ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Κ. ΑΚΟΥΜΙΑΝΑΚΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ M.Sc.
E-mail: [email protected]
http://soixantedix.blogspot.com/
Οι «δεύτερες φορές» συνήθως προκαλούν τις πρώτες. Οι δεύτερες ευκαιρίες -τις περισσότερες φορές- ξοδεύονται αλόγιστα. Το δεύτερο παιδί συνήθως ζηλεύει το πρώτο. Η δεύτερη σειρά στα αμφιθέατρα και στις παραστάσεις τελεί υπό τη σκιά και την κάλυψη της πρώτης. Οι δεύτερες σκέψεις συνήθως αποδεικνύονται λανθασμένες μια και οι πρώτες που έγιναν ενστικτωδώς θα οδηγούσαν σε καλύτερα αποτελέσματα αν γινόταν πράξεις. Γενικά ο δεύτερος αθλητής, ο δεύτερος στην κατάταξη, ο «δεύτερος τη τάξη», ο δεύτερος στην ιεραρχία, ο αναπληρωτής, ο «αντί αυτού», είναι δεύτερος. Και όταν είσαι δεύτερος, πολύ απλά δεν είσαι πρώτος. Δεν αποφασίζεις, αναπληρώνεις. Δεν παίρνεις αποφάσεις, ρωτάς. Δεν ασκείς πολιτική, ακολουθείς βήματα. Δεν έχεις αυτόνομο ρόλο, έχεις διεκπεραιωτική λειτουργία. Δεν είσαι το αφεντικό, καλύπτεις την άδεια και την αργία.
Οι Εθνικές Εκλογές της περασμένης Κυριακής ανέδειξαν νικητή το κόμμα του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και Πρωθυπουργό τον κ. Αλέξη Τσίπρα. Μια καθαρή νίκη -απρόσμενη ίσως για πολλούς- αλλά μια νίκη που αναδιατάσσει το πολιτικό σκηνικό και θέτει όρους στον τρόπο λειτουργίας και των άλλων κομμάτων. Η μετεξέλιξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε αστικό κόμμα γίνεται με γοργούς ρυθμούς, μοναδικούς ίσως, στη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου. Περάσαμε από τη φάση της ατέρμονης διαπραγμάτευσης, στην αδήριτη ανάγκη ουσιαστικής διακυβέρνησης του τόπου. Η κυβερνητική συνεργασία του πρώτου σε έδρες κοινοβουλευτικού κόμματος με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, κάθε άλλο παρά εύκολη είναι. Τα προβλήματα ήδη άρχισαν και η ελπίδα όλων των Ελλήνων είναι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση σε οικονομικό επίπεδο για να ξεκινήσει η χώρα να δουλεύει.
Δεύτερη φορά Αριστερά λοιπόν. Μετά την τραυματική εμπειρία της πρώτης. Με Μνημόνιο επισήμως, με διαφορετικά συνθήματα και προτεραιότητες. Ο διαιρετικός άξονας μνημονιακών και αντιμνημονιακών τείνει να εξαφανιστεί μια και η κοινωνία αποδέχεται σιωπηρά πλέον τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής ως έξοδο από την κρίση. Το τρίτο Μνημόνιο, το Μνημόνιο που φέρει τη σφραγίδα της Αριστεράς θα υλοποιηθεί από το κόμμα που το υπέγραψε. Δεν είναι το ίδιο η ψήφιση με την εφαρμογή ενός προγράμματος. Είναι βέβαιο ότι η μουδιασμένη ελληνική κοινωνία θα μετρήσει τις αντοχές της, θα αναμετρηθεί με τις δυνατότητές της και θα εξαντλήσει τις ανοχές της προς τη νέα κυβέρνηση. Γιατί μετά από μια παρατεταμένη περίοδο λιτότητας και περικοπών, τα χρήματα έχουν τελειώσει, η ελπίδα έχει πάψει να υπάρχει, η υπομονή έχει στερέψει και το «λίπος» των Ελλήνων έχει καεί.
Από την άλλη το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας μπαίνει σε μια φάση εσωτερικής αναζήτησης και προβληματισμού. Κάποιοι βιάστηκαν να δρομολογήσουν εξελίξεις, κάποιοι άλλοι βιάστηκαν να αυτοπροταθούν ως υποψήφιοι αρχηγοί. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η διαδικασία εκλογής νέου Προέδρου του κόμματος, θα έπρεπε να γίνει αμέσως μετά τις εκλογές του περασμένου Γενάρη. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν τώρα διαφορετικά, προφανώς και το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής δεν θα ήταν το ίδιο. Τα βασικά τρία λάθη ήταν η παραμονή του κ. Αντώνη Σαμαρά στην προεδρία του κόμματος μετά την δεινή ήττα της 25ης Ιανουαρίου, η απουσία αναζήτησης αιτίων και απολογισμού του οδυνηρού εκλογικού αποτελέσματος και βέβαια η ορφανή υποστήριξη του «Ναι» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου που επέτρεψε στην κυβέρνηση να οικειοποιηθεί το «Όχι», άσχετα αν το πρόδωσε μετά. Το ίδιο λάθος τρεις φορές και με τον ίδιο τρόπο. Ελπίζουμε τώρα -μετά την τρίτη σε λιγότερο από ένα χρόνο- ήττα του κόμματος να γίνει μια ψύχραιμη αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος, να ξεκαθαριστεί το ιδεολογικό στίγμα του και να μην υπάρξει διαγκωνισμός για καρέκλες. Δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες, αλλά όχι ακατόρθωτο. Ο χειμώνας σε κάθε περίπτωση θα είναι δύσκολος. Καλή επιτυχία στο έργο της νέας Κυβέρνησης.
