ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

«Όταν φεύγεις» του Εμμανουήλ Ακουμιανάκη

0

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Κ. ΑΚΟΥΜΙΑΝΑΚΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ M.Sc.

E-mail: [email protected]

http://soixantedix.blogspot.com/

 

Οι άνθρωποι γενικά έχουν την τάση να φεύγουν. Για λίγο, για πολύ, για περισσότερο ίσως και σίγουρα κάποια στιγμή για πάντα. Η απόδραση ενώ δεν αποτελεί πάντα την ιδανική λύση, μερικές φορές καθίσταται αδήριτη, ανελαστική κι επιτακτική ανάγκη. Είναι χρεία ανθρώπινη, απολύτως σεβαστή και κατανοητή. Η φυγή από την πραγματικότητα επιβάλλεται όταν αυτή δεν αντέχεται και έτσι η φαντασία γίνεται καταφύγιο. Το σπάσιμο των ανθρώπινων σχέσεων φαντάζει μονόδρομος σε περιπτώσεις που οι συμπεριφορές πληγώνουν, σε καταστάσεις που η γκρίνια νικάει την υπομονή, στα ζευγάρια που η μεταξύ τους αδιαφορία σκοτώνει, στις φιλίες που χάθηκαν στην πρώτη συννεφιά, στους έρωτες που ξεθώριασαν στην πρώτη μπόρα. Πολλές φορές οι άνθρωποι για να μην κλάψουν, αποχαιρετούν για να μην τσακωθούν, καληνυχτίζουν για να μην προσβάλλουν, λένε αντίο γιατί απλά σέβονται. Άλλες φορές παίρνουν και τις βαλίτσες τους μαζί γιατί δεν ξέρουν που θα πάνε, πόσο θα μείνουν και αν θα γυρίσουν. Είναι όντως αλήθεια: οι άνθρωποι φεύγουν, αποχαιρετούν, λείπουν, λησμονιούνται.

Εντούτοις ότι στο δρόμο της φυγής υπάρχουν κάποια μονοπάτια που δεν οδηγούν απαραίτητα στη λησμονιά και στη λήθη. Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά λάμπουν με την απουσία τους, άτομα που ξεχωρίζουν για τη φαντασία τους, φίλοι που τα κενά τους δεν καλύπτονται, συγγενείς που η απώλειά τους σκίζει στα δύο την καρδιά, αγαπημένοι που ο μισεμός τους φέρνει δάκρυα στις άκρες των ματιών. Ολοένα και περισσότερο οι δρόμοι της φυγής πυκνώνουν, καραβάνια ανθρώπων μισεύουν, στρατιές προσφύγων ξεριζώνονται, χιλιάδες αμάχων σφαγιάζονται, μυριάδες παιδιά ορφανεύουν, λιμοκτονούν, εξανδραποδίζονται, πεθαίνουν.

Ναι, υπάρχει συνωστισμός στην πόρτα της εξόδου από την πραγματικότητα, από τη ζωή την ίδια. Σπρωξιές, αγκωνιές, σκουντήματα, στριμωξίδι. Μερικοί δεν ξέρουν πώς να αποχωρούν, δεν έχουν υπομονή να περιμένουν τη σειρά τους, τρέχουν να πιάσουν καλή θέση στο τρένο του ξενιτεμού, βιάζονται να φύγουν από δω, από κει, από τα βάσανα, από τη ζωή την ίδια. Αυτοκτονικά σύνδρομα που παίρνουν σάρκα και οστά με απονενοημένα διαβήματα, επιθετικές συμπεριφορές, τσαμπουκάδες, κανιβαλισμοί και ανθρωποφαγία. Καταστάσεις με κρίσεις πανικού, κλειστοφοβίες, ανασφάλειες, φόβοι που γίνονται επιθετικότητα, άμυνες που καταντούν ανθρωποφοβία, κεραυνοβολημένες υπάρξεις που αδυνατούν να εμπιστευθούν, αθώα παιδιά που το μόνο που έμαθαν είναι να φοβούνται και κάθονται χωρίς προφανή λόγο στη γωνία ζαρωμένα. Κόσμος πολύς που τρέχει χωρίς να ξέρει γιατί, άνθρωποι που πάντα βιάζονται, συνειδήσεις που εύκολα εξαγοράζονται, ψυχές που ευκολότερα πουλιούνται και όχλος που πανεύκολα χειραγωγείται. Φυγή και κίνηση, κίνηση και φόρα, φόρα και ταχύτητα, ταχύτητα και τοίχος, τοίχος και σύγκρουση. Τέλος.

Ευτυχώς που στον κατά συνθήκη κανόνα της φυγής υπάρχουν λίγες φωτεινές εξαιρέσεις. Άνθρωποι που έχουν μάθει να φεύγουν με το κεφάλι ψηλά, αγέρωχοι, ατρόμητοι, άσπαστοι. Ήρωες που έχουν δυσκαμψία στη μέση και στο σβέρκο, απροσκύνητοι, ανένταχτοι, ελεύθεροι. Φάροι που στέκουν άσβεστοι στη θαλασσοταραχή και εμπνέουν σεβασμό ακόμη και στα κύματα που τους χτυπούν. Κολώνες προσωπικής αυτοθυσίας, ταγμένοι σε ιδανικά, ανυστερόβουλοι, απονήρευτοι, σπουδαίοι και πολλές φορές μοιραίοι. Βουβά μνημεία αξιοπρέπειας που καταλαβαίνουν πως έγιναν περιττό βάρος γιατί οι φίλοι τους έκαναν καινούριους «κολλητούς» κι αυτούς τους ξέχασαν. Όταν φεύγεις πρέπει να αποχωρείς αθόρυβα πατώντας στις μύτες των ποδιών, να λείπεις τόσο έντονα που η μάζωξη να χάνει το νόημά της, να αποχωρείς έτσι που η παρέα να βουβαίνεται ξαφνικά. Όταν φεύγεις να αποχωρείς πάντα πριν και ποτέ μετά. Μην γεμίζεις ποτέ ένα χώρο με την παρουσία σου, όταν οι ιδιοκτήτες του θεωρούν πως η απουσία σου μπορεί να τον κάνει καλύτερο. Κι όταν πάρεις τη μεγάλη απόφαση με πληγωμένη καρδιά, με ψεύτικο χαμόγελο και με βαρύ ζάλο να εξαφανιστείς από την ομήγυρη, να μη λυπάσαι, να χαίρεσαι. Άλλωστε χίλιες φορές καλύτερα να λείπεις παρά να περισσεύεις.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ