Τι συμβαίνει ,τελικά, που οδεύομεν…
κι αλήθεια… τι να πιστέψουμε, ποιους… ποιον..
που να δείξουμε εμπιστοσύνη… σε ποια λόγια…
Παράξενα πράγματα, φίλοι μου, αλλοπρόσαλλες μέρες,
χρόνοι αβεβαιότητας… κι ο λαός στο στόχαστρο,
ναι, πυροβολείται καθημερινά με γενικεύσεις…
Κι οι καιροί δύσκολοι… για όλο τον κόσμο,
για την πατρίδα μας, που εργαζόμαστε πρόχειρα…
που δεν είμαστε φρόνιμοι και συνετοί….
Τι να κάνουμε, λοιπόν, που να εμπιστευτούμε…
σε τι χρώμα… σε ποια ιδέα… σε ποιες πολιτικές…
ποιον; ποιους να ακολουθήσουμε …
Αλήθεια, πες μου, ρωτώ και ξαναρωτώ…
ποια « πρέπει» ν’ ακούσουμε… μίλησέ μου…
για την πατρίδα μας φωνάζω… αποκρίσου…
Έστω, δείξε μου το δρόμο, οδήγησέ με…
τώρα… τώρα σε έχω ανάγκη ,προστάτεψέ μας,
δείξε μας το πρέπον, το δίκαιο ,το ορθό.
Σου απαντώ, λοιπόν, και κτυπώ την πόρτα της καρδιάς σας
και σου ζητώ να την αφήσετε να μιλήσει κι αυτή ξέρει…
πέραν από στείρους αριθμούς και ξερές λογικές…
που ξαφνικά τα ονόμασαν ρεαλισμό και πραγματικότητα…
και κάνοντας τον Σταυρό σας ,ας πορευθείτε !
