Μέρος Γ΄- τελευταίο
(Αξιοπιστία – Προοπτικές)
του ΜΕΛΕΤΗ ΔΡΕΤΟΥΛΑΚΗ τ. Λυκειάρχη - φιλολόγου
Στα ήδη δημοσιευθέντα δύο προηγούμενα μέρη του παρόντος άρθρου μου προσπάθησα να αναλύ σω, το πολιτικό φαινόμενο της Χρυσής Αυγής, τους λόγους της απήχησης, που είχε στην εκλογική βάση του Ελληνικού λαού, από το έτος 2012 και εξής, το ιδεολογικό στίγμα του, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στο ιδρυτικό Καταστατικό του και όπως το διακηρύσσουν τα στελέχη του, επιμεί νας, κυρίως, εις το κατά πόσον έχει στοιχειώδη ηθική, πολιτική, αλλά και δικονομική, βάση, η άνευ σοβαρών επιβαρυντικών στοιχείων, φραγμών και ορίων, ποινική δίωξη ενός νόμιμα και δημοκρατι κά εκλεγμένου κόμματος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, με προβαλλόμενες μεν τις αφορμές το ότι κάποιοι από τους βουλευτές τους κατείχαν….. κυνηγετικές καραμπίνες, νομίμως μεν, αλλά με σκοπό να …εξοπλίσουν τα μέλη του κόμματός τους, προκειμένου να καταλάβουν βιαίως την Εξουσία(!!) και το ότι κάποιος αμφιλεγόμενος, και σίγουρα περιθωριακός, οπαδός του εφόνευσε, πάνω σ’ ένα καυ γά, κάποιον άλλο περιθωριακό επίσης, και σίγουρα προκλητικό, αντιφρονούντα του, αλλά με βαθύ τερο, και ομολογημένο από ανώτατο όργανο της κρατικής Εξουσίας, (το Μπαλτάκο), το αίτιο, ότι κατόρθωνε αυτό το κόμμα να αποσπά από το σάπιο πολιτικό Κατεστημένο ικανότατο αριθμό ψη φοφόρων, με συνέπεια, όχι μόνο να χαλά τη μαφιόζικη πιάτσα του, αλλά και ν’ απειλεί σοβαρά τη δι ά νομικών τεχνασμάτων του ατιμωρησία του, προαναγγέλλοντας τη λογοδοσία όλων των υπευθύ νων, για την καταλήστευση του ελληνικού λαού, ενώπιον της Δικαιοσύνης… Πράγμα το οποίο άλλω στε μαρτυρείται και από την σπασμωδική εμμονή δίωξης αυτού του κόμματος, όχι μόνο χωρίς επαρ κή νομική θεμελίωση, αλλά και κατά σκαιά, και φασιστική, περιφρόνηση της θέλησης των 546.000 Ελλήνων, που, για τον άλφα ή βήτα λόγο, το ψήφισαν κατά τις πρόσφατες Ευρωεκλογές.. Αγνοούν οι ένοχοι πολιτικοί και οι διορισμένοι, απ’ αυτούς και την κουστωδία τους, δικαστές, ότι, με αυτή την ανόητη εμμονή τους, όχι μόνο αυτογελοιοποιούνται διεθνώς, αλλά και τραυματίζουν ανε πανόρθωτα την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών προς το θεσμό της Δικαιοσύνης της Πατρίδας τους; Αγνοούν, ακόμη, ότι, υπεράνω πάσης δικαστικής Εξουσίας ίσταται η κρίση και η βούληση 546.000 Ελλήνων; Αγνοούν ότι δεν δικαιούνται να φυλακίζουν ένα παρολίγο δεύτερο υποψήφιο Δή μαρχο Αθηναίων, τον οποίο εψήφισε το 16% των εκλογέων, με τη γελοία κατηγορία ότι κατείχε, νό μιμα μεν, .… ύποπτα δε, δύο κυνηγετικές καραμπίνες, προκειμένου να τις χρησιμοποιήσει, για την ανατροπή του πολιτεύματος; Όχι ασφαλώς!.Κι’, άρα, αυτούς, κι όχι τη Χρυσή Αυγή πρέπει, δικαίως, να φοβάται ο Έλληνικός λαός!. Πιστεύω πως προσπάθησα ν’ ασχοληθώ μ’ αυτό το θέμα με όση αντικειμενικότητα επιβάλλεται να προσεγγίζει κανείς τα διάφορα γεγονότα του πολιτικού γίγνεσθαι, και, φυσικά, χωρίς καμιά διάθεση να παίξω ούτε το ‘‘συνήγορο του διαβόλου’’, αλλ’ ούτε και εκείνον του απόλυτου καταδικαστικού Κριτή, παρά την όποια βαθύτερη προσωπική γνώμη έχω περί του κόμματος αυτού.. (Σημ. Χρησιμοποίησα και υπογράμμισα πιο πάνω το ρήμα ‘‘εφόνευσε’’, διότι ενοχλούμαι κάθε φορά, που, είτε από άγνοια, εί τε – το χειρότερο – από πρόθεση, διαστρεβλώνουν μερικοί τις έννοιες των λέξεων!.Γι’ αυτό θέλω, εν παρόδω, να ’πώ, ότι πρέ πει κάποτε, είτε να μάθουν αυτοί οι κύριοι την Ελληνική γλώσσα, είτε να σοβαρευτούν..Και να νοούν ότι, όταν σκοτώνει κά ποιος, πάνω σ’ ένα καυγά, τον αντίπαλό του, διαπράττει φόνο και όχι δολοφονία!.Και, άρα, χαραχτηρίζεται ως φονιάς και όχι ως δολοφόνος!. Δολοφόνοι χαραχτηρίζονται εκείνοι, που ενεδρεύουν και σκοτώνουν ύπουλα τ’ ανυποψίαστα θύμα τά τους, όπως κάνουν οι κατά καιρούς εμφανιζόμενοι ποικιλώνυμοι δειλοί και σκνιπαίοι κουκουλοφόροι αριστεριστές τρομο κράτες, με τελευταίο θλιβερό παράδειγμα αυτούς, που σκότωσαν δόλια τους δυό νεαρούς Χρυσαυγίτες Καπελώνη και Φουν τούλη, έξω από τα Γραφεία του κόμματός τους στο Ν. Ηράκλειο.. Θύματα, για τα οποία, εντούτοις, ουδείς λόγος συμπαθείας ακούστηκε από τους «ευαίσθητους δημοκράτες», των οποίων όλη η ευαισθησία εξαντλήθηκε στην περίπτωση του φόνου του Φύσσα!. Εννοώ τους «ευαίσθητους δημοκράτες» του «δημοκρατικού τόξου», του κερατά!.)
-2-
Τέλος πάντων, αφήνοντάς τα αυτά στην κρίση του κάθε έντιμου και πραγματικού δημοκράτη, κυ ρίως δε στην αδέκαστη κρίση του ιστορικού του μέλλοντος, προχωρώ, στην ολοκλήρωση του παρόν τος άρθρου μου, αναφερόμενος, στο κυρίως, επί του προκειμένου, ζητούμενο: Στο εάν δηλαδή θα μπορέσει η Χρυσή Αυγή να δικαιώσει τις προσδοκίες των πολυπληθών και, αναντιρρήτως, σοβαρών, κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία, ψηφοφόρων της, προερχομένων, άλλωστε, όπως έχω ήδη ση μειώσει, από ολόκληρο το φάσμα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης του λαού μας, αποδεικνυόμενη ως ένας αξιόπιστος πολιτικός σχηματισμός, και όχι ως ένα αναγκαίο κακό, που προτιμήθηκε ευκαιρια κά, απλώς για να χτυπηθεί ένα άλλο κακό, κατά το γνωστό ρητό των προγόνων μας, κατά το οποίο «πάσσαλος, πασσάλω κρούεται»..(= ‘‘ένα κακό, χτυπιέται {αποτελεσματικά, μόνο} από ένα άλλο κακό’’). Θα μπορέσει, άραγε, να αρθεί εις το ύψος των περιστάσεων και των ευθυνών, που επωμίζεται ως τρίτη πλέον πολιτική δύναμη του τόπου, αποτινάσσοντας από πάνω της το όποιο επιλήψιμο παρελ θόν της και επιδεικνύοντας έναν αληθινό επαναστατικό χαραχτήρα, ικανό να διαχειρισθεί τις αναγ καίες και εφιχτές πολιτικοοικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, που έχει ανάγκη ο τόπος μας, για να πάει μπροστά, ή θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται με τη νοοτροπία του μικροκομματιδίου των κάποιων παλιών του κλασματικών ποσοστών της μονάδας, με τη «αρχή του ενός ανδρός», με τα σκυμμένα γύρω του κεφάλια, και με τις απαράδεχτες τραμπουκίστικες συμπεριφορές του; Διότι, αποδίδοντας «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», όπως συνηθίζω άλλωστε, λόγω αρχών μου, απα ρεγκλίτως πάντοτε να κάνω, μετά τα όσα θετικά, αλλά και μερικά αρνητικά, ανέφερα πιο πάνω γι’ αυτό το κόμμα, θα πρέπει ν’ αναφερθώ αναλυτικότερα και στα σοβαρότατα τρωτά του!. Κι ομολογώ, κατ’ αρχήν, ότι μου δημιούργησε πολύ αλγεινή εντύπωση ένα δημοσίευμα του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής, το οποίο διάβασα στο φύλλο της 31ης -5ου -14 της εφημερίδας του κόμματός του «ΕΜΠΡΟΣ», αναφερόμενο στις τελευταίες αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές, και στο οποίο α ναγράφονται τα εξής περίεργα: «Σίγουρα επιτύχαμε μία Νίκη, αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν έλειψαν τα φαινόμενα παλαιοκομματισμού, πολι τικαντισμού, φαινόμενα, τα οποία χαραχτηρίζουν ένα αστικό και όχι επαναστατικό κόμμα. Αυτό θέ λετε για τη Χρυσή Αυγή; Εγώ ΟΧΙ!. Και να ξέρετε πως ο μεγαλύτερος εχθρός του Κινήματός μας είναι όλοι αυτοί που λένε ‘‘ν’ αλλάξουμε’’(!!)(Σημ.Η υπογράμμιση και τα απορηματικά θαυμαστικά είναι δικά μου) Έμεινα έκπληκτος διαβάζοντάς το, διότι, με τα λόγια του αυτά, δείχνει να αγνοεί ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής ότι μιά τέτοια αντίληψη, εάν δεν αποτελεί στιγμιαία έκρηξη ενθουσιασμού του, από τα αυξανόμενα, από εκλογή σε εκλογή, ποσοστά, που παίρνει το κόμμα του, αλλ’ αποτελεί πάγια πίστη του, πάνω, στη λαθεμένη λογική ‘‘όπως είμαστε μας ψηφίζει ο κόσμος, άρα δεν αλλάζουμε τίποτα’’, αγνοώντας επιπόλαια, τόσο το περιεχόμενο, όσο και την προσωρινότητα αυτής της ψήφου, όχι μόνο επαναστα τική δεν είναι, αλλά, βαθύτατα συντηρητική και φθαρτικότατα αρτηριοσκληρωτική, με επιπλέον προφανή την πολιτική ‘‘μυωπία’’ της, και ότι, ως εκ τούτου, η οποιαδήποτε εμμονή του σ’ αυτήν, θα αποβεί ολέθρια για τη μελλοντική πολιτική πορεία του κόμματός του!.Διότι μόνο μιά ‘‘μυωπική πολι τική αντίληψη θα μπορούσε να αγνοήσει την πιθανότητα ο κύριος όγκος των φηφοφόρων ενός κόμ ματος να το ψήφισε μ ε τ η ν π ί σ τ η, ότι: «είναι μεν κ α κ ό π ρ ά μ α αυτό το κόμμα, αλλά, προκει μένου να χτυπήσει το μισητό Κατεστημένο, το ψήφισε, έστω και με βαρειά καρδιά, για ν’αμολήσει το ‘‘φασιστι κό μπουντόγκ’’, τον Αρχηγό του, με τους «φουσκωτούς» του, να το κατασπαράξουν, κι, από ’κεί και πέρα ας γίνει ό,τι θέλει!.Πράγμα, το οποίο, φυσικά, όχι μόνο δεν το κολακεύει καθόλου, αλλά και κα νένα πολιτικό ορίζοντα δεν του παρέχει για το μέλλον!. Διότι μιά τέτοια αντίληψη δεν πρόκειται να καταστεί ποτέ πλειοψηφικό ρεύμα στο φύσει δημοκρατικό και φιλελεύθερο ελληνικό λαό!. Κυρίως φαίνεται να αγνοεί ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής, ότι, στα «επαναστατικά κινήματα» και τα γενικότερα πολιτικά δρώμενα, ισχύει απαρεγκλίτως το εξής δίπτυχο: α)Ότι η αυθεντικότερη και λυσιτελέστερη, για ένα Έθνος, Επανάσταση, προσδιορίζεται από την ι κανότητά της να προσλαμβάνει, να αξιολογεί και να συντονίζεται με τον παλμό, τις προσδοκίες και τις αναζητήσεις του λαού της, ώστε να τον προφυλάσσει από τις «δυστυχίες και τις φρικαλεότη τες», που, κατά τον Κant, μπορούν να συνοδεύουν τις επαναστάσεις!. Και
-3-
β) Ότι, επίσης, κάθε Επανάσταση, επιβάλλεται, να ξεκινά από μιά στοιχειώδη ηθική.. Την ηθική, που υπαγορεύει, ότι προαπαιτούμενο, μιάς αληθινής, κι όχι ψευδεπίγραφης Επανάστασης, πρέπει να εί ναι ο εξονυχιστικός έλεγχος και διόρθωση των τυχόν κακώς κειμένων του εαυτού της, ώστε, με αδι αμφισβήτητη τη δική της ηθική υγεία κι αψεγάδιαστη από κάθε μομφή, που θα μπορούσε να της προσάψει κανείς, να παίρνει το δικαίωμα να στρέφεται έναντίον και των οποιωνδήποτε κακώς κει μένων των άλλων. Είναι σίγουρος ότι δεν υφίσταται σήμερα ουδέν κακώς κείμενο στο κόμμα του; Και ότι οι τόσες κα τηγορίες, που του προσάπτουν, τα εγχώρια, αλλά και τα διεθνή, ΜΜΕ είναι ό λ ε ς συκοφαντίες; Αν ναί, επιβάλλεται να τις διαψεύσει όλες άμεσα και έμπρακτα! Όχι με λόγια..Όπως επίσης θα πρέπει να δικαιολογήσει και τη δήλωση της Μαρίν Λε Πεν, ότι διαχωρίζει τη θέση της από τη Χρυσή Αυγή.. Αγνοεί επίσης, ότι, σε μιά γνήσια λαϊκή Επανάσταση, δεν υπάρχει το «εγώ», το οποίο, με προκλητική αλαζονεία, προβάλλει στο προμνημονευθέν δημοσίευμά του, αλλά μόνο το «εμείς»!.Διότι Επανάστα ση, με μόνο το «εγώ», απλά δεν υπάρχει!. Αυτό, που υπάρχει, με μόνο το «εγώ» και λίγους θορυβοποι ούς δίπλα του, αποτελεί, είτε κατάμαυρο φασισμό, είτε χαβαλέ του πεζοδρομίου, είτε και γραφική γελοιότητα!..Αυτό, άλλωστε δεν απέδειξε ολόκληρη η πρό του 2012 30/χρονη περιθωριακή πορεία αυτού του κόμματος, κατά την οποία εβάδισε με μόνο το «εγώ» του Αρχηγού του και της ολιγάρι θμης υποτακτικής του παρέας; Ώσπου ήλθε το «σωτήριο» έτος 2012, οπότε, λόγω συγκυριών, προσε ταιρίσθηκε το πλήθος του «εμείς», επιτυγχάνοντας το πολιτικό παράδοξο να αυξήσει κατά 1200% τα συνήθη ποσοστά του, και αποκτώντας, όχι μόνο επαναστατική υπόσταση, αλλά και τη δυνατότη τα να μπεί θριαμβευτικά στη Βουλή ως τέταρτο κόμμα; Άρα αυτό σημαίνει, ότι κατεπείγουσα αναγκαιότητα για τη Χρυσή Αυγή προβάλλει η υποχρέωσή της, ως τρίτης πλέον πολιτικής δύναμης της Χώρας, να παρουσιάσει στον Ελληνικό λαό ξεκάθαρα το αληθινό πολιτικό της πρόσωπο, πείθοντάς τον ότι είναι ένα γνήσιο δημοκρατικό κόμμα..Ένα κόμμα, το οποίο δεν δρά απλώς ‘‘μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος’’, ό πως αναγράφεται στο προαναφερ θέν ισχύον Καταστατικό του, αλλά και ότι τρέφει απόλυτη πίστη στη Δημοκρατία και τα δημοκρατι κά ιδεώδη, στην πολύ ευρεία τους έννοια!. Πρέπει κυρίως να αποδείξει ότι είναι ένα κόμμα όχι, ως κατ’ ανοχήν, χρήσιμο, εν είδει ‘‘πασσάλου’’, για την επίτευξη κάποιας έκτακτης λαϊκής επιδίωξης και, μετά, πέταμα στα ‘‘παλιοσίδερα’’, αλλά προσδοκίμως αποδεχτό, ως επωφελώς, για την Πατρίδα και το λαό της, δρώσας πολιτικής δύναμης του μέλλοντος!.Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να κεφαλαιοποιή σει και να αυξήσει περαιτέρω την όποια εμπιστοσύνη απέσπασε, μέχρι τώρα, από τον ελληνικό λαό και να διεκδικήσει με αξιώσεις την Εξουσία!. Πράγμα το οποίο, άλλωστε, αποτελεί και την πεμπτου σία της πολιτικής επιτυχίας.. Αλλά, για να γίνει αυτό, επιβάλλεται πρωτίστως να οργανώσει πάραυτα ανοιχτό Πανελλήνιο κομμα τικό Συνέδριο, κατά το οποίο θα συνταχθεί και θα ψηφισθεί από τους Συνέδρους Νέο Ιδεολογικό Μα νιφέστο, στο οποίο θα θεσπισθούν, μεταξύ πολλών άλλων, ως καταστατικές αρχές του Κόμματος, α παραιτήτως και τα ακόλουθα δύο: 1) Ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα, αυστηρό μεν στους στόχους του και πειθαρχημένο, αλλ’ αληθινό ο υ μ α ν ι σ τ ι κ ό (=ανθρωπιστικό) επαναστατικό Κίνημα, του οποίου ο βασικός πυρήνας της ιδεολογίας του είναι πρωτίστως α ν θ ρ ω π ο κ εν τ ρ ι κ ός!. Ότι, δηλαδή, στην ά σ κ η σ η τ η ς π ο λ ι τ ι κ ή ς του, θα θεωρείται ως ύ ψ ι σ τ η α ξ ί α ο ν ο μ ί μ ω ς δρών ά ν θ ρω π ος, α ν ε ξ α ρ τ ή τ ω ς ε θ ν ι κ ό τ η τ α ς, φ υ λ ή ς ή θ ρ η σ κ ε ύ μ α τ ο ς , και ασχέτως με το ιδεολογικό «πιστεύω» του κόμματος πά νω στις διεθνείς σχέσεις της Πατρίδας του και στο πολυσύνθετο πρόβλημα της μετανά στευσης, και ιδιαίτερα της λαθρομετανάστευσης .. Κι ας μη διαφύγει της προσοχής του, επί του προκειμένου, ο τεράστιος όγκος του νομίμως ή παρανό μως μεταναστεύσαντος, από την Πατρίδα μας σε άλλες χώρες, και ακμάζοντος σήμερα Ελληνισμού της Διασποράς.. Καί 2) Ότι, όχι μόνο δεν έχει καμιά σχέση με το ναζισμό, αλλά κι ότι καταδικάζει απεριφράστως τις αντι κοινωνικές και εγκληματικές του συμπεριφορές, με ταυτόχρονη κ α τ ά ρ γ η σ η τ ο υ λ α ο μ ί σ η τ ο υ κ α ι π α ν τ ε λ ώ ς α ν ό η τ ο υ φ α σ ι σ τ ι κ ο ύ χ α ι ρ ε τ ι σ μ ο ύ..Μιάς εκδήλωσης, την ο
-4-
ποία - όπως έχω ήδη αναφέρει – σκεφθείσα πολύ έξυπνα, αλλά γιατί όχι και πατριωτικά, απέφυγε να υιοθετήσει ακόμη και η Χούντα των Παπαδόπουλου - Παττακού – Μακαρέζου.. Κι ούτε φαντάζομαι να θεωρήσει, για το Θεό, ποτέ κανείς εχέφρων άνθρωπος, ότι η κατάργηση του φασιστικού χαιρετισμού μπορεί να καταστήσει ένα «Κίνημα λιγότερο επαναστατικό», μετατρέπον τάς το σε «αστικό κόμμα», όπως φαίνεται να ανησυχεί ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος!.Μην τρελαθούμε πιά και τελείως!... Το αντίθετο, μάλιστα, θα τεκμηριώσει στην κρίση του Ελληνικού λαού, την αντίληψη, ότι ο Αρχηγός του Συνδέσμου της Χρυσής Αυγής και τα στελέχη του πάσχουν, είτε από αθεράπευτη πολιτική ανε πάρκεια, είτε από ασύγγνωστη δημοκρατική ανωριμότητα!. Αυτού του είδους, άλλωστε, η σχέση με το φασισμό του Χίτλερ ενός Ελληνικού κόμματος, το οποίο μάλιστα επαίρεται για τον εθνικισμό του, θίγει επιτέλους, λίαν προσβλητικά την εθνική μας υπερη φάνεια, εφόσον υποβιβάζει το Έθνος μας από πρότυπο πολεμικής αρετής και ηρωισμών, για την προάσπιση της Ελευθερίας και των δημοκρατικών ιδεωδών, σε πιθηκίζοντα μίμο φασιστών κι εγ κληματιών πολέμου!. Μιά τέτοια συμπεριφορά συνιστά επίσης β ά ν α υ σ η π ρ ο σ β ο λ ή τ η ς μ ν ή μ η ς και τ ω ν χ ι λ ι ά ων Ε θ ν ι κ ών μ α ς Α γ ω ν ι σ τ ώ ν, π ο υ θ υ σ ί α σ α ν τ η ζ ω ή τ ο υ ς π ο λ ε μ ώ ν τ α ς τ ο ν α ζ ι σ μ ό!. Γι’ αυτό και θα πρέπει να γίνει κάποτε συνείδηση σ’ ό λους τους φερέλπιδες πολιτικούς μας ότι ένα κόμμα δικαιούται να λέγεται Εθνικό, μόνο όταν σέβε ται την Ιστορία, τις αξίες, τις παραδόσεις και τους αγώνες του Έθνους του, στη σ υ ν ο λ ι κ ή δ ι α χ ρ ο ν ι κ ή του π ο ρ ε ί α .. Τιμά την αρχαία Ελλάδα και τη σ υ ν έ χ ε ι ά της ο Λαϊκός Σύνδεσμος της Χρυσής Αυγής; Αν ναί, μπράβο του!.Όμως, τότε, θα πρέπει να μην περιορίζεται μόνο στην απει κόνιση επί της κομματικής του σημαίας του άνευ ιδιαίτερης σημειολογικής σ η μ α σ ί α ς γ ρ α μ μ ι κ ο ύ σ χ ε δ ί ο υ του αρχαιοελληνικού μ α ι ά ν δ ρ ο υ, το οποίο μάλιστα ορισμένοι συγχέουν, λόγω τ ε θ λ α σ μ έ ν ω ν γραμμών, χρωμάτων και πλαισίων, με τη ν α ζ ι σ τ ι κή σ β ά σ τ ι κ α..Κι ούτε, ακόμη, δεν πρέπει να δίνει το εύλογο δικαίωμα στον κάθε αντίπαλό του να ισχυρισθεί ότι Σημαιο φορεί κατά κόρον, χρησιμοποιώντας την Ελληνική Σημαία ως φερετζέ, για να κρύ βει πίσω της τυ χόν άλλα του πρόσωπα!. Ένα Ελληνικό Εθνικό Κόμμα, μαζί με τα σύμβολα, ο φ ε ί λ ε ι π ρ ω τ ί σ τως, να τιμά και τις αξίες της Πατρίδας του, ύψιστη των οποίων είναι η Δ η μ ο κ ρ α τ ί α. Διότι θα ήταν ύπουλο, και πολιτικά ανέντιμο να χρησιμοποιεί ένα κόμμα τη Δημοκρατία, για να κατα χτήσει την Εξουσία, και, μετά την κατάχτησή της, όχι μόνο να μην τη σέβεται, αλλά και να την κατα ργεί τελείως, όπως πράττουν τα κομμουνιστικά καθεστώτα, και όπως φοβούνται πολλοί ότι θα πρά ξει και η Χρυσή Αυγή!. Είναι π ο λ ύ β α ρ ε ι ά η ε υ θ ύ ν η του δικαιώματος της χ ρ ή σ η ς και της τ α μ π ε λ ο θ έ τ η σ η ς των επιθετικών παραγώγων των λέξεων «Έ θ ν ο ς» και «Δ η μ ο κ ρ α τ ί α».. Διότι, ή είσαι α υ θ ε ν τ ι κ ό ς και γ ν ή σ ι ο ς Ε θ ν ι κ ι σ τ ή ς - πατριώτης και Δ η μ ο κ ρ ά τ η ς, ή είσαι μ α ϊ μ ο ύ του Έθνους και της Δημοκρατίας!. Ας θυμηθούμε τον εσμό, και κυρίως τα έργα, των ‘‘μ α ϊ μ ο ύ - δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ώ ν και π ρ ο ο δ ε υ τ ι κ ώ ν δ υ ν ά μ ε ω ν’’, που πλημμύρισαν μ ε τα π ο λ ι τ ευ τ ι κ ά την Πατρίδα μας, και, ιδιαίτερα, εκείνες του ε σ χ ά τ ω ς α ν α κ α λ υ φ θ έ ν τ ο ς «σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ο ύ τ ό ξ ο υ»!.. Μπάφιασε ο λαός μας από το πλήθος των μέχρι τούδε μαϊμού-δημοκρα τικών δυνάμεων!.. Μη τού ’ρθουν, λοιπόν, για το Θεό, «καπάκι στή μάπα» και τίποτα «μαϊμού-εθνικιστικές δυνάμεις»!. Γιατί, τότε πια, χαντακώθηκε, φεύ, τελεσιδίκως ο φουκαράς !.. Κύριο, συνεπώς, μέλημα κάθε αληθινού δημοκρατικού και πατριωτικού κόμματος είναι όχι μόνο να μην εξαπατά, αλλά και να μην οδηγεί το λαό του σε καταστάσεις απόγνωσης και σε σπασμωδικού χα ραχτήρα εκλογικές επιλογές, πάνω στις λογικές, που προανέφερα σε προηγούμενα σημεία του παρό ντος άρθρου μου και τις οποίες επαναλαμβάνω, λόγω της επικινδυνότητάς τους, για μια ακόμη φο ρά, κλείνοντάς το λόγο μου..
-5- Στις λογικές δηλ. των: ‘‘το μη χείρρον βέλτιον’’, ή ‘‘πάσσαλος, πασσάλω κρούεται’’, άρα ψηφίζω ακό μη και το διάολο, για να εκδικηθώ τους φαύλους πολιτικούς, που με κα τάστρεψαν κι, από ’κεί και πέ ρα, ‘‘γαία πυρί μειχθήτω’’ κι ‘‘αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλοφύλων’’!.. Γιατί , δυστυχώς, σε μιά τέτοια περίπτωση, το μόνο προσδόκιμο, που θα μπορούσε να προκύψει, δε θα ήταν τίποτα περισσότερο, από μιά ακόμη ‘‘επανάληψη της Ιστορίας’’.. Και μάλιστα, αυτή τη φο ρά, όχι ως ‘‘απλής και κακόγουστης φάρσας’’, αλλ’ ως ‘‘παμμέγιστης κοινωνικής και εθνικής τραγω δίας’’!)…Ή, μήπως, κάνω λάθος; Πάντως, εγώ ‘‘είπον και ελάλησα, οι δ’ έχοντες νούν, νοήσαι, νοησάτωσαν’’…
