Στην Ελλάδα δεν πρέπει να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη ή και σε γειτονικό νομό για να βρεις μια δουλειά, αλλάπρέπει να έχεις μπάρμπα στην Κορώνη ακόμη και για να βρεις το φάρμακό σου.
Αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του κου Γεώργιου Παπαθεοδωρίδη, Καθηγητή Παθολογίας - Γαστρεντερολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, σε συνέντευξη τύπου για την Ηπατίτιδα C, ότι βουλευτές και πρόσωπα επιρροής, μεσολαβούν προκειμένου ο γνωστός τους ασθενής να μπορέσει να εξασφαλίσει την πολυπόθητη ένταξη στις νέες θεραπείες για την ασθένεια. Και μιλάμε για το μεγάλο success story της ιατρικής και της επιστήμης αφού οι καινούργιες θεραπείες υπόσχονται αυτό που σε καμία άλλη χρόνια νόσο δε φαίνεται εφικτό: Την εκρίζωση του ιό, την απόλυτη θεραπεία του ασθενή κάτι που πριν μερικά χρόνια φαινόταν ακατόρθωτο.
Δυστυχώς όμως τα νέα προχωρημένα φάρμακα είναι πολύ ακριβά! Για να ενταχθεί ένας ασθενής στις συγκεκριμένες θεραπείες, σύμφωνα με τον κανονισμό του ΕΟΠΥΥ, θα πρέπει η ασθένεια του να έχει φτάσει σε προχωρημένο επίπεδο, να έχει πάθει δηλαδή κίρρωση ή να έχει, όπως είπε ο κος Παπαθεοδωρίδης, φίλο ή συγγενή βουλευτή. Χαρακτηριστικό είναι ότι μία 30χρονη κοπέλα που νοσεί, δε μπορεί να γίνει μητέρα αφού θα πρέπει ενδεχομένως να γίνει 55 χρονών.
Έτσι φτάνουμε στο παράδοξο, το κράτος να αποζημιώνει τις παλιές θεραπείες που ταλαιπωρούν και δε θεραπεύουν τον ασθενή, στοιχίζοντας τελικά, σχεδόν το ίδιο στο δημόσιο σύστημα, ή όπως υπογράμμισε ο Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικής Υγείας, Σχολής Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου, κος Κυριάκος Σουλιώτης, να πληρώνει πολύ ακριβά για να θεραπεύσει πολύ λίγους!
Το κλειδί για τη λύση του προβλήματος σύμφωνα με τον κο Σουλιώτη είναι μία λέξη: Διαπράγματευση. Διαπραγμάτευση, προκειμένου οι εταιρείες να μειώσουν την τιμές για να μπορέσουν όλοι οι ασθενείς να ενταχθούν στις νέες θεραπείες, ούτως ώστε να μπορέσουμε στα επόμενα χρόνια να απαλλαχθούμε από την ασθένεια, απαλλάσσοντας και το δημόσιο σύστημα υγείας από το τεράστιο οικονομικό φορτίο της συγκεκριμένης νόσου.
Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι πάσχουν περίπου 135.000-160.000 άνθρωποι. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό υποδιάγνωσης, αφού η νόσος είναι σιωπηλή και κάνει ενίοτε δεκαετίες να εκδηλωθεί. Έχει υπολογιστεί από μελέτες, ότι οι θάνατοι από την ιογενή Ηπατίτιδα C στην Ελλάδα θα αυξηθούν κατά 123,5% μέχρι το 2030, αν δεν αναληφθούν ουσιαστικές δράσεις. Επιπρόσθετα, αναφορικά με τις νέες μολύνσεις, μέσα από τις εργασίες της HEPACTION, της ομάδας δράσης για την Ηπατίτιδα C, καταδεικνύεται ότι είναι επιτακτικό να υλοποιηθούν άμεσα Προγράμματα Πρόληψης, που θα περιορίζουν τις νέες μολύνσεις. Σήμερα, ο αριθμός των νέων μολύνσεων ανά έτος υπολογίζεται στις 4.000, κυρίως μεταξύ των ατόμων των ομάδων υψηλού κινδύνου (χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών).
