Στις 20 Μαϊου 1941 ξεκίνησε στην ΚΡΗΤΗ η Γερμανική αερεπίθεση με τη συνθηματική ονομασία «ΕΡΜΗΣ». Οι δυνάμεις των Ναζί εισβολέων για την κατάληψη του νησιού μας ήταν:
22.750 ΑΝΔΡΕΣ 1370 ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ
100 ΑΝΕΜΟΠΛΑΝΑ 70 ΠΛΟΙΑ και ένας μικρός αριθμός Ιταλικών αντιτορπιλικών και τορπιλακάτων.
ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ
Οι απρόσκλητοι εγκληματίες εισβολείς μαυροφόρεσαν «απ άκρου – σε άκρο» το νησί μας. Εκτέλεσαν με κτηνώδη τρόπο Άνδρες, Γυναίκες, Παιδιά, φυλάκισαν και βασάνισαν χιλιάδες ενώ έστειλαν ένα μεγάλο αριθμό Κρητικών στα κρεματόρια. Κατέστρεψαν υποδομές, λεηλάτησαν, έκαψαν. Ο θάνατος ήταν καθημερινό φαινόμενο.
ΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ ΑΝΤΕΞΕ 11 ΗΜΕΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΗΤΤΑ
Στο Ρέθυμνο οι Γερμανοί δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ούτε το αεροδρόμιο Πηγής, αλλά ούτε και την πόλη. Μέχρι τη ΒΙΟ έφθασαν οι εγκληματίες αλεξιπτωτιστές. Στη συνέχεια «το έβαλαν στα πόδια» και κρυβόταν στο νεκροταφείο Αγίου Γεωργίου Περιβολίων. Το ίδιο και στο αεροδρόμιο Πηγής. Ο Αυστραλός Ίαν Κάμπελ με το 4ο 5ο Σύνταγμα Πεζικού, η Ελληνική Χωροφυλακή, αλλά και ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΝ. Γερμανική μπότα ΔΕΝ ΠΑΤΗΣΕ την πόλη. Βομβάρδιζαν συνεχώς και εκτελούσαν ΑΜΑΧΟΥΣ και ΑΟΠΛΟΥΣ. Η πρώτη εκτέλεση ΑΜΑΧΩΝ στην Ευρώπη έγινε στην Παραλία Μισιρίων σε «τρεις δόσεις». Η πρώτη 23 Μαϊου 1941 στις 06:00 το απόγευμα. Η δεύτερη την ίδια ημέρα, αλλά στις 07:00 μμ. Η Τρίτη το πρωί της 24ης Μαϊου 1941. Σώθηκαν συνολικά 24 Άνδρες και Γυναικόπαιδα χάρη στο πυροβολικό του 2/11 Αυστραλιανού Τάγματος. Αν δεν έπεφτε το ύψωμα 107 στο ΜΑΛΕΜΕ και κατ’ επέκταση το αεροδρόμιο Γερμανοί δεν θα έμπαιναν στο Ρέθυμνο. Όμως στις 30 Μαϊου 1941 ήλθαν οδικώς από τα Χανιά, ελευθέρωσαν τους αλεξιπτωτιστές από το ύψωμα Αγίου Γεωργίου Περιβολίων, από Σταυρωμένο, Λατζιμά, αλλά ουδείς τους παρέδωσε την πόλη.
ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΤΟΧΗ
Οι ναζιστικές θηριωδίες συνεχίστηκαν από το 1941 έως και Οκτώβριο του 1944. Αστέρι, Άδελε, Παγκαλοχώρι, Λούτρα, φωτιά και θάνατος. Ανώγεια, Γερακάρι, Λοχριά, Γουργούθοι, Καρδάκι, Βρύσες, Άνω Μέρος, Σμιλές, Δρυγιάς, Μαγαρικάρι, πλιάτσικο, φωτιά, ταπείνωση και θάνατος. Πόνος και μαύρες φορεσιές. Τα εγκλήματα «των ιπποτών Ναζί» συνεχίζονται. Σπήλι, Καρίνες, Λαμπινή, Μιξόρρουμα, Μουρνέ, Μέλαμπες, Αγία Γαλήνη, Κρύα Βρύση, Σαχτούρια, Άρδακτος, Κεραμέ, Αγκουσελιανά, Κεντροχώρι, Δρύμισκος, Ακούμια, Καλή Συκιά, Άγιος Βασίλειος, Κοξαρέ, Σελλιά, Ροδάκινο. Μέχρι ενέδρα έστησαν ανάμεσα στα Καλυβιανά και Λιβαδιώτικα όρη όπου εκτέλεσαν «Με δόλιο Τρόπο» 33 κτηνοτρόφους –ανάμεσά τους και ιερέας – στην περιοχή «Γουρνόλακος». Η ναζιστική θηριωδία, το πλιάτσικο και ο θάνατος πλανάτο στο Νομό μας.
13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944 ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΣ
Όπως όλοι οι κατακτητές, κάποτε φεύγουν έτσι και στο Ρέθυμνο. Στις 13 Οκτωβρίου 1944 το πρωί οι Ναζί εγκληματίες έφυγαν. Οι καμπάνες χτύπησαν χαρούμενα. Οπισθοχώρησαν για τα Χανιά. Εκεί συγκεντρώθηκαν για να οδηγηθούν στην αιχμαλωσία. Όμως έστω και την τελευταία στιγμή έκαναν άλλο ένα «έγκλημα» Ανατίναξαν στις 09:00 π.μ. της 13-10-1944 την ΑΤΣΙΠΟΥΛΙΑΝΗ ΚΑΜΑΡΑ, ένα πολύ ωραίο έργο, γιατί φοβήθηκαν ότι θα τους κυνηγήσουν οι Κρητικοί πατριώτες για τα ΑΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΣ.
