Περιορισμένης φιλοξενίας αποδεικνύεται στην πράξη πως είναι τελικά η πόλη του Ρεθύμνου για τα άτομα με αναπηρία και ειδικότερα γι’ αυτά που αντιμετωπίζουν προβλήματα κινητικότητας.
Η πρόσβαση που έχουν τα άτομα που είναι καθηλωμένα σε αναπηρικά αμαξίδια σε διάφορα σημεία τόσο του Ρεθύμνου, όσο και των Χανίων, είναι κάτι παραπάνω από προβληματική, την ίδια στιγμή που οι αρμόδιοι αρκούνται στο να μοιράζουν υποσχέσεις….
Ώρα 12 το μεσημέρι και όσο και αν πατούσαμε το κουμπί για να ανοίξει η πίσω πόρτα του δημαρχείου στο Ρέθυμνο, η οποία σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί τα άτομα με αναπηρία, αυτή παραμένει χαλασμένη.
Δύο βήματα πιο πέρα τίποτα δεν έχει βελτιωθεί και στο τμήμα κοινωνικής προστασίας του δήμου, αφού το μεγάλο σκαλοπάτι που μεσολαβεί εμποδίζει την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στη συγκεκριμένη υπηρεσία.
Αντίστοιχη η εικόνα και στο κτίριο που στεγάζεται ο ΟΤΕ, όπου η πίσω πόρτα της υπηρεσίας που διαθέτει ράμπα, παραμένει ερμητικά κλειστή.
Είναι η τρίτη φορά μέσα σε 54 ημέρες που η "Νέα Τηλεόραση Κρήτης" καταγράφει το ίδιο σκηνικό στις δημόσιες υπηρεσίες και στους δρόμους της πόλης, όπου τα άτομα με αναπηρία δεν έχουν εύκολα πρόσβαση. Όλο αυτό το διάστημα το μόνο που ακούσαμε ήταν υποσχέσεις.
Και αν νομίζετε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στο κέντρο της πόλης, κάνετε λάθος. Εξίσου τραγική είναι η κατάσταση και στην οδό Τρανταλλίδου που στεγάζεται το νοσοκομείο. Όπου υπάρχουν ράμπες είναι άκρως επικίνδυνες για τους ανθρώπους που είναι καθηλωμένοι στα αναπηρικά αμαξίδια, ενώ κατά μήκος του δρόμου δεν βρήκαμε ούτε μία θέση στάθμευσης για άτομα με αναπηρία.
Δύσκολα προσβάσιμη όμως είναι και η πόλη των Χανίων. Ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στα Χανιά, είναι ότι στη μία πλευρά του δρόμου υπάρχουν ράμπες, όμως στην απέναντι δεν υπάρχουν. Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχουν, τις περισσότερες φορές είναι κατειλημμένες από σταθμευμένα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία των αναπήρων…
