ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Ζητείται Θεός!

0

Ηλίου φαεινότερον είναι ότι, ως γένος έχουμε υποστεί μια μετάλλαξη άνευ προηγουμένου…. Λυπηρό αλλά ρεαλιστικό συμπέρασμα! Αν αθροίσει κανείς τις εκτροπές στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας και αποτιμήσει την σημερινή κατάσταση δεν γνωρίζω πραγματικά με τι αισιοδοξία θα μπορεί να σκεφτεί και να αντικρίσει το μέλλον. Το μέλλον εκείνο, για το οποίο οι πατέρες μας που σε άλλη μια επέτειο σε λίγες μέρες θα κληθούμε ελάχιστοι! να τιμήσουμε (25 Μαρτίου), έδωσαν την ζωή τους χαρίζοντάς μας αέρα και ελευθερία να ζήσουμε οι επόμενες γενεές και που εμείς αντί για μίμηση, εν πολλοίς αποστροφή προτιμούμε, υποθηκεύοντας το μέλλον των επόμενων γενεών, των παιδιών μας, με τις επιλογές μας. Αδιαμφισβήτητα έχει εμβληθεί η συνείδηση μας, πυρπολούμαστε και διαβαλλόμαστε ως έθνος πανταχόθεν, με πρόσχημα την πρόοδο, την εξέλιξη, το δικαίωμα και την ελευθερία…… και ναι λέω βαλλόμαστε από λαούς, φυλές και έθνη, που απλά κάνουν την δουλειά τους όπως καλά γνωρίζουν. Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό…. Το θέμα είναι κατά πόσον εμείς, κάνουμε την δική μας καθώς πρέπει! Ανοίξαμε κερκόπορτες και το κλειδί ποιο ήταν; η εμπιστοσύνη μας, τα θάρρητα μας, η εξυπηρέτηση μας, το συμφέρον μας, όλα αυτά και άλλα πολλά, εκφραζόμενα όμως με την απερίσκεπτη ψήφο μας! Ναι μάλιστα…. Αφεθήκαμε με την κακής έννοιας χωριάτικο σύνδρομο, αφέλεια, μετοκατοχικό σύνδρομο, τα απωθημένα μας, την ανάγκη μας, δεν ξέρω, όπως θέλετε πείτε το, αφεθήκαμε πάντως στην δίνη των εκλεγμένων εμπόρων της ιδιοσυγκρασίας μας και στην πλύση της διάνοιας μας, από την λεγόμενη ψυχαγωγία, ενημέρωση και αποβλάκωση λεγόμενα αλλιώς και ως TV. Αλήθεια, μπήκε κανείς μας στον κόπο να υπολογίσει τη ζημιά;, αναλογίστηκε κανείς μας τις ευθύνες του; αποτίμησε την κατάσταση…; λίγοι αν όχι κανείς. Οι μόνες συζητήσεις και το μεγάλο θέμα της Ελλάδας είναι τα ΛΕΦΤΑ!!! Αυτό προβάλετε, αυτό συζητιέται και γι αυτό γίνονται προσπάθειες κοπιώδεις, χρόνια τώρα, μπας και βρεθεί λύση. Κάποια στιγμή όμως θα βρεθεί κι αυτή, αλλά όταν βρεθεί και θα ξυπνήσουμε και μείς ίσως! τότε θα καταλάβουμε ότι τα λεφτά ευρέθησαν….. όλα τα υπόλοιπα όμως θα έχουν χαθεί! Έχει κανείς αμφιβολία; Ας δούμε τι γίνεται όλοι μαζί, να διαπιστώσουμε έτσι για γούστο, τα αποτελέσματα «των κόπων και αγώνων μας» για να εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας ένα αισιόδοξο, όμορφο και με πολλά λεφτά μέλλον!! Εξ αρχής όμως θα πρέπει να πω ότι όσες φωνές προσπάθησαν να επιστήσουν τον κίνδυνο, την απειλή και να αφυπνίσουν και κυρίως αυτές ήταν εκκλησιαστικές φωνές, χαρακτηρίστηκαν ως κινδυνολόγοι, φονταμενταλιστές, οπισθοδρομικοί και τα λεγόμενα τους ως κλισέ.. κάθε υγιή φωνή αυτής της χώρας την προβάλλουν ως γελοία και γραφική και καταβάλετε μια προσπάθεια δαιμονιώδης να χαρακτηριστεί κάθε προσπάθεια εγέρσεως από τον καναπέ, τον λήθαργο και το πορτοφόλι σαν εθνικιστική και όχι πατριωτική, σαν ελεγκτική και όχι πατρική, σαν συμφεροντολογική και όχι απόδειξη ενδιαφέροντος…. Κάθε λόγος που ελέγχει τη συνείδηση μας είναι αποβλητέος και ανεπιθύμητος, γιατί; Γιατί υπερπερίσσευσε ο εγωισμός και πρυτάνευσε το κακώς εννοούμενο συμφέρον, και ας λέμε ότι η κρίση είναι οικονομική. Η κρίση λέει η εκκλησία είναι πνευματική. Μήπως έτσι δεν είναι; Η οικονομική είναι και αυτή όπως πολλές άλλες, συνέπεια της πνευματικής. Στην Ευρώπη σε κύκλους διανοούμενων ειπώθηκαν, στις αρχές μάλιστα της παρελθούσης δεκαετίας, ότι σε λίγα χρόνια θα εκλείψουν οι πνευματικοί άνθρωποι από την Ελλάδα διότι καταβάλλετε προσπάθεια να γίνουν όλοι τεχνοκράτες και άλλος ένας λόγος ότι, αν όλα τα έθνη θα πρέπει να προχωρήσουμε πολύ μπροστά, η Ελλάδα θα πρέπει να πάει προς τα πίσω! (στις ρίζες της).

Και τώρα ας καταβάλουμε μία προσπάθεια εκτιμήσεως της κατάστασης. Δέκα χιλιάδες αυτοκτονίες την περίοδο της «κρίσης» στην Ελλάδα!, 400 με 500 χιλιάδες εκτρώσεις κατ έτος στην Ελλάδα!, 4 στους 5 γάμους οδηγούνται σε διαζύγιο που; στην Ελλάδα!, «επιδοτείται» η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα! με αριθμό Ελλήνων ψηφοφόρων μόλις 7 εκατομμυρίων περίπου, άσχετα που νομίζουμε όλοι ότι ήμαστε 11… περισσότεροι οι θάνατοι από τις γεννήσεις, περισσότεροι οι συνταξιοδοτούμενοι από τους εργαζόμενους, και ακούμε καθημερινώς, γιος σκότωσε τους γονείς του, πατέρας τη μάνα, αδελφός τον αδελφό, κάποιος τον συγχωριανό του για μια ελιά, ένα πρόβατο κοκ.. Δεύτερη η Ελλάδα μετά την Ιταλία στη διαφθορά, από τις κυρίαρχες στην εξαγωγή κάνναβης, από τις πρώτες χώρες σε χορήγηση ψυχοφαρμάκων, επίορκοι υπάλληλοι και χωρίς προσόντα άλλοι, μοιχεπιβάτες εργασιακών θέσεων λόγο πολιτικού μέσου, καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια εξαπάτησης του κράτους με την φοροαποφυγή, επιδιδόμαστε αόκνως στο πως θα εξαπατήσουμε ο έμπορος τον πελάτη και ο πελάτης τον έμπορα και άλλα πάρα πολλά… Η παραβατικότητα έχει ξεπεράσει κατά πολύ την κόκκινη κλίμακα, εκεί που παλιά ένας χωροφύλακας μπορούσε να επιβάλλει την τάξη σε μια ολόκληρη περιοχή, κοντεύουμε να χρειαστεί σήμερα κατά κεφαλήν αστυνόμευση. Όπλα, ληστείες, φόνοι, λαθρεμπόριο, χασίσια, νοθείες, καπηλείες τι να πρώτο-γράψει και θυμηθεί κανείς από τους καθημερινούς αστυνομικούς απολογισμούς. Δικαστήρια επί δικαστηρίων και ταλαίπωρους ανθρώπους ζομπιοποιημένους να τρέχουν όλη μέρα ιλιγγιωδώς με το βράδυ να τους βρίσκει αμπαρωμένους στα τσιμεντοκούτια των πόλεων για τον φόβο της νυκτός… Το ερώτημα είναι γιατί να συμβαίνουν αυτά στην Ελλάδα μας και στο λαό μας, που έχουμε γεμίσει κέντρα ψυχαγωγίας, διασκεδάσεως, αναψυχής και έχουμε απελευθερωθεί επιτέλους από τα στεγανά της θρησκείας μας, της παραδόσεως μας, των αξιών και των ιδανικών μας που μας καταδυνάστευαν τόσους αιώνες; επιτέλους ανακαλύψαμε ότι η εκκλησία και τα μυστήρια της είναι για τις γραίες, αποφανθήκαμε ότι ο παπάς είναι κακό συναπάντημα στο δρόμο, το χωριό είναι για τους χωριάτες, οι γονείς όταν μεγαλώσουν είναι βάρος (εκτός αν παίρνουν καλή σύνταξη), το λύκειο είναι για να μπούμε στο πανεπιστήμιο γιατί διαφορετικά δεν έχουμε λόγο ύπαρξης στο σπίτι, μιας και η μαμά θα αισθάνεται μειονεκτικά στο κύκλο των μεγάλων κυριών, οι σπουδές θα πρέπει να είναι επιλογή των αφεντών του σπιτιού και όχι της αρεσκείας του παιδιού, ούτος ώστε να βγάζει λεφτά, πολλά λεφτά. Μάθαμε ότι η παιδαγωγική τιμωρία είναι ψυχαναγκασμός για το παιδί και ελλοχεύουν τα ψυχολογικά, η παρέα με φτωχά παιδιά δεν είναι του image μας, το κίνητρο στην επιλογή συζύγου θα πρέπει να είναι οικονομικό και ότι ο γάμος θα γίνει με τη βάφτιση του παιδιού μαζί. Επίσης συνειδητοποιήσαμε ότι, το να μην απατήσεις το/τη σύζυγό σου και να παραμείνεις πιστός και αφοσιωμένος σ αυτόν/ην, είναι τραγικό, καθώς και το να μην κάνεις sex εφόσον δεν είσαι παντρεμένος είναι άρρωστο. Κοπιάσαμε αλλά τα καταφέραμε να πειστούμε ότι το να μην βγεις το σαββατόβραδο, μέχρι που να σημάνουν οι καμπάνες της Κυριακάτικής λειτουργίας απλά δεν υπάρχει! Και προοπτική μας είναι, στο σπίτι να τρώει ότι ώρα μπορεί, θέλει και πεινά ο καθένας, ποτέ όλοι μαζί. Επιτέλους τα θρησκευτικά οδεύουν προς κατάργηση, και τα πολλά ο (ο,ω) και η (ει,θ,ι,οι) antikatastathikan, μιας και η παιδία στο σχολειό εξελίσσεται με Φινλανδικά πρότυπα!!! Η ιστορία μας, δημιουργούσε μισαλλόδοξους ανθρώπους, οι ήρωες μας δεν είχαν θέση στους τοίχους των σχολείων, το Πάτερ ημών ήταν μεγάλο να το μάθουμε στο δημοτικό, το Πιστεύω θα το διαβάσουμε όπως-όπως αν και όταν θα γίνουμε νονοί της μέρας… και επιτέλους η Κυριακή καταργήθηκε ώστε να βγάλουμε περισσότερα λεφτά…

Πλέον ήμαστε ευρωπαίοι, κουλτουριάρηδες, προοδευτικοί, απελευθερωμένοι!

Η απάντηση είναι ότι, ήμαστε, τίποτα από όλα αυτά, αλλά οδεύουμε και στο να γίνουμε ένα ΤΙΠΟΤΑ με μπόλικο καθόλου! Καταντήσαμε, ο λαός που ζήλευε και θαύμαζε η υφήλιος και παραδειγματιζόταν από αυτόν, να προσπαθούμε εμείς να ομοιάσουμε σε αυτούς, να γίνουμε δυτικές διαφωτιστικές καρικατούρες και να αισθανόμαστε τοπικιστικά υπερήφανοι αλλά ως Έλληνες ντροπή! Τα δάνεια, οι τράπεζες και η ευμάρεια πάντρευε τα ζευγάρια τα τελευταία χρόνια, τώρα, αυτά είναι αφορμή και χωρίζουν. Εναποθέσαμε τις ελπίδες μας στους πολιτικούς και τώρα που μας απογοήτευσαν και αυτοί, μοιάζουμε απελπισμένα όντα που δεν έχουν προς τα πού να πορευθούν. Πρότυπο μας έγινε η Δύση και κοντεύουμε να αφανιστούμε ως έθνος, θεός μας έγινε το χρήμα και σήμερα απλά ζητείτε άλλος Θεός!. Μόνιμη ασχολία μας είναι ο διπλανός μας και όχι ο κακός εαυτός μας, η απομάκρυνσή μας από την εκκλησία βρήκε την ωραία δικαιολογία των «παπαδικών» αμαρτιών. Μόνο αίτημα στην όποια προσευχή μας η εξοικονόμηση, αποκατάσταση και η υγεία, ψυχή, πνεύμα και Ελλάδα ποθές…. Λόγος νηστείας, η δίαιτα και στόχος, η συγκίνηση τάχα μου του Θεού για να με έχει καλά. Η νηστεία; Φαγητό!, λόγια, πράξεις, κουτσομπολιά, απατεωνιά και λογής-λογής λαμογιά ως έχουν και υπερυψούτε. Παράσταση στην εκκλησία; Λόγοι κοινωνικοί! Τα δε γάμοι, βαφτίσια…. καρναβάλια επιδείξεως, φωνασκιών και… έτσι για το καλό, η ευλογία του Θεού στα αζήτητα! Επισκέψεις στα πολιτικά γραφεία για να ρουσφετολογήσουμε να «χώσουμε» το παιδί μας στην όποια δουλειά και να αφήσουμε το αξιότερο και ικανότερο παιδί στην δουλεία, ήτοι στην απ έξω, αξιοκρατία; 0! Το κομμάτι που περισσεύει απ τον μισθό μας, όχι στον αναγκεμένο, αλλά στο σκυλάκι μας, τροφές, εμβόλια, σκυλο-κομμωτήρια και σκυλο-ξενοδοχεία… Αλήθεια τόσα χρόνια ακούσαμε κάποιον άλλο λόγο να αρθρώνεται πέραν από χρέος, λεφτά, τράπεζες, δάνεια και άλλα όμοια; Έγινε ο άνθρωπος πορτοφόλι, άλλο λόγο υπάρξεως θαρρείς και δεν έχει πέραν του κέρδους. Ποιο παιδί σήμερα γνωρίζει ορθογραφία, τους ήρωες του 1821, κάτι για τη θρησκεία του, κάτι ελάχιστο απ’ την ιστορία του, κάτι που να μαθαίνει σε αυτά τα δώδεκα χρόνια μάθησης αλατοπιπερισμένα με μπόλικα φροντιστήρια;;; αλήθεια διερωτάται κανείς; Αν δεν αλλάξουμε ρότα, αν δεν ανακτήσουμε το ήθος μας, αν δεν επιστρέψουμε στις ρίζες μας, και δεν υποβάλλουμε ο καθένας τον εαυτό του σε κάθαρση και συνέτιση, προκοπή δεν θα δούμε… αν δεν ανακατευθύνουμε την πίστη και τις ελπίδα μας από την Γερμανία, τον Schäuble (Σόϊμπλε) και τα διάφορα ταμεία που έχουμε εναποθέσει και επενδύσει και το μέλλον και τις τύχες μας, προς το πρόσωπο της Παναγίας που πολλές φορές έχουμε απογοητεύσει αλλά πάντοτε παραμένει φρουρός μας, ουδέν θα ωφελούμαστε αλλά μάλλον θόρυβος θα γίνεται… Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, πρέπει επειγόντως να ανοίξουμε τα ερμητικά, κλειστά μας μάτια και να σηκωθούμε απ’ τους καναπέδες μας.

Φιλίες αγνοούνται, ανθρωπιά αναζητείται, αγάπη απωλέσθη, πίστη εχάθη, ελπίδα παρεδόθη και η Ελλάς προδόθη, διόρθωση και πρόοδος καμία! γιατί; Γιατί τα όσα γράφονται, λέγονται, κηρύσσονται δεν είναι για ΕΜΑΣ, είναι για τους ΑΛΛΟΥΣ!

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ