Ποιος αφελής ή αδαής διαδίδει ότι η ένδοξος ημών χώρα δεν παράγει τίποτα;
Παράγει «προϊόντα» που δεν παράγουν άλλοι ή έστω δεν παράγουν στο βαθμό που ευδοκιμούν εδώ.
Παράγουμε σπάνιας «ποιότητας» κοινοβουλευτικούς «αστέρες» που τιμούν το λειτούργημά τους. Πρόθυμοι και εξυπηρετικοί υπηρέτες-όχι των ψηφοφόρων τους βέβαια- κελαηδούν νυχθημερόν στα τηλεοπτικά πορτο-παράθυρα νέμοντας απλόχερα την ακατάσχετη φλυαρία τους εν είδει Ταμηλο-αδώνειων «φιλοσοφιών».
Παράγουμε εκλεκτής ποιότητας «ενημέρωση». Η χρήση του ρήματος είναι ορθή, αφού η ενημέρωση δεν παρέχεται στη χώρα μας, αλλά «παράγεται» μεταλλαγμένη σε εργαστήρια που παραπέμπουν σε αντίστοιχα των Αλχημιστών του Μεσαίωνα. Τα συγκεκριμένα «εργαστήρια» παραγωγής ενημέρωσης είναι «εργολαβικά» και ως εκ τούτου έχουν κατοχυρώσει το copyright για όσο χρόνο θέλουν οι ίδιοι.
Παράγουμε «πνευματικούς» ανθρώπους, οίτινες σε καλοστημένες Μπογδάνειες ή Βηματοψυχάρειες συνεντεύξεις υμνούν την «μεγαλοψυχία» των Ελλήνων κατά την περίοδο της κρίσης και επαναλαμβάνουν Παγκάλεια αποφθέγματα, καλλωπισμένα με το λόγο της διανοουμενίστικης στρατευμένης σαχλότητας. Πρωταγωνιστές ψευδο-φιλόσοφοι «Ραμφίζοντες» και Βαλτινοθανάσηδες Γερμανο-υμνητές.
Παράγουμε κάθε μορφής αντίδοτα, πρωτότυπα ή γεννόσημα της έρημης «παιδείας». Εσχάτως μετά την εξαίρετη Διαμαντοπουλο-φωτοτυπική περίοδο, την Μπαμπινιώτικο-Παπαδήμειο «μεταρρύθμιση» πέσαμε στην Αρβανιτο-Λοβέρδεια Λευκοεβδομάδα να πρωταγωνιστεί, πριν η «Τράπεζα» θεμάτων –μανία που έχουν οι τύποι με τις τράπεζες- αφήσει μετεξεταστέα τη μισή μαθητιώσα νεολαία.
Παράγουμε εξαίσιας ποιότητας «δικαιοσύνη», ήτις λαμβάνει σώφρονες αποφάσεις, ενώ διακρίνεται και για την ασύλληπτη ταχύτητα που απονέμει τη «δικαιοσύνη» της. Ειδικά όταν η ίδια συμπεριλαμβάνεται σε «μνημονιακές» δεσμεύσεις υπενθυμίζει τη συμπλοκή της ως εξουσία με την νομοθετο-εκτελεστική, ώστε να αμείβεται- κατά το Σύνταγμα πάντα- εξίσου με τις παραπάνω εξουσίες.
Παράγουμε «θεσμούς» που διασφαλίζουν την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την κοινωνική ομαλότητα!!! Ένας εξ αυτών έχει αναλάβει την «ανασυγκρότηση» της χώρας. Αναφέρομαι στον περίφημο ΤΑΙΠΕΔ. Εκτιμά και αξιολογεί το κόστος της Ελληνικής επικράτειας και εν συνεχεία το εκχωρεί με συνοπτικές διαδικασίες στον «επενδυτή». Αυτό κι αν είναι πάταξη της γραφειοκρατίας…
Παράγουμε εν αφθονία λέξεις-νεολογισμούς, εμπλουτίζοντας την –ούτως ή άλλως- πλούσια ελληνική γλώσσα. «πρωτογενές πλεόνασμα», «εξορθολογισμός», «κινητικότητα εργασίας», «διαθεσιμότητα», «εφεδρεία», «πολιτική σταθερότητα», «αξιολόγηση υπαλλήλων» κλπ. Μη βιαστείτε να παρατηρήσετε πως δεν πρόκειται για «παραγωγή», αφού οι λέξεις υπάρχουν ως σημαίνοντα, γιατί η παραγωγή τους αφορά τα σημαινόμενά τους, δηλαδή τη σημασία που αποκτούν προφερόμενες από τα χείλη των εκπροσώπων της δικομματίλας (δανεισμένος Ζουράρειος όρος).
Παράγουμε κι εμπλουτίζουμε νεότευκτα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα τύπου προοδευτικής ή μη, Ψαριανο-ΔΗΜΑΡ-αριστεράς, ή ΠΟΤΑΜΙ-σακιδιακής ή ΕΛΙΑδικής σοσιαλδημοκρατίας. Για τη «φιλελεύθερη κεντροδεξιά», αυτή έχει Μπαλτακο-πολτοποιηθεί στον Κορυδαλλό ή έχει Βοριδο-υπουργοποιηθεί αναβαθμιζόμενη διαρκώς και διαχέοντας την «ελπίδα» παντού!!!
Παράγουμε αφέλεια, τέτοια και τόση, ώστε να γινόμαστε –κάποιοι εξ ημών-υμνητές της παράνοιας, της απανθρωπιάς, της αυθαιρεσίας και κάποιοι άλλοι να προσβλέπουμε στην… αισιοδοξία και την … ελπίδα, ωσάν τους δύστυχους τελευταίους Βυζαντινούς υπερασπιστές που λογχίστηκαν με την ελπίδα της θείας επικείμενης παρέμβασης έως ότου αναλήφθηκαν οριστικώς στον ουρανό!!!
