Απο την εφευρετικοτητα του παλιου Κρητικου στη σημερινή υπεροχη γευση!
Τον περασμενο αιωνα δεν υπηρχαν ακομα τα αναψυκτικα στα ορεινα χωρια της Κρητης.
O κοσμος τοτε αναγκαζοταν να δημιουργει απο μονος του διαφορες γευσεις και να φτιαχνει σιροπι”.
Το σιροπι το αραιωνει μετα με νερο και να προσθετει στο ποτηρι χιονι!
Το χιονι στον Ψηλορητη υπηρχε και το καλοκαιρι!
Εξ ου και το πολυ παλιο τετραστιχο….
Στου Ψηλορητη τη κορφη
ποτε δε λειπει χιονι,
ωστε να λιωσει το παλιο
καινουργιο συστυλειωνει!
Δυστυχως ομως εχουν χαθει πολλες συνταγες εκεινης της εποχης, με τις πολλες και διαφορες εκεινες γευσεις.
Οταν βγηκαν τα αναψυκτικα η μονη που διασωθηκε και αντεξε στο χρονο, ειναι η κανελαδα!
Ηταν σε ανθηση το 1920 οπως το μαρτυρουν και οι παλιες φωτο μου, που ειναι μια ομαδα του παππου μου Μανωλη Χουστουλακη απο Γαλια.
Οι παγκοι ειναι στην αγορα Μοιρων, τοτε που ακομα ηταν η πλατεια χωματινη.
Λογικα την κανελαδα θα πρεπει να την διδαχτηκανε και εκεινοι απο τους πιο παλιους του περασμενου αιωνα, πριν το 1900 δηλαδη!
Οι μερακληδες βεβαια τοτε στην κανελαδα προσθετανε και ρακι!
Ετσι εκαναν ενα πιο ευχαριστο δροσιστικο ποτο.
Η αγορα των Μοιρων την δεκαετια του 50 και 60 ηταν σε ανθηση.
Το ιδιο και οι παγκοι με τις κανελαδες.
Μερακληδες πωλητες πουλαγαν στους παγκους και φωναζαν και ποιματακια αυτοσχεδια, που ειχαν σχεση με την κανελαδα και το χιονι, για να εντυπωσιαζουν και να προσελκυουν κοσμο!
-Κρυο και παγωμενο
κι απ το βουνο φερμενο!
Τρεξτε κοπελιες να πχειτε,
να καλοπαντρευτειτε!
Και μετα ο πωλητης χαμηλωνε τη φωνη του, και ελεγε πονηρα…
-Και σεις οι παντρεμενοι
καλη ψυχη καημενοι….
Με κεφι για εγασια και με πολυ μερακι ο πωλητης κανελαδας που ηταν παραλληλα και παγωτατζης, γιατι στον παγκο του ειχε στον παγκο του και παγωτα κασσατα.
Για τις κανελαδες ειχε και αλλους στιχους που τους απηγγειλε γελαστα απο τον παγκο του..
-Γλυκο γλυκο το φτιαχνω
για αυτο και δεν προκανω!
Κρυο κρυο ειναι μπουζι,
γλυκο σα το καρπουζι!
Τρεξτε μικροι μεγαλοι,
τα φραγκα ειναι χαλαλι!
Τα ποιματακια οι πωλητες τα ελεγαν τραγουδιστα!
Ετσι εντυπωσιαζαν πιο πολυ, και τραβουσαν ποιο πολυ κοσμο που πλησιαζε τον παγκο!
Μονο ενα στιχο ελεγαν πεζα…
-Κρυο και παγωμενο
κι απ το βουνο φερμενο!
Κατασταλασσει τη χολη,
και διωχνει τη χολερα!
Εκεινη την εποχη, χολερα ελεγανε τις σκονες απο τα αχυρα στα αλωνισματα, τις σκονες που εβγαιναν απο το θερισμα, τις σκονες οταν σακιαζανε τα αχερα η κουβαλουσαν τις μπαλες τα αχυρα.
Γενικα σκονες και πασπαρους (σκονες δρομου) τα καλοκαιρια ειχαν πλεονασμα στα χωρια!
Ετσι ενα ηταν το αντιδωτο! Μια παγωμενη κανελαδα!
Αυτα ελεγαν τη δεκαετια του 50 και 60 οι μερακληδες πωλητες που εγω τα ξερω απο τον πατερα μου Μιχαλη που ηταν και αυτος που εβγαλε τα ποιηματακια αυτα και αντιλαλουσε τοτε η αγορα Μοιρων!
Ηταν και καλιφωνος και ζωηρος τυπος και τοτε αυτες οι δουλιες εβγαζαν »καλα λεφτα»!
