Γράφει ο Χαράλαμπος Ν. Κοκονάς
Παρακολουθώ με ιδιαίτερη επιμέλεια περί τα οικονομικά, θέσεις, απόψεις και προτάσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα ήταν ασφαλώς δυνατό να αγνοήσω τις σχετικές του Γ. Δραγασάκη.
Δυστυχώς όμως, ούτε και αυτές στάθηκαν ικανές να λύσουν κάποιες σοβαρές απορίες μου. Όπως είναι, για παράδειγμα η ανεξήγητη για κάθε λογικό άνθρωπο αισιοδοξία ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα δούμε το Μνημόνιο να καταργείται, τη λιτότητα να τερματίζεται και τους Ευρωπαίους να μας χαρίζουν πάνω από το 50% του χρέους και παράλληλα να μας εξασφαλίζουν και άλλους πόρους.
Αλλά εκείνο που για μια ακόμη φορά προκάλεσε τον προβληματισμό μου είναι αυτή η μόνιμη πλέον σιγή γύρω από το θέμα των επενδύσεων. Θα γίνονται επενδύσεις αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ και από ποιους και γιατί; Όσο και αν έχω αναζητήσει στις κατά καιρούς απόψεις των ειδικών του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βρει μια στοιχειωδώς πειστική απάντηση. Το μόνο σχετικό που έχω εντοπίσει είναι τις απειλές για όποιους διανοηθούν να επενδύσουν σε τομείς ή δραστηριότητας που ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του θεωρούν αδιαπραγμάτευτη περιουσία του Δημοσίου.
Αν λοιπόν σε λιμάνια, αεροδρόμια, ΔΕΚΟ και δημόσιες παραλιακές ή άλλες εκτάσεις αποκλείεται η αναπτυξιακή δραστηριότητα ξένων, τότε που θα επιτραπεί και ποιες αναπτυξιακές προοπτικές υπάρχουν; Γιατί εξυπακούεται υποθέτω, πως ακόμη και στον ΣΥΡΙΖΑ θα αναγνωρίζουν ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο θα επενδύσει κάποιος τα χρήματά του στην Ελλάδα θα είναι για να κερδίσει και για κανένα άλλο λόγο. Βεβαίως υπάρχει και η προοπτική των επενδύσεων αποκλειστικά ελληνικά κεφάλαια, αλλά και στην περίπτωση αυτή – ή μάλλον πολύ περισσότερα στην περίπτωση αυτή- δε θεωρώ πιθανό να κινηθεί κάποιος με άλλο κίνητρο πέραν εκείνου του κέρδους. Και μοιραία γυρίζουμε από εκεί που ξεκινήσαμε. Θα μας πληροφορήσουν κάποτε οι ασχολούμενοι με το οικονομικό μέλλον του τόπου παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ ποια αναπτυξιακή πολιτική σκοπεύουν να ασκήσουν και σε ποια κεφάλαια θα στηριχθεί ή θα πρέπει να δεχτούμε πως θα ισχύσει και στην περίπτωση αυτή το γνωστό θρησκευτικό δόγμα «πίστευε και μη ερεύνα».
