Στο Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας.
Το πρώτο σε σπουδαιότητα και αξία στον κόσμο, διορίζονται οι αστοιχείωτοι οι ντενεκέδες, οι αδαείς. Οι έσχατοι, οι τιποτένιοι, οι ξεπεσμένοι, οι αεριτζήδες του τίποτα και του πουθενά. Οι άθλιοι. Οι ανήθικοι.
Ζαχόπουλος με την ακολουθία του!!! Λιάπης, Καραμανλής ο Β΄, Σαμαράς, Παναγιωτόπουλος, Βενιζέλος, Γερουλάνος, Τζαβάρας, Βουλγαράκης, Γκερέκου, Ανδριανός, Μικρούτσικος, Ντόρα, Πάγκαλος.
Τον καιρό της χούντας ο Κων. Παναγιωτάκης. Μετά τη χούντα ένας πνευματικός άνθρωπος ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος. Ο μόνος που είχε παιδεία και μόρφωση και ξεχώριζε απόλυτα.
Αυτοί που δεν έχουν ικμάδα Ελληνικού Πολιτισμού, ούτε και τις στοιχειώδεις γνώσεις της Ελληνικής Ιστορίας. Που να μιλήσουμε για Ιστορία Τέχνης, για παγκόσμια πολιτιστικά αγαθά, μνημεία, κληρονομιά, καλές τέχνες κλπ.
Μιλάμε για αναλφάβητους απολύτως.
Από τους υπουργούς πολιτισμού, κρίνω και τους Πρωθυπουργούς.
Αν έχουν γνώσεις και ευαισθησίες για την πολιτισμική μας κληρονομιά, πως την προσεγγίζουν και τι κονδύλια διαθέτουν για τις ανασκαφές, τη διάσωση των μνημείων κλπ. έργα.
Και τα χειρότερα. Ούτε μυαλό έχουν για να αποκτήσουν στοιχειώδεις γνώσεις, ούτε ενδιαφέρον. Σκέφτονται μόνο την αρπαχτή. Όταν ζητάς συνάντηση με τον Υπουργό για να του εκθέσεις προβλήματα αρμοδιότητας του, παίρνεις την απάντηση είναι απασχολημένος, ο κύριος Υπουργός, γραμματέας, διευθυντής. Είναι το κομματόσκυλο στο τηλέφωνο.
Γιατί είναι απασχολημένος ο κύριος Καραγκιόζης;
Διότι είναι ανίκανος να ακούσει το πρόβλημα και του τελευταίου πολίτη που παιδεύεται και βοηθά στη διάσωση των μνημείων του τόπου. Δεν έχει την πνευματική υποδομή, τις απαραίτητες γνώσεις για να παρακολουθήσει ένα ζήτημα που αφορά την αρμοδιότητά του, και δεν μπορούν να το προσεγγίσουν οι υπάλληλοι διορισμένοι των κομμάτων και των συνδικαλιστών άνοες δυσκίνητοι τυπολάτρες και ακίνητοι, υπεράριθμοι, νωθροί και αδιάφοροι. Ένας εσμός, μια πλέμπα ακρίδων του σκουριασμένου κρατικού μηχανισμού, ούτε ακούει, ούτε καταλαβαίνει.
Το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε απολύτως την Παιδεία.
Από τα Πανεπιστήμια αποφοιτούν ημιμαθείς με τεράστιες ελλείψεις γνώσεων του αντικειμένου που επέλεξαν να σπουδάσουν. Διότι το Πανεπιστήμιο υπολειτουργούσε κάτω από τη φασιστική μπότα των συνδικαλιστών, διορισμένων καθαρμάτων όλων των κομμάτων και των παρατάξεων, όποτε λειτουργούσε.
Οι φοιτητές μπήκαν στα κουτάκια των πολιτικών, περιμένοντας να περάσουν τα εξάμηνα για να διοριστούν στις θέσεις. Με τους ψηφολόγους και κομματάρχες. Τους αεριτζήδες και σαλταδόρους. Άντε τώρα να αρχίσεις αγώνα, να διαφωτίσεις, να δώσεις να καταλάβουν όλοι αυτοί, οι ανίκανοι και ανάξιοι διορισμένοι, τι μουσείο θέλεις να οργανώσεις, ποιες αρχαιότητες πρέπει να διασωθούν. Να μιλάς για πολιτισμό, για ιστορία και για τέχνες. Καταφεύγεις στην απελπισία σου, στον Υπουργό, που κι αυτό είναι απόφοιτους του ίδιου πανεπιστημίου και χειρότερος από αυτούς.
Άντε να συνεννοηθείς με τον ιδιαίτερο του, το γραμματέα του και τα κομματόσκυλα που έχει γύρω του, την αναλφάβητη τηλεφωνήτρια που κολλούσε αφίσες και μοίραζε κουπόνια για το κόμμα. Ή ήταν ανηψιά του άλλου υπουργού ή του κομματάρχη του από το χωριό. Ο κύριος «Υπουργός» είναι απασχολημένος, με τις διαπλοκές, τις ίντριγκες, τις ιδιοτελείς εργασίες του, τα σκοτεινά και βρώμικα έργα.
Πολιτισμός; Τι είναι αυτά που λέτε. Δεν μένει καιρός για τέτοια. Ο κύριος «Υπουργός» είναι απασχολημένος. Βρίζε, όσο θέλεις βρόντα.
