Γράφει ο Γιώργος Παπαδάκης, φοιτητής τμήματος Κοινωνιολογίας Παν\μίου Κρήτης
Η αντιπολίτευση αν και προσπάθησε να αποτρέψει τη χορήγηση των τηλεοπτικών αδειών μέσω του διακανονισμού που οδηγήθηκε η Κυβέρνηση, δεν κατάφερε και πολλά. Η ψήφιση της σχετικής τροπολογίας που τοποθετεί τη σχετική αρμοδιότητα στη Βουλή έγινε κανονικά έπειτα από εισήγηση του Υπουργού Επικρατείας. Παρ' όλα αυτά πολλοί είναι αυτοί που θα απορούν ,πως μία τροπολογία απολύτως απλή όσον αφορά το περιεχόμενο της κατάφερε και δημιούργησε έναν τέτοιο πανικό ανάμεσα στα κόμματα. Ας δούμε τώρα πως έχουν τα πράγματα.
Η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή. Σχόλια τύπου «Δεν είσαι υπουργός της Βόρειας Κορέας», «Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει χουντικό το Κοινοβούλιο» από τον κ. Λοβέρδο και να απαντάει ο Ν. Παππάς «Είσαι άσχετος! Να μιλάς καλά, εδώ δεν θα τραμπουκίζεις» είναι για τα μάτια του κόσμου και νομίζω πως δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε περαιτέρω. Η Κυβέρνηση θέλησε να επιταχύνει τη διαδικασία υλοποίησης του νόμου όσον αφορά τις τηλεοπτικές άδειες, σκέφτηκε πως είναι η ώρα να παρθεί μία απόφαση για ένα αρκετά σημαντικό θέμα όπως είναι αυτό, της τηλεοπτικής ενημέρωσης και να μπει ένα τέλος στο άναρχο τηλεοπτικό τοπίο. Ο Υπουργός της Επικρατείας, μετατόπισε στην Βουλή την διαδικασία της απόφασης του αριθμού των τηλεοπτικών αδειών που θα δοθούν. Ο Ν. Παππάς είχε αναφέρει συγκεκριμένα πως οι άδειες που θα δοθούν, θα είναι κάτω από 5.Από ότι φαίνεται υπήρξαν κάποιοι που δεν συμφώνησαν και τόσο θα λέγαμε με αυτό και συγκεκριμένα, βλέποντας την αντίδραση κομμάτων της αντιπολίτευσης στην τροπολογία φαίνεται πως κάποιοι θέλουν οι άδειες να είναι περισσότερες. Το θέμα είναι γιατί; Γιατί όλος αυτός ο χαμός; Η τροπολογία ψηφίστηκε το βράδυ της Παρασκευής 29 Ιανουαρίου 2016.Υπέρ της τροπολογίας τάχθηκαν ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες, «παρών» δήλωσε το Κ.Κ.Ε., ενώ κατά ψήφισαν Ν.Δ., Χρυσή Αυγή, Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων.
Από ότι φαίνεται η αλληλεξάρτηση της πολιτικής με τα μεγάλα συμφέροντα γύρω από τον χώρο της ενημέρωσης, έπαιξε πάλι τον ρόλο της. Οι αντιδράσεις που έγιναν στην Βουλή έδειχναν ακριβώς αυτό.Τ α κοινά συμφέροντα των <<μεγαλοκαρχαριών>> των μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών είναι πολύ ισχυρά και πρέπει να κάνουν ότι μπορούν για να διατηρηθούν τα πράγματα ως έχουν. Δεν είναι τυχαίο πως σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία οι σημερινοί καναλάρχες, είναι πλήρως χρεοκοπημένοι. Φυσικά και χρεοκοπημένοι, την στιγμή που 11 εταιρίες μέσων ενημέρωσης (με μερικές από αυτές να είναι οι δυνατότερες στον χώρο), χρωστάνε στις τράπεζες πάνω από 800 εκατ. ευρώ. Επίσης, μόνο στα χρόνια της κρίσης τέσσερις εισηγμένοι όμιλοι μέσων ενημέρωσης δανείστηκαν από τις τράπεζες χρήματα ύψους 150 εκατ. ευρώ. Επομένως, τι θα ήταν αυτό που θα τους έσωζε; Μία πολιτική στήριξη. Και ο νοών, νοείτω...
