Στην πολύκροτη Γενική Συνέλευση του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης στις 11/12/2014 δεν ελήφθη τελικά απόφαση για την υπόθεση Ρίχτερ.
Αν και ζητήθηκε έντονα η ανάκληση «εδώ και τώρα» προκειμένου να σταματήσει η κρίση που παίρνει πολεμικές διαστάσεις μεταξύ Πανεπιστημίου και Κοινωνίας, η πλειοψηφία τελικά προέκρινε τη λύση του να αναβληθεί η απόφαση για τον Ιανουάριο, προκειμένου να ωριμάσει η πρόταση ανάκλησης και να ληφθεί η απόφαση με περισσότερα στοιχεία.
Το ρεπορτάζ είναι αποκαλυπτικό για τα όσα διημείφθησαν στην αίθουσα της θυελλώδους συνεδρίασης, η οποία διήρκησε περισσότερο από οκτώ ώρες (!!!) και διακόπηκε τουλάχιστον τρεις φορές εξαιτίας της έντασης που επικράτησε.
Η υπόθεση φαίνεται να έχει διχάσει τους καθηγητές του Τμήματος, μεταξύ μιας κυρίαρχης πλειοψηφίας που τάσσεται υπέρ της πλευράς των εισηγητών της πρότασης Ρίχτερ (Στεργίου, Μαυρομούστακου, Γκιούρα) και των πέντε καθηγητών (Ξενάκης, Κοτρόγιαννος, Παπαδάκης, Δαφέρμος, Μανασάκης) που ζήτησαν την ανάκληση του τίτλου.
Μάλιστα αμφισβητήθηκε ακόμη και η επιστημονική αριστεία του Γερμανού καθηγητή.
Οι κυριότερες ενστάσεις αφορούσαν, τόσο την «εν κρυπτώ» διαδικασία αναγόρευσης, όσο και τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει στη σχέση του Πανεπιστημίου με την τοπική κοινωνία, καθώς και εκείνα που ενδέχεται να έχει στην εθνική προσπάθεια διεκδίκησης των Γερμανικών αποζημιώσεων.
Το βασικό επιχείρημα της πλευράς Ρίχτερ για τη νομιμότητα της διαδικασίας στηρίχθηκε στην παρακάτω συλλογιστική:
"Πρόεδρος και Κοσμήτορας ήταν δέσμιοι της ομόφωνης απόφασης αναγόρευσης που ελήφθη στις 19 Μαρτίου 2014 από την Κοσμητεία της Σχολής και τους καθηγητές Παπαϊωάννου, Τζουβελέκα, Μαυρομούστακου, Παναγή και Λαβράνου να κάνει πάση θυσία την τελετή στις 19 Νοεμβρίου.
Επίσης υποστηρίχθηκε ότι η προγραμματισμένη τελετή στο Ωδείο «διεκόπη» οπότε δικαίως «συνεχίστηκε» την επομένη το πρωί «δημόσια», ενώ παραβρέθηκαν και πολλοί καθηγητές άλλων Τμημάτων σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, όπως οι κκ. Σερντεδάκης, Κιοσοπούλου, Πετμεζάς, Αβδελά και άλλοι.
Ίσως το πλέον αντεστραμμένο επιχείρημα που ακούστηκε είναι ότι η τελετή δεν έγινε «εν κρυπτώ» αλλά «εν ασύλω» και μάλιστα ότι η πράξη του οργανωτικού της κατάληψης να επιτρέψει επιλεκτικά την είσοδο σε κάποιους αποτελεί «την πεμπτουσία του ακαδημαϊκού ασύλου» γεγονός βεβαίως που τιμά τα παιδιά της κατάληψης",ακόμα κι αν ακόμα και αυτό δεν έχει προηγούμενο.
Να απονέμεται δηλαδή σε καθηγητή αυτή η διάκριση μέσα στους κόλπους ενός Ιδρύματος που ενώ τελεί υπό κατάληψη, ανοίγει μόνο και μόνο για να συνεχιστεί κάτι που διακόπηκε με λαϊκή απαίτηση λίγες ώρες πριν για συγκεκριμένους καθηγητές.
Ιδιαίτερη δυσφορία εκφράστηκε από τους υποστηριχτές της πλευράς Ρίχτερ για την παρέμβαση της κοινωνίας και τοπικών φορέων στα εσωτερικά του Πανεπιστημίου, ιδιαίτερα της Περιφέρειας Κρήτης και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών, ενώ μίλησαν περί «Κρητικού πανεπιστημίου» στο οποίο δεν μπορεί να επιβάλλουν αλλότριοι παράγοντες τις επιλογές του.
Έκπληξη μάλιστα προκαλεί το γεγονός ότι επιχειρήθηκε και η αποδυνάμωση των πολιτικών διαστάσεων της υπόθεσης, κατηγορώντας για σκόπιμη εκμετάλλευση του θέματος τον Βουλευτή της Ν.Δ. Λευτέρη Αυγενάκη με το επιχείρημα ότι άλλοι, περισσότερο τοπικοί φορείς, όπως ο Δήμαρχος κ. Μαρινάκης και οι Βουλευτές Ρεθύμνου Κεφαλογιάννης και Ξανθος δεν αντέδρασαν διότι συμφωνούν με την αναγόρευση.
Σύσσωμοι οι υποστηριχτές της πλευράς Ρίχτερ ζήτησαν, επίσης, να καταδικαστεί με Ψήφισμα της Συνέλευσης η «σωματική και λεκτική βία» που υπέστησαν από «μαυροπουκαμισάδες» και πιθανότατα «χρυσαυγήτες» όσοι συμμετείχαν στην τελετή που ματαιώθηκε από τις αντιδράσεις στις 19/11/2014.
Η πρόταση όμως αποσύρθηκε μετά τις σφοδρές αντιδράσεις των Κρητικής καταγωγής καθηγητών, ενώ υπήρξαν και καταγγελίες για τον τόπο διαμονής των καθηγητών μακριά από την έδρα του Πανεπιστημίου.
Ιδιαίτερη ένταση επικράτησε στην επίμαχη Συνέλευση, όταν η συζήτηση επικεντρώθηκε στις δράσεις που πρέπει να αναληφθούν από το Τμήμα για να επουλωθεί η τραυματισμένη σχέση με την τοπική κοινωνία.
Οι καθηγητές που δεν έχουν μέχρι σήμερα πειστεί για την αναγκαιότητα της ανάκληση του τίτλου από τον κ. Ρίχτερ πρότειναν να διοργανώσει το Τμήμα ημερίδες και σεμινάρια για να εξηγηθεί η Μάχη της Κρήτης και οι διαφορετικές προσεγγίσεις με σκοπό να σταματήσει η «πατριωτική υστερία» των Κρητικών και να μην αντιδρούν κατ’ αυτόν τον τρόπο σε όσους εκφράζουν μια διαφορετική άποψη για την Ιστορία!
Η αντίδραση όπως μαθαίνουμε των Κρητικής καταγωγής καθηγητών ήταν τέτοια που η διακοπή προκειμένου να ηρεμήσουν τα πνεύματα ήταν απαραίτητη.
Φαίνεται πως κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει με τον κ. Στεργίου και την ομάδα καθηγητών που επιμένουν να διατηρηθεί ο τίτλος στο Γερμανό καθηγητή, διότι δεν είναι δυνατόν να μην έχουν καταλάβει ακόμη τι έχουν κάνει με την παρωδία Ρίχτερ.
Ας σκεφτούν λίγο σε τι θέση έφεραν το Πανεπιστήμιο με τις πράξεις τους. Σε τι θέση έφεραν την Κοινωνία που τους εμπιστεύεται τον "ανθό της".
Σε τι θέση θα φέρουν τη χώρα όταν θα κινδυνεύσει να χάσει τις πολεμικές αποζημιώσεις από τους απογόνους των ναζί «ιπποτών» που αιματοκύλησαν την Ευρώπη.
Ποιος αμφιβάλλει πως πρόκειται για μια κάστα καθηγητών που προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες όχι μόνο στην Ιστορία, αλλά και στο μέλλον αυτού του τόπου. Και αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο.
