Ο αργός θάνατος των πολιτισμικών αγαθών από την αδιαφορία των υπευθύνων και των αρμοδίων είναι το ίδιο, με τις φρικαλεότητες και τις καταστροφές του χειρότερου πολέμου. Κι αν οι πληγές του πολέμου μπορούν κάποτε να επουλωθούν, οι πληγές των μνημείων δεν κλείνουν ποτέ.
Ο φασισμός μισεί κάθε μορφή πολιτισμού διότι δεν τον γνωρίζει. Ο φασισμός δεν είναι μονοσήμαντος και μονοδιάστατος. Είναι πολύμορφος και έρπει σ’ όλες τις εποχές, σ’ όλες τις κοινωνίες, σ’ όλες τις δημοκρατίες. Είναι φανερός, αλλά και κρυφός. Ο κρυφός είναι περισσότερο επικίνδυνος διότι ξέρει να ελίσσεται και να φθείρει χρόνια σαπίζοντας τα πάντα. Έχει τον τρόπο του, τις μεθοδεύσεις, τη δημαγωγία, την παραπλάνηση, για να επιβιώνει ανενόχλητος. Παράδειγμα φέρνω την πασοκοκρατία που επί 30 ολόκληρα χρόνια κατάφερε να επικρατήσει και να καταστρέψει τα πάντα. Επικράτησε κρυμμένος με παραλλαγές πίσω από τις μεγάλες λέξεις, τα ψεύδη, τις δανεικές παροχές, την πλαστή ευμάρεια των δανείων. Με τους κλέφτες, τους απατεώνες, τους τυχοδιώκτες του συνδικαλισμού των κλαδικών. Παρασέρνοντας έναν αφελή λαό στην απόλυτη καταστροφή. Προβάλλοντας πάντα την κινδυνολογία του επάρατου φαντάσματος, της αποκαλούμενης δεξιάς με τη φανερή βία και τα λοιπά ευγενή της έργα από τον πόλεμο ως τη μεταπολίτευση. Βεβαρημένη η χώρα συνεχώς και από τότε που ήρθε ο Αντρέας της αλλαγής για να φορτώσει χειρότερες συμφορές στην πλάτη του λαού και να οδηγηθούμε στο Σημίτη, στον ΓΑΠ και όλα τα αποδέλοιπα σκουλήκια στη διάλυση και στις αυτοκτονίες. Εκεί κατέληξε το συμβόλαιο της απάτης, της 3ης Παραδεισένιας Διακήρυξης!!! Του μηνός Σεπτεμβρίου. Το κουρελόχαρτο του Συμβολαίου των απατεώνων και τυχοδιωκτών!
Ο φασισμός δεν έχει ούτε πατρίδα, ούτε κόμμα, ούτε ημερομηνία γέννησης. Έχει όμως μεθοδολογία, σε κάθε εποχή και σε κάθε περίσταση.
Η φαυλοκρατία είναι γέννημά του. Αντί να οδηγούν το λαό σήμερα οι Γερμανοί με τα όπλα στον τοίχο, βάζουν το Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη και τον οδηγούν με τα μνημόνια στον λάκκο κατευθείαν.
Να αυτοκτονεί μόνος του από την αρπαγή των περιουσιών και τις λεηλασίες της Εφορείας. Φτάνουμε δηλαδή στο ίδιο αποτέλεσμα αλλά από δρόμο άλλο. Της «Δημοκρατίας» και της «Ελευθερίας». Τότε ο φασισμός χρησιμοποιούσε τον άμεσο θάνατο. Τώρα έχει βρει χειρότερο τρόπο, εξόντωσης του λαού. Τον αργό με τα βασανιστήρια του άγχους, της πείνας, της αρπαγής, του τρόμου για το αύριο, της ανεργίας, της ανασφάλειας, της ελεύθερης έκφρασης, όπως αρμόζει στην Κυνοβουλευτική Δημοκρατία. Και την υποψία μεγάλων καταστροφών.
Ας αναζητήσουν τα αίτια των συμφορών αλλά και τους αίτιους για το Ρέθεμνος, οι φίλοι Τσουδερός και Θεοδωράκης. Ποιοι το κατάντησαν στην εξαθλίωση και συνεχίζουν να το ’χουν για τα καρναβάλια και τον καραγκιόζη της γελοιοποίησης, της υποβάθμισης και εξαθλίωσης. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη. Οι κατά καιρούς αντιπρόσωποι του κοινοβουλίου, η τοπική αυτοδιοίκηση, πάντα προσκείμενη στην εξουσία. Αδιάφορη και μακαρία.
Τώρα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Ο υδροκέφαλος Δήμος βαρύς δυσκίνητος και ακίνητος βρίσκεται σ’ ένα χάος. Το φέουδο έχει χρόνια προβλήματα. Οι κατά τόπους τοπικοί υποτελείς του Δημάρχου βρίσκονται μακριά από τα προβλήματα. Αδιάφοροι, δεν ενοχλούν τον κύριο Δήμαρχο, ούτε προβάλλουν τα προβλήματα. Τα αφήνουν να χρονίζουν και να πολλαπλασιάζονται. Κάποια πασαλείμματα, ανώφελα, για εντυπωσιασμό έργα, ελάχιστα σε κάποιες άκρες. Μόνιμη η αδιαφορία των υπευθύνων!
Τα χοντρά έργα στην πόλη, τα περισσότερα αχρείαστα, άχρηστα, ανώφελα, ιδιοτελή πολλαπλά, κακότεχνα, της φιγούρας και της φαγούρας.
Για το Μουσείο κάποιοι φωνάζουν και δεν εισακούονται χρόνια τώρα. Το Κολυμβητήριο όμως π.χ. και τα πεζοδρόμια με κυβόλιθους στις χαλέπες πόσο γρήγορα γίνονται, οι μελέτες και εκτελούνται. Πόσο γρήγορα τρέχουν τα κονδύλια ε! Λέμε γρήγορα, πρόχειρα, κακότεχνα.
Το νερό, τα σκουπίδια, τα απόβλητα, οι αγροτόδρομοι, η δασοπροστασία, το περιβάλλον, τα πολιτισμικά μνημεία, είναι άγνωστα στο Δημοτικό συμβούλιο. Αφού οι τοπάρχες και μικροπρόεδροι με τους «πολιτιστικούς πιλαφοπροέδρους» ασχολούνται με εντελώς άλλα και περιστασιακά της υποκουλτούρας και του ιδιοτελούς λαϊκισμού αλλοπρόσαλλοι και αλλουβρέχηδες.
Ο φασισμός υποβόσκει μονίμως στην αλαζονεία της εξουσίας, μικρής ή μεγάλης. Είναι η βαρυτέρα των ψυχικών ασθενειών και ενίοτε έχει βαρυτάτας εξάρσεις. Γνωστά τα τυραννικά καθεστώτα. Όπου οι φασίστες γαυγίζουν. Αλλά και στα «δημοκρατικά» καθεστώτα, πάλι γαυγίζουν για να προβληθούν, να εκτονωθούν και να ψηλώσουν οι Μουσσολίνηδες όπως τότε. Να επιβάλλουν την τάξη και το νόμο, την τυπολατρία και την τυπικότητα για τους άλλους. Θυμηθείτε τον Παπαδόπουλο πως γαύγιζε για να ψηλώσει και να πουλήσει την πραμάτια του. Οι εξάρσεις και οι κυκλοθυμικές του εκρήξεις. Θυμηθείτε τον Χίτλερ με τον εθνικοσοσιαλισμό, τον Ανδρέα με τον σοσιαλισμό (σκέτο) πως γαύγιζαν στα μπαλκόνια.και ένας ολόκληρος λαός να παραληρεί με πάθος και έξαρση. Και όμως υπάρχουν ακόμη τα αποβράσματα αυτού του φασιστικού καθεστώτος, οι καλοφαγωμένοι και δικαίως που υποστηρίζουν και ψηφίζουν εν μέσω κρίσεως και καταστροφής και νοσταλγούν τις ημέρες που έχτισαν την καταστροφή. Και δεν τους νοιάζει που φτάσαμε, διότι έχουν χορτάσει και τα όβολα της προδοσίας, της ληστείας και της αρπαγής τάχουν στα μπαούλα της Ελβετίας και στις άλλες κρυψώνες των ΟΦΣΟΡ εταιρειών, εκείνοι ξέρουν τις ατιμίες.
Ο φασισμός, είναι πολύχρωμος, πολύχρονος, πολύμορφος, πολυποίκιλος εξαπλωμένος ως ο ιός έμπολα. Ευλογημένος από τον πάπα και κάθε παπά κάθε θρησκείας, κάθε δόγματος με το αζημίωτο. Αφού πάντα πειθαρχεί και δίδει και προνόμια στους μουεζίνηδες που τον λιβανίζουν εις τους αιώνας των αιώνων. Καμιά θρησκευτική ηγεσία δεν αντιτάχθηκε. Αντίθετα ευλόγησε! Όπου ακούει «ελευθερία, ισότης, αδελφότης» εκεί τα παίρνει στο κρανίο και οι υποταχτικοί του τρελαίνονται.
Ο Ναζισμός όπου πέρασε, χάλασε, ρήμαξε, διέλυσε. Έχτισε κρεματόρια και στρατώνες οργάνωσης. Στην τεχνητή κρίση που ετοίμασε το διεθνές κεφάλαιο για να μας οδηγήσει στην καταστροφή, το μικρόβιο του φασισμού αρχίζει να εμφανίζεται σε έξαρση και να έρπει η υποκουλτούρα και ο λαϊκισμός. Μέσα προσφιλή για την προπαγάνδα και τη δημαγωγία που ο φασισμός χρησιμοποιεί για να επιβάλλεται και να προβάλλεται με παραλλαγή. (Ο Ανδρέας έλεγε παραΑλλαγή. Το παρά το ’λεγε χαμηλόφωνα και δεν ακουγόταν από τις πλατιές μάζες).
Αλλοιώνει και διαστρέφει, προσαρμόζει και ταιριάζει τις επιδιώξεις του στα μέτρα και στα μέσα που τον συμφέρουν για να κάνει τις βρώμικες και λαϊκίστικες βρωμοδουλιές του. Ένα δεν τον συμφέρει. Ο πολιτισμός. Διότι κατά την άποψή του δεν τον βολεύει, δεν τον εξυπηρετεί. Και την ιστορία δε τη γνωρίζει, διότι και γράμματα δεν ξέρει. Άστα λοιπόν όλα να γίνουν τρόχαλος. Τα καζάνια του πιλαφιού να στεγαστούν. Το δούλεμα και η δημαγωγία η απόλυτη διάλυση πάντων η κλοπή και το ψέμα των πολιτικών και των συνεργών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οι αυτοκτονίες, οι αρπαγές των περιουσιών, οι ατιμίες, οι ανηθικότητες της πλέμπας του κρατικού μηχανισμού της γραφειοκρατίας είναι μια τεράστια φασιστική έκρηξη.
Τα ασύδοτα κεφάλαια, η ολιγαρχία της κλοπής και της υποανάπτυξης τα τερτίπια του κεφαλαίου είναι ωμός και αδίστακτος φασισμός.
Τα συγκοινωνούντα δοχεία των κομμάτων που λυμαίνονται τον πλούτο των εργαζομένων. Οι παχυλοί μισθοί των πολυπληθών αντιπροσώπων του κοινοβουλίου είναι ξεκάθαρος φασισμός, όταν υπάρχουν ουρές πεινασμένων και ξεσπιτωμένων που κοιμούνται στα πεζοδρόμια, στα ερημόσπιτα και στα χαρτόκουτα. Τις συμφορές που έφεραν οι ξένοι και τις υποδέχτηκαν οι ντόπιοι, είναι ο πιο κραυγαλέος φασισμός.
Τα τρισεκατομμύρια που έφαγαν τα κόμματα μετά τον πόλεμο και έφεραν την απόλυτη καταστροφή είναι ο στυγνότερος φασισμός που γνώρισε ο τόπος.
Η δημιουργία πολιτών που δεν σκέφτονται είναι φασισμός. Η καταστροφή της παιδείας, του πολιτισμού, της δικαιοσύνης είναι ο στυγνότερος φασισμός.
Η ανεργία, η ανασφάλεια είναι φασισμός.
Η κλοπή του μεροκάματου είναι φασισμός.
Σταγονίδια φασισμού δεν υπάρχουν. Υπάρχει τσουνάμι και καταιγίδα. Βαρύς και ασήκωτος χειμών καταστροφής.
Τα πανηγύρια των Ολυμπιακών αγώνων και οι φιέστες, τα έργα και τα λοιπά όμοια και παρόμοια καταξόδεψαν 50 δισεκατομμύρια. Τα έργα αυτά ρημάζουν και σαπίζουν και ο λαός πεινά και πεθαίνει. Η φαυλοκρατία των αντιπροσώπων επιμένει να μας αποπροσανατολίζει, αδιάφορη για τα πάντα.
Η φαυλοκρατία είναι ο φασισμός.
Η δικτατορία και ο ολοκληρωτισμός είναι η επιβεβαίωση και η έκφρασή του με παραστατικό τρόπο. Γι’ αυτό και δεν ενοχλεί η δικτατορία τους πολιτικούς συνήθως. Διότι αυτοί στρώνουν και ετοιμάζουν το έδαφος. Ταυτίζονται. Εξάλλου συντρέχουν και συντελούν στο έργο των δικτατορικών καθεστώτων, με το αζημίωτο. Τον Ανδρέα τον έστειλε στο εξωτερικό «εξορία» για να καλοπερνά, να τρώει συνδρομές αφελών, για να κάνει «αντιδικτατορικό» αγώνα!!! Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου εξαπέστειλε αυτόν ο Αμερικανός ίνα διαλύση λαόν και τόπον. Όπερ και εγένετο.
Η κρίση δεν ήρθε τυχαία. Ο Ανδρέας έστρωσε το χαλί και περπάτησε άνετα στην καμένη γη, για να απλωθεί ο φασισμός της Τρόικας, του ΔΟΕ και λοιπών αποικιοκρατών και ιμπεριαλιστών του Διεθνούς αληταριού για να έρθει να ληστέψει τα αγαθά του τόπου.
Και βρήκε άξιους συνεργάτες, συνεργαζόμενους «πολιτικούς» των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά και κάποιους μικρότερους, φερέλπιδες.
