Το φαινόμενο - σύνδρομο Σαμαρά είναι μοναδικό στους αιώνες. Για πρώτη φορά ένας περίεργος - δεν μου ’ρχεται να χρησιμοποιήσω τη λέξη άνθρωπος - να θέλει και να παρακαλά γονυπετής, παρακαλώντας μέχρι δακρύων, τους διεθνής κακοποιούς να ’ρθουν να πάρουν τζάμπα τούτη την πατρίδα. Και όχι μόνο αυτό. Να δανείζεται για να τους πληρώνει και τα ναύλα. Να τους επιδοτήσει και να τους κάνει όσα έξοδα χρειαστούν. Να καλοπεράσει η Τρόϊκα χλιδάτα, να μην κακοπαθήσει!
Από δω και πέρα πρέπει όλα τα λεξικά δίπλα από τις λέξεις προδότης, εφιάλτης να προσθέσουν και τη λέξη Σαμαράς. Ένας χαρισματικός δημοκόπος, λαοπλάνος, δημαγωγός, ψεύτης και απατεώνας ξεπέρασε τους πάντες με λόγια και έργα. Ευφυής, να παραπλανά, να αγοράζει και να πουλά. Το σκύβαλο ο Γ.Α.Π, ο πανάθλιος Ανδρέας, όλοι οι φασίστες που συνήγειραν τα πλήθη και τα φανάτισαν είναι μπροστά του, παιδιά του νηπιαγωγείου. Έχετε δει τον Μουσολίνι με πόση έπαρση, αλαζονεία και τρέλα μιλά στα πλήθη; Τι λέει; Ε! ο Σαμαράς τον έχει ξεπεράσει. Ο Βενιζέλος ομοτράπεζος του, εύγλωττος και πειστικός δεν κατάφερε να τον ξεμπροστιάσει. Είναι και λίγο βαρύς σαν τον Πάγκαλο. Τον θυμάστε; Αλήθεια που κοπρίζει αυτός; Εκείνο το Ζαχόπουλο με τον Κωνσταντίνο Β΄ τον χοντρό, όχι τον Α΄ τον ψηλό - αλήστου μνήμης «εθνάρχη» - που βόσκει άραγε.
Να τον επαναπροσλάβουμε στο Υπουργείο πολιτισμού να αρχίσει να «πηδά», από τα μπαλκόνια και τα πορτοπαράθυρα. Και εκείνη η κυρία Δικαιοσύνη δεν βλέπει, δεν ζυγιάζει, δεν ακούει. Πέρα βρέχει για άλλους. Και επανέρχομαι στο Σαμαρά, όπου από τον τρόπο εκφοράς του λόγου του άνετα διαπιστώνεις το εθελόδουλον. Ανασκάπτει πηγάδες και εμφυλίους, ανασταίνει βρικόλακες. Με ιδεολογήματα και φοβικά σύνδρομα, με άγχος και αγωνία παρουσιάζει φαντάσματα και δροσουλίτες. Ανασύρει την κινδυνολογία και αναπλάθει την τρομοκρατία του εμφυλίου και της συνέχειας αυτού, δεξιοκρατίας.
Και το χειρότερο σύρει στον ίδιο ρυθμό να χορεύουν και τα αποδέλοιπα πετσοκόμματα με τα οποία συνεργάστηκε φανερά και κρυφά σε βάρος του λαού και της οικονομίας του τόπου. Τα απόνερα και τα μπουγαδόνερα του ΠΑΣΟΚ.
Με ασύστολα ψεύδη, αντιφάσεις, παλινωδίες, κινδυνολογίες, στρεψοδικίες προσπαθεί να καλύψει τις βρωμιές και τις προδοσίες, τις καταστροφές και τις επαίσχυντες πράξεις σε βάρος της πατρίδας. Ένας άνευρος ουτιδανός, αδαής και πολιτικά ευτελής και ασήμαντος. Ένας αποστάτης και τσαρλατάνος. Θυμηθείτε την Πολική Άνοιξη με τον Καραγκιόζη τον υπασπιστή του, τον Κακλαμάνη. Θυμηθείτε το μοναδικό έργο ως υπουργός Πολιτισμού. Διόριζε ασύστολα στο Μουσείο Ακροπόλεως όλο το νομό Μεσσηνίας, μιμούμενος και συνεχίζοντας τα έργα και τα ρουσφέτια της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ. Πότε μας λέει αλήθεια. Πότε οι πράξεις του είναι σωστές. Όταν ανοίγει τα σύνορα της Αλβανίας για να εισέλθουν οι κακοποιοί των φυλακών, ή όταν φωτογραφίζεται στα συρματοπλέγματα του Έβρου. Και όλα αυτά και τα αποδέλοιπα σε βάρος του τόπου και του λαού.
Ηλιάκης Γιάννης
