Πέντε Αμαριώτες δημιούργησαν την ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ «ΑΜΑΡΙΑ ΓΗ» με πρώτο βήμα το άνοιγμα καταστήματος παραδοσιακών Αμαριώτικων προϊόντων στο Ρέθυμνο.
Πρόκειται, για τους Χαράλαμπο Αγγελάκη (Μέρωνας Αμαρίου), Άρη Κουτάκη (Οψυγιάς Αμαρίου), Νίκο Βαρούχα (Πετροχώρι Αμαρίου), Μάριο Καλοειδά (Μέρωνας Αμαρίου) και Χάρη Σκούρα (Άνω Μέρος Αμαρίου).
Οι τρεις πρώτοι υπήρξαν στελέχη της Δημοτικής Επιχείρησης ΑΜΑΡΙ ΑΕ ΟΤΑ του Δήμου Αμαρίου, επί Δημαρχίας του κ. Στέφανου Σημαντήρα και επί Προεδρίας του κ. Νίκου Μαρκίδη. Κατά την διάρκεια της θητείας τους στην ΑΜΑΡΙ ΑΕ ΟΤΑ, και με όπλα τους τη γνώση, το μεράκι, μα πάνω απ’ όλα την αγάπη για τον τόπο τους, δημιούργησαν ένα σωρό παρεμβάσεις, δρώμενα και εκδηλώσεις στην περιοχή του Αμαρίου, που άφησαν πραγματικά εποχή.
Μέσα στα πολλά, αξίζει να αναφέρουμε:
Στον χώρο του κτήματος Πάνακρον, στην Σχολή Ασωμάτων Αμαρίου, δημιούργησαν ανεξάρτητη αίθουσα σεμιναρίων, εκδηλώσεων, παρουσιάσεων και προβολών, κάτι που δεν υπήρχε (!) σ’ έναν χώρο σαν το Πάνακρον!...
Δημιούργησαν φάρμα ζώων στον χώρο του Πάνακρον, με αγορά αλόγων, προς μεγάλην τέρψην όλων των επισκεπτών του αγροκτήματος και ιδιαίτερα των μικρών φίλων - επισκεπτών.
Σε συνεργασία με τον ΣΕΔΗΚ (Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης), τον επιστημονικό του Συνεργάτη κ. Νίκο Μιχελάκη και τον πρόεδρο του, Δήμαρχο Ρεθύμνης κ. Γιώργο Μαρινάκη, δημιούργησαν το Μουσείο Ελιάς στον χώρο του Πάνακρον, επισκέψιμο για όλο τον κόσμο δωρεάν.
Σε εγκαταλελειμμένη και υποβαθμισμένη έκταση εντός του κτήματος Πάνακρον, δημιούργησαν εργαστήρια για τους ντόπιους τεχνίτες, δίνοντας βαρύτητα στην τέχνη του πηλού, εξοπλίζοντας με τα ανάλογα μηχανήματα ένα ολόκληρο εργαστήριο, όπου Σχολεία, Σύλλογοι και απλοί επισκέπτες, ξεναγούνταν στην τέχνη και τα μυστικά του πηλού από τις δύο Αμαριώτισσες κεραμίστριες Κατερίνα Δραμυτινού (Καλογέρου Αμαρίου) και Αναστασία Καραδήμα (Αποστόλοι Αμαρίου). Θεσμοθέτησαν μάλιστα (για πρώτη φορά στην περιοχή) και φεστιβάλ Κεραμικής στον χώρο του Πάνακρον, στο οποίο έλαβαν μέρος κεραμίστες και κεραμίστριες από την Θράκη μέχρι τη Ρόδο και Κρήτη, με πολύ μεγάλη επιτυχία και με μεγάλη προσέλευση ξένων αλλά και ντόπιων επισκεπτών.
Δημιούργησαν εντός του κτήματος Πάνακρον επισκέψιμο παραδοσιακό αμπελώνα, με 25 ποικιλίες ντόπιων σταφυλιών, που συνέλλεξαν από αμπελώνες της περιοχής, για γνωριμία των επισκεπτών με τις σπάνιες και μοναδικές αυτές ποικιλίες, αλλά και για να υπάρχει δυνατότητα λήψης μοσχευμάτων για μπόλιασμα, ούτως ώστε οι πανάρχαιες και μοναδικές αυτές ποικιλίες να μην χαθούν.
Θεσμοθέτησαν φεστιβάλ οινοποιίας και οινογνωσίας, με παρουσία μεγάλων οινοπαραγωγικών οίκων της Κρήτης (Λυραράκης, Διαμαντάκης, Μονή Τοπλού κ.α.) όπου για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν και κρασιά από ντόπιες ποικιλίες (π.χ. δερματάς) ποικιλίας αυτοφυούς στην περιοχή.
Κατόρθωσαν μέσα από μεγάλη προσπάθεια να καταγράψουν ένα μεγάλο μέρος από τις πανάρχαιες μνημειακές ελιές που υπάρχουν στην περιοχή. Το Γαλλογερμανικό κανάλι μάλιστα ZDF ήρθε επί τόπου στην περιοχή Αμαρίου (η οποία επιλέχθηκε από ολόκληρη την Κρήτη) και αφού οδηγήθηκε στην πανάρχαια ελιά της Κατζηλιέρας στο χωριό Θρόνος Αμαρίου, δημιούργησε σχετικό ντοκιμαντέρ, το οποίο και είδαν 18 εκατομμύρια τηλεθεατές του σ’ όλο τον κόσμο.
Αποκορύφωση των προσπαθειών τους, ήταν η ανακήρυξη ως «Μνημειακού Ελαιοδάσους» από τον ΣΕΔΗΚ των πανάρχαιων ελιών την περιοχή «Στου Ροβύθη» Μοναστηρακίου (μοναδικό σε ολόκληρη την Κρήτη), όπου πραγματικά, το σχήμα και το μέγεθος του κορμού των ελιών (με περίμετρο βάσης 18 και 19 μέτρα!!!) αφήνουν έκπληκτο τον επισκέπτη…
Σήμερα, από την Ελλάδα, την Ευρώπη, μα ακόμα και από την μακρινή Βραζιλία αλλά και την Αυστραλία καταφθάνουν επισκέπτες για να θαυμάσουν αυτά τα μοναδικά μνημεία της φύσης, που και οι ίδιοι οι Αμαριώτες αγνοούν…
Επιδοθήκαν σε μεγάλο αγώνα οι ίδιοι (μια και οι σχετικοί φορείς κωφεύουν εγκληματικά και αδιαφορούν συστηματικά), προκειμένου να σταματήσουν επιτέλους την υλοτόμηση πανάρχαιων ελιών στην περιοχή, μέσα από άρθρα στον τύπο, αλλά και από ζωντανές παρεμβάσεις τους στα Αθηναϊκά κανάλια και Μέσα Ενημέρωσης.
Έσπειραν στον χώρο του Πάνακρον, το πανάρχαιο και απαγορευμένο σιτάρι ΖΕΑ, πετυχαίνοντας μία σημαντική σοδιά και διένεμαν απλόχερα σπόρο του από την Κρήτη έως και την Βόρεια Ελλάδα, προκειμένου το πανάρχαιο αυτό σιτάρι του τόπου, να μπολιάσει και άλλους τόπους εκτός της Κρήτης.
Ανέσυραν με σεβασμό και κατέγραψαν μνήμες που κόντευαν να ξεχαστούν, μνήμες που μιλούν για την έντονη λατρεία των Πρώτων Θεών του Ελληνικού Πανθέου στην περιοχή Αμαρίου (Δίας Αμάριος, Πάνας, Ερμής, Διόνυσος) αναδεικνύοντας λατρευτικά τους σπήλαια (σπήλαιο του Πάνα στο Πλατανιανό αόρι) αλλά και ιερά δέντρα της περιοχής (όπως ο αειθαλής Πλάτανος του Δία στο Μοναστηράκι Αμαρίου). Σήμερα ακόμα και Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια επισκέπτονται το ιερό αυτό δέντρο, για το οποίο ουδέποτε έχει παρθεί κανένα μέτρο προστασίας του, μια και οι «άρχοντες» του τόπου και οι Αμαριώτες αγνοούν την ύπαρξη του…
Ονομάτισαν τις 5 ενοικιαζόμενες μεζονέτες του Πάνακρον με ονόματα παρμένα από τα σπήλαια του τόπου, σταματώντας έτσι την «no name» ύπαρξη τους: Νεραϊδόσπηλιος (Πετροχώρι Αμαρίου), Λέσκα (Φουρφουράς Αμαρίου), Πάνα (Πλατάνια Αμαρίου), Σάρδος (Βισταγή Αμαρίου), και Μυοσπήλιος (Μέρωνας Αμαρίου), ενώ μια ενημερωτική πινακίδα εντός, διηγείται στους επισκέπτες την ιστορία του κάθε σπηλαίου.
Θεσμοθέτησαν ακόμα και μαθήματα κολύμβησης στην πισίνα του Πάνακρον, όπου με την καθοδήγηση εκπαιδευτών, έδωσαν την ευκαιρία εκμάθησης κολύμβησης στα μη έχοντα δυνατότητα πρόσβασης στην θάλασσα παιδιά της περιοχής.
Μουσικές ποιοτικές βραδιές καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου και Κρητικά κανάλια να παρουσιάζουν αφιερώματα – που ετοίμαζαν οι ίδιοι – στην περιοχή, ήταν συχνό φαινόμενο.
Οι ίδιοι, καθοδηγώντας συνεργεία εργατών μπόρεσαν να περιφράξουν μία σπάνιου κάλλους περιοχή, αυτή του Κάστρου του Μέρωνα, προφυλάγοντας το έτσι από τις ορδές των αιγοπροβάτων.
Η αποθέωση όλων των προσπαθειών των τριών αυτών παιδιών του τόπου, ήταν ότι τον Μάιο του 2013 κατόρθωσαν να οργανώσουν τους παραγωγούς του τόπου (για πρώτη φορά την ιστορία του τόπου, κανείς άλλος μέχρι τότε δεν είχε ενδιαφερθεί), συγκέντρωσαν τα προϊόντα τους και κάτω από την ομπρέλα της ΑΜΑΡΙ ΑΕ ΟΤΑ, συμμετείχαν στην Παγκρήτια Έκθεση «ΚΡΗΤΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ» που πραγματοποιήθηκε τον μεν Μάιο του 2013 στο στάδιο TE KWO DO στο Φάληρο, τον δε Μάιο του 2014 στην Τεχνόπολη στο Γκάζι του Δήμου Αθηναίων.
Η οργανωτικότητα τους, το μεράκι τους, η ευγένεια τους, η φιλοξενία που προσέφεραν στο περίπτερο τους με τα Αμαριώτικα κεράσματα, αλλά και η διατροφική αξία των Αμαριώτικων προϊόντων που ξεχώρισαν κι έγιναν ανάρπαστα, έγιναν αφορμή ν’ αποσπάσουν εγκωμιαστικά σχόλια και να κερδίσουν δίκαια την πρωτιά ανάμεσα σ’ όλους τους εκθέτες!!!
Η αποκορύφωση μάλιστα της μέγιστης δικαίωσης για την προσπάθεια τους αυτή, ήταν τα λόγια του υπεύθυνου οργανωτικού Δ/ντη της έκθεσης, Ηρακλειώτη κ. Νεκτάριου Σερμάκη, ο οποίος δήλωσε τότε επί λέξει τα εξής χαρακτηριστικά: «Αν πρέπει ν’ αποδώσουμε τα μέγιστα, αυτά ανήκουν προφανώς στο Αμάρι».
Πολλά ακόμη θα μπορούσαμε να πούμε και να γράψουμε για τη δράση και τις δημιουργίες των τριών Αμαριωτών, που τους ένωσε η αγάπη για τον τόπο τους και που χωρίς να έχουν οι ίδιοι απ’ όλα τούτα υλικές απολαβές (αντιθέτως στα πιο πολλά βάζουν κι από την τσέπη τους) πολλά έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν αθόρυβα, προπάντων αθόρυβα, για τον τόπο τους..
Και δεν θα μπορούσαμε βέβαια να παραβλέψουμε το γεγονός, πως και τώρα στους δύσκολους καιρούς, οι ίδιοι προσφέρουν απλόχερα φιλοξενία στο Αμάρι σε Έλληνες και μη που ασχολούνται ή ερευνούν το Αμάρι, ξεναγώντας τους στα σπήλαια, στα φαράγγια, στα βουνά στις Βυζ. Εκκλησίες, στους Μινωικούς Οικισμούς, στα δημιουργήματα της Φύσης και του Ανθρώπου, που υπάρχουν πράγματι σε δυσεύρετους και σπάνιους συνδυασμούς στην περιοχή του Αμαρίου, κάνοντας τους όλους αυτούς τους επισκέπτες να γίνουν – αβίαστα – οι καλύτεροι πρεσβευτές για το Αμάρι και τις ομορφιές του.
Με την πρόσφατη λοιπόν απομάκρυνση των δύο πρώτων από την Δημοτική Εταιρία ΑΜΑΡΙ ΑΕ ΟΤΑ, λόγω των αλλαγών στον Δημαρχιακό θώκο, εκείνοι δεν σταμάτησαν να εργάζονται για το Αμάρι.
Αξιοποιώντας τις δυνατότητες που ο νέος νόμος δίδει για ίδρυση Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, κατόρθωσαν να ξεπεράσουν γρήγορα τις Ελληνικές γραφειοκρατίες και να τελειώσουν με όλες τις διαδικασίες, κτίζοντας την δική τους Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση. Στο καταστατικό τους και μια και ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα, συμπεριέλαβαν μάλιστα πάρα πολλά που μπορούν τώρα πλέον να δημιουργήσουν μόνοι τους (σεμινάρια, εκθέσεις, παρουσιάσεις, εκπαιδεύσεις, εκδηλώσεις).
Σαν πρώτο μάλιστα βήμα, σκέφτηκαν να δημιουργήσουν κατάστημα με όλα τα παραδοσιακά προϊόντα της περιοχής Αμαρίου. Άλλωστε, οι ίδιοι είχαν δώσει υπόσχεση στους παραγωγούς, ότι «…δεν θα τους ξεχάσουν».
Έτσι στο Ρέθυμνο, στην οδό Χορτάτζη στο Νο 14, στο Κολωνάκι, στήθηκε σε χρόνο ρεκόρ το κατάστημα «ΑΝΤΙ ΔΩΡΟΝ» με προϊόντα από την «ΑΜΑΡΙΑ ΓΗ» (που είναι και η επωνυμία της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης).
Στο κατάστημα, ο επισκέπτης θα βρει προϊόντα που παράγονται από την μία άκρη του Αμαρίου έως την άλλη (από την Λοχριά έως την Παντάνασσα) προϊόντα τυροκομικά, τουρσιά, ελιές, κρασί, ρακή, αρτοποιήματα, πίτες χειροποίητες διάφορες και γενικά ό,τι παράγει η ευλογημένη περιοχή του Αμαρίου.
Ήδη οι Ρεθεμνιώτες το έχουν αγκαλιάσει για τα καλά και δηλώνουν ενθουσιασμένοι για τα Αμαριώτικα προϊόντα.
Αξίζει να αναφερθεί, ότι οι δύο Αμαριώτες που προστέθηκαν στην παρέα των τριών πρώτων (Μάριος Καλοειδάς από το Μέρωνα και Χάρης Σκούρας από Άνω Μέρος) διατηρούσαν και οι δύο καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα στην Αθήνα και ως εκ τούτου γνωρίζουν αρκετά καλά το αντικείμενο.
Στο φιλόξενο λοιπόν Αμαριώτικο κατάστημα τους στο Κολωνάκι, ο Μάριος θα σας υποδεχθεί με την Αμαριώτικη φιλοξενία, θα σας κεράσει μία «ρακή» και θα σας ξεναγήσει με χαρά στις γαστρονομικές στράτες του Αμαρίου.
Κι αν κάτι δεν βρείτε την μέρα που θα πάτε, γιατί τα προϊόντα εξαντλούνται συνεχώς, υπάρχει συνεχής εφοδιασμός από τους παραγωγούς του Αμαρίου.
Όρεξη να έχετε…
Όσο για σας Χαράλαμπε, Άρη, Νίκο, Μάριε, Χάρη, εμείς τι να προσθέσουμε;
Κοπέλια άξια του Αμαριού συγχαρητήρια!
Καλό ξεκίνημα και καλές δουλειές.
Στην δύσκολη κατάσταση που φέραν κάποιοι το Αμάρι, σπέρνοντας την διχόνοια και το μίσος, διαιρώντας χωριά και οικογένειες και που όλοι τους ξανοίγουνε πως θα σηκώσουνε το σε ξύλινα πόδια στηριζόμενο «μπόι» τους, εσείς σηκώνετε με αγάπη και ευθύνη γι’ ακόμα μια φορά το Αμάρι ψηλά.
Είστε οι ΓΝΗΣΙΟΙ, ΟΙ ΑΔΟΛΟΙ και οι ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΙ πρεσβευτές του Αμαρίου, όπου κι αν πάτε, ό,τι κι αν κάνετε…
Μπράβο και πάλι μπράβο…
Όσο για τους Ρεθεμνιώτες, Αμαριώτες και μη, ένα πράγμα μόνο: Σπεύσατε στο «ΑΝΤΙ ΔΩΡΟΝ» της «ΑΜΑΡΙΑΣ ΓΗΣ» και δεν θα χάσετε.
Στηρίξτε την προσπάθεια τους.
Στους δύσκολους καιρούς μας, κάτι τέτοιες προσπάθειες αξίζει να τις στηρίζουμε.
Αξίζει…
Νίκος Καραγιαννάκης
