθεις να δεις πως μ' άφηκες, στο χτες ν' αργοπεθαίνω.

Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)

Αν έχεις έγνοια μην πονώ, να μη μ' αργείς πουλί μου

χάρες μην πιάνεις αλλονώ,  νά 'ρχεσαι στη ν-αυλή μου.

Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)

Συννεφιαστό, ανάβλεμμα, ρίχνει μου το φεγγάρι

μα ΄ναι αλάργο και μακρά και δε μου ροζονάρει.

Φανουράκης Ηλίας - Κουρσάρος (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)

Ακόμη και στα πούπουλα, να θέσω, νοιώθω πόνο

τόπος που ραχατεύομαι, η αγκαλιά σου μόνο.

Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου Χανιά)

Με μια πατούλια Κρητικούς, θα βγούμεν εις στον 'Αρη

γιατί δε νταγιαντούμενε, τση Τρόικας, τα βάρη.

Κιουρτσιδάκη Νίκη (Φρατζεσκιανά Μετόχια Ρέθεμνος)

Θα με πονέσει η χαρά, όντε θα τη γνωρίσω

γιατί θα δω πως έζουνα, 'πο τότεσας και πίσω.

Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηράκλειο)

Ψεύτικα δεν εγέλασα, ποτέ γνωστού γη ξένου

και δεν επροσποιήθηκα, αθρώπου γεννημένου.

Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)

Είναι καρδιές π' αντέχουνε, τσι πόνους με τσι τόνους

κι' άλλες απού λιγούνε σα,  τζη πιο λιανούς τσι κλώνους.

Μιχελάκης Στέλιος - Μιχελοστελής (Αρώνι Ακρωτηρίου Χανιά)

Ω τη μ-παντέρμη θάλλασα, φουσκώνει ξεθυμαίνει

μα ο δικός μου στεναγμός,  μες στη γ-καρδιά πομένει.

Γαριπαντώνης (Νύβριτος Μεσσαράς Ηράκλειο)

Πρωταπριλιά, κι' ελεύθερα, κυκλοφορεί το ψέμα

κι' όμως εγώ ούτε σήμερα δε θα το πω σε σένα.

Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)

Σκέψη μου πάψε να χτυπάς, πόρτα μανταλωμένη

γιατί 'ναι μέσα δυστυχείς, κι' αθρώποι πονεμένοι.

Μουλουδάκης Γιάννης (Αλόιδες Μυλοποτάμου Ρέθεμνος)

Αγάπες, θύμησες παλιές, όσο κι αν προσπαθήσει

στιγμές καλές κι' αξέχαστες, ο χρόνος δε θα σβύσει.

Πρικάκη Μαρία (Φιλιατρά Μεσσηνίας)

Εχεις δικαίωμα και συ, να κάνεις κάποια λάθη

αρκεί να διορθώνεσαι, να μη σου γίνουν πάθη.

Χασουράκη Ειρήνη (Αθήνα)

Τέλος κι αρχή τ' ονείρου μου, παίδεψη του μυαλού μου

κι' αγάπη μεγαλύτερη, θα μείνεις του καιρού μου.

Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθεμνος)

Οθέ ντο ν-τόπο που γελούν, τραβάγια, μου γροικάται

γης πόνος, λένε πέρασε, και η χαρά, θρηνάται.

Διόρθωση μαντινάδας με τη λέξη τσουρώ

Χατζόπουλος Δημήτριος

Ετσούρησαν τα 'νειρατα στους εγκρεμούς τση ζήσης

μα ΄δα θωρρώ 'που τ' όβγορο, την ομορφιά τση δύσης.

Το επόμεμο θάμα είανι η λέξη, χωστός, χώστηκα κλπ (κρυμμένος, κρύφτηκα κλπ) και το μεθεπόμενο επίκαιρο εορταστικό Πασχαλιάτικο.

Στέλνετε στο τηλέφωνο   6981572714.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ