Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να αρνηθεί την παραχώρηση του Δημοτικού Κήπου για την πραγματοποίηση φιλανθρωπικής δράσης και με το σκεπτικό που έγινε αυτή (η άρνηση) εγκαινιάζει ένα επικίνδυνο προηγούμενο αυθαίρετης παρέμβασης και «λογοκρισίας» στο περιεχόμενο και τη μορφή των εκδηλώσεων, που με ευθύνη των εκάστοτε οργανωτών πραγματοποιούνται κάθε φορά.
Το αίτημα ήταν να παραχωρηθεί για λίγες ώρες η άδεια χρήσης του κήπου σε κάποιο συνδημότη που λειτουργούσε ως εκπρόσωπος μιας υπό εκκόλαψη απ’ ότι φαίνεται ομάδας εθελοντών και που είχαν την πρόθεση να κρεμάσουν στα δέντρα τσάντες με τρόφιμα για να μπορούν να τα παίρνουν από εκεί άνθρωποι που τα έχουν ανάγκη, προφανώς, χωρίς να τους αντιλαμβάνεται κανείς.
Σε ότι μας αφορά και ιδεολογικά και πολιτικά διαφωνούμε και θεωρούμε αδιέξοδες ενίοτε δε και σκόπιμα αποπροσανατολιστικές τις λεγόμενες «φιλανθρωπικές» εκδηλώσεις. Εκδηλώσεις που αποσιωπούν, ανέχονται και συχνά δικαιολογούν τις πολιτικές και τα συμφέροντα που οδηγούν στην μαζική εξαθλίωση του λαού μας (και των άλλων λαών) και έναντι πινακίου φακής εξαγοράζουν ή επιχειρούν να εξαγοράσουν την υποταγή των κατεστραμμένων στους δήμιούς τους ή σε κάποιους που συνειδητά ή ασυνείδητα τους συγκαλύπτουν. Αντίθετα παίρνουμε πρωτοβουλίες ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και υλικής στήριξης αλλά πάντα αποκαλύπτοντας τις αιτίες, τους ενόχους, που σε μια εποχή «που πατάς ένα κουμπί και βγαίνει του πουλιού το γάλα» οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους να ψάχνουν τον σκουπιδοτενεκέ. Τους απενοχοποιούμε από το αίσθημα της φτώχειας, για την οποία άλλοι ευθύνονται και τους καλούμε να μπούν κι αυτοί στον κοινό αγώνα κατά των μεγάλων συμφερόντων που μας οδηγούν εδώ.
Παρ’ όλα αυτά θεωρήσαμε και θεωρούμε αδιανόητο να αρνηθούμε την παραχώρηση ενός δημοτικού χώρου σε μια εκδήλωση με την οποία διαφωνούμε. Τέτοιες αρνήσεις θεωρούμε πως μπορούν να υπάρχουν μόνο σε φανερά πλέον αντικοινωνικές ή εγκληματικές παρεμβάσεις, οργανώσεις κλπ. Κάθε άλλη προσέγγιση που απαιτεί η μορφή ή το περιεχόμενο μιάς εκδήλωσης να έχει την έγκριση του ΔΣ περιπλέκει απίστευτα τα πράγματα και οδηγεί κατ’ ευθείαν στη λογοκρισία.
Το «περίεργο» είναι ότι το κλίμα αυτό της απόλυτης άρνησης και «λογοκρισίας» στηρίχτηκε σε μια κάλπικη κατά την άποψή μας «ευαισθησία» που δεν ανέχεται τάχατες οι δημότες μας να σκαρφαλώνουν (έτσι το παρουσίασαν) στα δέντρα για ένα πιάτο φαΐ. Η δημαγωγία μάλιστα αυτή επιστρατεύτηκε από δυνάμεις και συμβούλους που ποτέ μέχρι σήμερα σε γενικό πολιτικό επίπεδο δεν αντιπαρατέθηκαν στα μέτρα και τις πολιτικές που « παίρνουν το ψωμί απ το τραπέζι του λαού». Που ποτέ δεν αντιπαρατέθηκαν στην συσσώρευση του πλούτου. Που ποτέ μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν ψήφισαν μια πρόταση για να κοπούν οι ευνοϊκές ρυθμίσεις των μεγαλοξενοδόχων για να ανακουφιστούν οι άνεργοι κλπ. Πολύ φοβούμαστε λοιπόν ότι αυτή η επιστρατευμένη «ευαισθησία» χρησιμοποιήθηκε μόνο και μόνο για να ανοίξει ο δρόμος σε ένα πιο αυταρχικό πλαίσιο διαχείρισης των δημόσιων και δημοτικών χώρων. Ότι ήταν η «εύκολη πρώτη» που στην πορεία αυτό να στραφεί ενάντια στο δικαίωμα του λαού να αγωνίζεται για να ανατρέψει αυτή την πολιτική που αποδεδειγμένα τον εξαθλιώνει και ΔΗΛΩΜΕΝΑ στηρίζεται από τους «λογοκριτές». Αν υπάρχουν τέτοιες σκέψεις καλύτερα είναι να συμμαζευτούν. Υπάρχει και πείρα και γνώση για να αντιμετωπιστούν.
Μανουσογιάννης Μανούσος
Δημοτικός Σύμβουλος του ΚΚΕ εκλεγμένος με την
ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
