Ο Πλάτων υποστήριζε ότι 'όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί'. Αναφέρθηκε στην Ιδεώδη Πολιτεία, η οποία χαρακτηρίζεται από τις εξής τέσσερις αρετές: σοφία, ανδρεία, σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Η αρμονία της Ιδεώδους Πολιτείας, βασίζεται στις επιτυχημένες προσπάθειες των μελών της να θέσουν το επιθυμητικόν μέρος της ψυχής, υπό το λογιστικό της μέρος. Με άλλα λόγια, να βάλουν την λογική τους να δουλέψει πριν να ικανοποιήσουν κάθε επιθυμία τους...
Χωρίς Φιλόσοφο-βασιλιά, η Πολιτεία είναι καράβι ακυβέρνητο και καταδικασμένο, ενώ οι ναύτες στο εσωτερικό του, μάταια φιλονικούν μεταξύ τους, βουλιάζοντας ταυτόχρονα. Με τον Φιλόσοφο-βασιλιά στο τιμόνι, το καράβι της Πολιτείας οδηγείται σωστά, μια και πρώτος ο Φιλόσοφος-βασιλιάς βλέπει τους ανέμους και τον ουρανό, βάζει την λογική του να δουλέψει και οδηγεί το πλοίο της Πολιτείας με ασφάλεια. Όσο και να ωρύονται οι ναύτες, οι διαταγές είναι διαταγές...
Καταλαβαίνω ότι ίσως να θεωρηθώ... λιγάκι απαιτητική αν ζητήσω από τους πολιτικούς της γης να μάθουν να φιλοσοφούν πρώτα και μετά να μας κυβερνούν. Ίσως να κατηγορηθώ, και δικαίως, ότι πήραν τα μυαλά μου αέρα.
Επιλέγω λοιπόν να θεωρώ κάθε άνθρωπο σαν μια Πολιτεία, και να ελπίζω ότι ο Φιλόσοφος-βασιλιάς δεν θα μας αφήσει όλους ακυβέρνητους....
Επιλέγω επίσης να θυμάμαι την Αλληγορία του Σπηλαίου, από το ίδιο έργο του Πλάτωνα.
Μια ομάδα αλυσοδεμένων ανθρώπων, ζουν σε μια σπηλιά όλη τους τη ζωή βλέποντας μόνο τον τοίχο. Δεν γνωρίζουν τι υπάρχει έξω από το σπήλαιο. Έξω από το σπήλαιο, μια φλόγα φωτίζει αντικείμενα που κινούνται και ρίχνει τις σκιές στους στα τοιχώματα της σπηλιάς. Επειδή όμως οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν δει ποτέ τους τα αντικείμενα αυτά, θεωρούν ότι οι σκιές είναι η πραγματικότητα, ενώ τα αντικείμενα που κινούνται, είναι οι έννοιες.
Η φλόγα που βρίσκεται έξω από το σπήλαιο συμβολίζει το Αγαθό, που δεν αφήνει τους ανθρώπους της σπηλιάς στο σκοτάδι. Είναι όμως τόσο δυνατή, που όταν κάποιοι καταφέρουν να βγουν έξω από το σπήλαιο, τυφλώνονται από την λάμψη της και γυρνούν πίσω. Προσπαθώντας να εξηγήσουν την αλήθεια στους υπόλοιπους που είναι ακόμα αλυσοδεμένοι, καμιά φορά αντιμετωπίζονται με μίσος και αντίδραση. Η πραγματικότητα των αλυσοδεμένων είναι ακόμα αυτή των σκιών...
Αλυσοδεμένη και με την πλάτη στο φως,όπως οι περισσότεροι, βλέπω τις σκιές του έργου της ζωής να πηγαινοέρχονται.
Βλέπω πολέμους και σκοτωμούς....
Μπα! Κάτι γάιδαροι είναι, και μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα...
Βλέπω την χιονοστιβάδα της κοινωνικό-οικονομικής κρίσης της Ευρώπης να κυλάει κατά πάνω μας...
Γράψε λάθος! Το μάτι της το αλλήθωρο είναι, και τρέχει στον κατήφορο...
