Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε τα εξής: Κάθε πολίτης της χώρας έχει δικαίωμα να κυκλοφορήσει ή να μεταφράσει βιβλίο. Η επιστημονική έρευνα θα πρέπει να διεξάγεται και να γίνονται γνωστά τα πορίσματα της. Ακούμε πολλές φορές ότι ο επιστήμονας είναι αντικειμενικός. Στην περίπτωση του κυρίου Ρίχτερ έχουμε πράγματα ταυτόχρονα: Έρευνα και ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, προσωπική άποψη.
Όταν ένας ιστορικός έχει χρησιμοποιήσει πλήθος ιστορικών πηγών, αλλά την ίδια στιγμή αξιολογεί ο ίδιος με αντίστοιχες λέξεις τα πορίσματα του ("κτηνωδίες" για τις δράσεις των Κρητικών, "θύματα μια ιδεολογίας" οι ναζιστές), τότε κάνει έρευνα, αλλά ταυτόχρονα απομακρύνεται από την αυστηρά επιστημονική διαδικασία. Έτσι, μας δείχνει ότι σαν ιστορικός βάζει ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ γνώμη, πάνω στο ζήτημα που επιθυμεί να μελετήσει.
Κυρίως όμως, ο κύριος Ρίχτερ κάνει το λεγόμενο "άλμα λογικής": Μιλά για "αλληλένδετη" συμπεριφορά, ανάμεσα σε δράσεις των Ναζί και των Κρητικών. Σαφώς και μία αντίδραση, ακολουθεί μία δράση και συνδέεται έτσι με αυτήν. Όταν όμως αποκαλείς "κτηνωδία" την αντίδραση του ανθρώπου, ο οποίος βλέπει να εισβάλλουν απρόσμενα στον τόπο του, να σκοτώνουν και να καταστρέφουν τα πάντα, με στόχο την αιχμαλωσία του, τότε εκφράζεις προσωπική και όχι επιστημονική άποψη, αφού παραμελείς να τονίσεις κάτι θεμελιώδες και σε συνθήκες πολέμου: Τις αντιδράσεις τις εκκινεί ο κατακτητής, στην περίπτωση μας ο Γερμανός ναζί, ο οποίος εισβάλλει βίαια στον τόπο του Κρητικού με στόχο να τον σκοτώσει, αν ο τελευταίος αντισταθεί.
Δύσκολα θυμάται κανείς κατακτημένους λαούς να μην αντέδρασαν με κάθε τρόπο, απέναντι στον κατακτητή, από τη στιγμή που αποφάσισαν να μην παραδοθούν. Ο κύριος Ρίχτερ τονίζει στο βιβλίο του και αντίποινα της σφαγής αμάχων από τους Γερμανούς, επειδή οι Κρητικοί αντιστάθηκαν. Αυτό τι είναι, με βάση τη λογική του; "Δικαίωμα"; Αποτέλεσμα που προκάλεσαν οι "κτηνωδίες" των Κρητικών; Τελικά, μήπως θα πρέπει να ξεχάσουμε τι σημαίνουν οι λέξεις "ναζί", "Κατοχή", Αντίσταση", "σφαγή αμάχων" και να περιμένουμε τον κύριο Ρίχτερ να βάλει τον επιστημονικό του μανδύα και να αλλάξει αυθαίρετα τις έννοιες αυτές;
Δεν θα κάνω δίκη προθέσεων για την κίνηση συγκεκριμένων του τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης να τον τιμήσει, τη στιγμή που γνωρίζουμε πλέον ότι αρκετοί ακαδημαϊκοί της χώρας μας, δεν συμφώνησαν. Το απογοητευτικό γεγονός είναι άλλο: Οι άνθρωποι που αποφάσισαν τη βράβευση του δείχνουν ότι δεν έχουν επαφή με την κοινωνία, είναι αποκομμένοι από τις ζωντανές μνήμες μαρτυρίου, με τα καμένα Κρητικά χωριά και τις οικογένειες που θρηνούν ακόμα τους νεκρούς από το γερμανικό ναζισμό.
Ευτυχώς, η Κρητική κοινωνία δείχνει κάθε ώρα και στιγμή, με τους χιλιάδες Γερμανούς, οι οποίοι επισκέπτονται και ζουν στο νησί μας ότι δεν είναι καθόλου "κτηνώδης". Συγχώρεσε, δέχτηκε τη συγνώμη αυτών που σκότωσαν τα παιδιά της και έχει πάντα ανοιχτή την πόρτα της γι' αυτούς που παραδέχονται τα εγκλήματα των προγόνων της. Δεν είναι δυνατόν η φρίκη του ναζισμού να καταδιώκει κάθε Γερμανό απόγονο τους.
Την ίδια στιγμή όμως, το κομμάτι αυτό της κοινωνίας της Κρήτης έδειξε με την αντίδραση του ότι δεν επιθυμεί να αλλοιωθούν οι μνήμες και οι έννοιες που έφεραν χιλιάδες θύματα από τους κατακτητές. Έτσι, θεώρησε προσβολή την βράβευση του κυρίου Ρίχτερ.
Το περίεργο μάλιστα θα ήταν να μην υπήρχε αντίδραση απέναντι σε αυτές τις τοποθετήσεις. Οι Κρητικοί όμως έχουν ακόμη νωπές τις μνήμες. Σε αντίθεση με του συγκεκριμένους πανεπιστημιακούς τη πόλης, οι οποίοι ζουν σε ένα "γυάλινο πύργο", ανίκανοι να αφουγκραστούν την ιστορική μνήμη και τα βάσανα της κοινωνίας, μέσα στη οποία αποφασίζουν για τις τιμές που θα αποδώσουν και μάλιστα, να το κάνουν στο τέλος "εν κρυπτώ και παραβύστω".
