Μετά την παραίτηση του κατοχικού πρωθυπουργού Τσολάκογλου (1-12-42) αναλαμβάνει ο επίσης κατοχικός πρωθυπουργός Κώστας Λογοθετόπουλος, (Ήταν αντιπρόεδρος του Τσολάκογλου), γνωστός Γερμανόφιλος. Είχε σύζυγο Γερμανίδα και συγγενή εξ αγχιστείας τον Στρατάρχη Φον Λιστ (Αρχιστράτηγο της Γερμανικής Βαλκανικής Εκστρατείας). Ο γερμανόφιλος κατοχικός πρωθυπουργός έδινε συνεχώς μεγάλα ποσά «υπό τύπου δανεισμού» στους κατακτητές με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο πληθωρισμός και να υποτιμάται συνεχώς η δραχμή.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ
Στις 12 Φεβρουαρίου 1943 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η διαταγή του στρατηγού Λέρι ότι όλοι οι κάτοικοι της πατρίδας μας (άνδρες και γυναίκες 16 – 45 ετών) να παρέχουν υπηρεσίες στον κατακτητή εντός και εκτός της χώρας. Το Υπουργείο Εργασίας άρχισε να συντάσσει καταλόγους επιστράτων σε όλο τον Ελληνικό χώρο. Ο λαός, αν και είχε στο κεφάλι του την γερμανική μπότα, ξεσηκώθηκε.
Ανεξάρτητα αν ήταν ήδη εντεταγμένος σε αντιστασιακές οργανώσεις, χωρίς ιδεολογικές διαφορές, αντιμετώπισε την κρίσιμη αυτή κατάσταση με μαζικές εκδηλώσεις. Στις 23 Φεβρουαρίου 1943 πραγματοποιήθηκε γενική απεργία. Την επομένη 50 – 60 χιλιάδες λαού ξεχύθηκαν στους δρόμους της Αθήνας με σύνθημα, «Όχι στην πολιτική επιστράτευση», κατέλαβαν για λίγο το Υπουργείο Εργασίας και έβαλαν φωτιά στα αρχεία και καταλόγους των εργατών που προορίζονταν για τη Γερμανία. Στις πρώτες αυτές συγκρούσεις είχαν 3 νεκρούς και 40 τραυματίες. Στις 5 Μαρτίου 1943 300.000 λαού πήρε μέρος σε μια καθολική και άνευ προηγουμένου διαδήλωση αντίστασης και διαμαρτυρίας στην Αθήνα. Ο άοπλος λαός δεν δείλιασε ούτε στα πολυβόλα, ούτε στα μπιστόλια, ούτε στο ιππικό των κατακτητών Γερμανών και Ιταλών, αλλά και της Αστυνομίας. -18 νεκροί και 135 τραυματίες-. Όμως έκαναν επιδρομή και κατέστρεψαν το γραφείο του Κατοχικού Πρωθυπουργού στην οδό Τοσίτσα, κατέλαβαν το Υπουργείο Εργασίας κι έκαψαν τους καταλόγους των εργατών που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι Γερμανοί. Στην πλατεία Κάνιγγος συγκρούσθηκαν με άνδρες της Αστυνομίας και αφόπλισαν πολλούς από αυτούς. Ταυτόχρονα, αλλά και τις επόμενες ημέρες έγιναν παλλαϊκές εκδηλώσεις και σε άλλες πόλεις.
ΤΕΛΙΚΑ ΝΙΚΗΣΑΝ – ΤΟ ΑΠΕΤΡΕΨΑΝ
Το ίδιο βράδυ της 5-4-1943 φάνηκαν οι καρποί της ηρωϊκής αυτής αντίστασης του Ελληνικού λαού, μοναδική στον κατεχόμενο Ευρωπαϊκό χώρο. Ο Γερμανός Ύπατος Αρμοστής για την Ελλάδα, Άλτεμπουργκ, με την έγκριση του Χίτλερ εξιουσιοδότησε τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό να ανακοινώσει στον Ελληνικό λαό ότι το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης δεν θα ισχύσει για την Ελλάδα. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι στην δίκη των κατοχικών δοσιλόγων, Πρωθυπουργών – Υπουργών, στον Λογοθετόπουλο επέβαλαν ισόβια δεσμά. Αποφυλακίστηκε το 1952 από «χάρι» λόγω βλάβης της υγείας του.
Στον Γεώργιο Τσολάκογλου επέβαλαν θάνατο και ισόβια. Η ποινή του θανάτου μετατράπηκε με «χάρι» στις 29/8/1945 σε ισόβια κάθειρξη. Τελικά πέθανε στη φυλακή στις 22-5-1948 από λευχαιμία.
Ο τρίτος κατοχικός πρωθυπουργός, Ιωάννης Ράλλης, ο οποίος οργάνωσε τα Τάγματα Ασφαλείας, τα οποία φορούσαν στολή ευζώνου και γι αυτό έγιναν γνωστά ως «Γερμανοτσολιάδες» και ήταν υπό τις διαταγές του Χίτλερ, δικάστηκε σε ισόβια. Πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα στη φυλακή (26-10-1946). Δικηγόροι στη δίκη του (Φεβρουάριος 1945) ο γυιός του Γεώργιος Ράλλης (έγινε μετέπειτα πρωθυπουργός) και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, πατέρας του μετέπειτα πολιτικού Ιωάννη Βαρβιτσιώτη.
