ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Κ. ΑΚΟΥΜΙΑΝΑΚΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ M.Sc.
E-mail: [email protected]
http://soixantedix.blogspot.com/
Ζούμε σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εποχή. Σε καιρούς δύσκολους και διδακτικούς συνάμα. Σε χρόνια ατελείωτα και μαρτυρικά. Σε μέρες δύσκολες και πονηρές. Σε ώρες αγωνίας και λαχτάρας. Σε λεπτά ήσσονος προσπάθειας και μεγάλης προσδοκίας. Σε δευτερόλεπτα που αλλάζουν τις ζωές μας. Συναντάμε ανθρώπους διαφόρων ειδών και προθέσεων. Γνωρίζουμε άτομα ποικίλλων ταλέντων και εμπνεύσεων. Κάνουμε με το νου ταξίδια φανταστικών αποδράσεων. Και λαχανιάζουμε τρέχοντας επειδή δεν έχουμε πλέον αντοχές σαν εκείνους τους δρομείς των μεγάλων αποστάσεων. Ζούμε τελικά σε «φεγγάρια» δράσεων, αποδράσεων και ελεγχόμενων αντιδράσεων.
Λίγοι άνθρωποι ψηλά. Με αυτούς θα ασχοληθούμε σήμερα φίλες και φίλοι. Πολύ ψηλά, πολλοί μικροί, πολύ προκλητικά, χαρακτηριστικά ολίγοι. Δεν είναι ο καιρός μας ικανός να αναδείξει άξιους. Μετριότητες, κακότητες και προκλητικότητες κυριαρχούν. Ο πήχης χαμήλωσε αισθητά κι ελάχιστοι το καταλαβαίνουν. Δεν μιλούν όμως γιατί στο χαμηλό ύψος του πήχη αυτοί υπερίπτανται και αισθάνονται πρωταθλητές. Έτσι ικανοποιείται η ματαιοδοξία τους, τονώνεται η αυτοπεποίθησή τους και βγαίνει βόλτα στην αγορά η ψεύτικη εικόνα τους. Λίγοι και μικροί, ανάμεσα σε ένα πλήθος φοβισμένων υποαπασχολούμενων και άνεργων, φαντάζουν μεγάλοι και τρανοί. Και η ζωή συνεχίζεται σε ρυθμούς πανηγυρικούς, σε ωράρια εξαντλητικά, σε εργασιακά περιβάλλοντα ανθρωποφάγα, σε ψυχές κλεισμένες από φόβο, σε σώματα καταρρακωμένα από κακουχίες και σε μικρότητες ατόμων που ξεπετάχτηκαν στον αφρό μεμιάς. Όχι πως δεν υπήρχαν πριν. Ίσα-ίσα. Ζούσαν και βασίλευαν μόνο που φορούσαν ακριβές μάσκες. Τώρα απλά αποκαλύφθηκαν.
Εργοδότης ζήτησε από έγκυο να κάνει έκτρωση για να μην την απολύσει. Η απόλυτη έκφραση του εργασιακού μεσαίωνα της ανάπτυξης που προσεχώς καταφθάνει. Ο πιο ένθερμος οπαδός του χριστιανικού πατριωτισμού, λάβρος κατά πάντων δημοσιογράφος και αρχηγός ενός φιλοβασιλικού κόμματος, φέρεται να έχει έμμεση σχέση με δύο τουλάχιστον υπεράκτιες (offshore) εταιρείες οι οποίες εμπλέκονται σε συμβάσεις εξοπλιστικών. Τα ηθικά και τα νόμιμα σε πλήρη σύγχυση. Τα παράνομα και τα επιτρεπόμενα σε απόλυτη αρμονία. Τα καλά και συμφέροντα σε απόλυτη προτεραιότητα. Τα πάντα θολά, χωρίς σαφές νομικό πλαίσιο, χωρίς λογοδοσία, χωρίς ταυτότητα. Παρένθετα πρόσωπα και έκθετοι πολιτικοί. Μικρομέγαλοι μεσάζοντες, ειδεχθώς σιχαμένοι, αφρόνως επηρμένοι, προκλητικά ζώντες και ουδόλως μαζεμένοι. Βοήθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω, να μην γίνω σαν εσένα, να μη χρειαστεί ποτέ να δουλέψω. Κάποτε τουλάχιστον υπήρχε και λίγη τσίπα. Λίγο από το λίγο δεν έμεινε τίποτα στο τέλος.
Λίγοι παντού. Λίγοι είναι εκείνοι που είναι αυτό που δείχνουν. Λίγοι είναι αυτοί που εννοούν όσα λένε. Ελάχιστοι είναι αυτοί που λένε αυτά που πραγματικά θέλουν να πουν. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που μαρτυρούν αυτά που αισθάνονται. Ολίγιστοι είναι εκείνοι που γελάνε με τα μάτια τους, που με μια τους λέξη μας γαληνεύουν, που αντέχουν να ακούνε και να ξεστομίζουν αλήθειες. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού εκείνοι που νοιάζονται, αυτοί που χρειάζονται, οι άνθρωποι που μοιράζονται. Λίγα πράγματα έμειναν, ελάχιστες αξίες διασώθηκαν, ελάχιστοι άνθρωποι δεν αλλοιώθηκαν. Δίποδα ζώα ανάμεσά μας, θρασύδειλα αγρίμια που μόνο να σε αρπάξουν στα δόντια τους θέλουν. Ποιά αγάπη και ποιο φιλότιμο; Ποιές αξίες και ποιός σεβασμός; Ποιά ντροπή και ποιό κοκκίνισμα; Ποιά άκρη και ποιά μέση; Ο καθένας κάνει εκείνο που του αρέσει. Η θεσούλα μας κι ο εαυτούλης μας πρώτα και πάνω από όλα. Λίγο στο λίγο προστίθεται και άλλο τόσο γίνεται. Αποφασίζουμε και διατάζουμε. Δικτατορία των ολίγων, άρχοντες της μειοψηφίας. Ατομιστές και μικρόψυχοι, λίγοι, μικροί κι αδιάφοροι. Δεν τους αξίζει η καρέκλα που κάθονται. Δεν με φοβίζουν όμως οι ανίκανοι. Αντίθετα τους βλέπω με συμπάθεια και κατανόηση. Αυτοί που με τρόμαζαν πάντα περισσότερο, είναι εκείνοι που είναι ικανοί για όλα.
