ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΑΙ ΑΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ κ.κ. Ε Υ Γ Ε Ν Ι Ο Υ
ΔΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2016
Προς
Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες και τον ευσεβή λαό
της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου.
Αδελφοί και παιδιά μου ευλογημένα, μέλη της Αγίας μας Εκκλησίας,
Χριστός Ανέστη!
Με αυτόν τον αναστάσιμο χαιρετισμό προσφωνούμε αγαπητικά όλους σας απόψε. Έθος παλαιό στην Εκκλησία μας θέλει τον Επίσκοπο να επικοινωνεί με το πλήρωμα της Τοπικής του Εκκλησίας την ημέρα της Ανάστασης με μία Εγκύκλιό του, όχι για λόγους τυπικούς, αλλά για βαθύτατα ουσιαστικούς και εκκλησιολογικούς. Για να εξαγγελθεί ότι «Χριστός Ανέστη» και για να δοθεί η δυνατότητα, και με τον τρόπο αυτό, στη σκέψη όλων να κινηθεί στην θεώρηση του μεγάλου γεγονότος και στο βαθύτερο ανθρωπολογικό και σωτηριολογικό του περιεχόμενο και να προβεί τελικά στη μεγάλη προσωπική συνάντησή της με τον Αναστημένο Χριστό μέσα στο Σώμα Του, την Εκκλησία.
Αυτή η συνάντηση πρέπει να γίνεται και γίνεται, όπως για τις Μυροφόρες έτσι για τον καθένα από εμάς, στον Κήπο της Αναστάσεως, στην Εκκλησία μας. Ευχετικός λοιπόν γι᾿ αυτή τη συνάντηση και παραινετικός, προτρεπτικός ο λόγος που οδηγεί σ᾿ αυτήν την επετειακή γραφή του Επισκόπου, η οποία εκφράζει την καλή αγωνία του για τη συμπόρευση όλων προς και από το Κενό Μνημείο με μοναδικό σκοπό την υπέρβαση και την άρση της ψυχικής μας κενότητας, τη συνανάστασή μας.
Όσα θέλομε να καταθέσομε στην αγάπη σας και πάλι απόψε ίσως θα μπορούσαν να περιορισθούν στις δύο λέξεις: Χριστός Ανέστη! Σ᾿ αυτή τη διαπίστωση που γράφεται με θαυμαστικό και που μας προβληματίζει πολύ όταν συχνά-πυκνά με τη ζωή μας το αντικαθιστούμε με ερωτηματικό. Αυτό είναι που θέλομε να τονίσομε εφέτος και να αναρωτηθούμε, κάνοντας την αυτοκριτική μας. Τελικά πιστεύομε στην Ανάσταση του Χριστού και κατ᾿ επέκταση στη δική μας; Την εορτάζομε γνωρίζοντας και κατανοώντας αυτό που είναι και αυτό που σημαίνει ή σαν ένα γεγονός μακρυνό, που δεν μας αφορά άμεσα; Αν θέλομε να την εορτάζομε ως αληθινά πιστοί, αυτό τι διαστάσεις προσλαμβάνει στην πνευματική μας ζωή, πώς βρίσκει τρόπους έκφρασης στη σχέση μας με τον Θεό, τον αδελφό μας, τον εαυτό μας τον ίδιο;
Το ερώτημα αυτό δεν είναι δικό μας. Πρώτος ο Απόστολος Παύλος το έθεσε και μάλιστα το απήντησε. «Ει δε Χριστός ουκ εγήγερται», έγραψε, «κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών» (Α΄ Κορ. ιε΄, 14). Αν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί, θα ήταν μάταιη η πίστη μας και άδεια, ίσως και παράλογη η ζωή μας ολόκληρη. Η Ανάσταση του Χριστού όμως δεν είναι ένα ψέμα, ίσως το μεγαλύτερο εις βάρος όλης της ανθρωπότητας. Είναι αληθινό γεγονός και ο Αναστάς Χριστός είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή του κόσμου, και διασχίζει την Ιστορία διαλεγόμενος, ευεργετών και ιώμενος, με την αγκαλιά Του ανοικτή, έτοιμος να συγχωρήσει και να δεχθεί την επιστροφή μας, αρκεί να κάνομε τη σωστή κίνηση.
Χριστός Ανέστη, λοιπόν, για τούτο. Για να μπορούν να μετατραπούν οι ψυχές μας από άδειους και σκοτεινούς τάφους σε χώρους αληθινής ζωής και φωτός ανεσπέρου. Με αυτό το ιλαρό φως της Ανάστασης ας πλημμυρίσομε τις υπάρξεις μας αυτήν την νύκτα, που, όπως ψάλλομε, είναι «όντως ιερά και πανέορτος ... σωτήριος ... και φωταυγής». Νύκτα χαροποιός, πέρα από κάθε συμβατικό και συνηθισμένο, η οποία διαλύει τα σκοτάδια της λύπης και της απόγνωσης. Νύκτα που λαμπροφορείται από το αναστάσιμο φως, με το οποίο καταυγάζει τα σύμπαντα ο Νικητής του θανάτου, ο Κύριος της Δόξης, ο Θεάνθρωπος Σωτήρας και Λυτρωτής μας Ιησούς Χριστός. Εκείνος που ήλθε στον κόσμο πράος και ταπεινός, αποκρύπτοντας την δύναμη και την εξουσία Του με την απέραντη αγάπη Του, γιατί δεν είχε σκοπό να μας υποτάξει αλλά να μας ενώσει μαζί Του και μεταξύ μας. Εκείνος που φανερώθηκε και κινήθηκε με απόλυτο σεβασμό στην προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου, ώστε να μας δώσει την δυνατότητα να Τον αγαπούμε και να Τον ακολουθούμε ελεύθερα, χωρίς φοβικά σύνδρομα και χωρίς καταναγκασμούς, σηματοδοτώντας το μεγαλείο της αληθινής ελευθερίας, που μόνο Εκείνος χαρίζει.
Αγαπητά μου παιδιά,
Αναστάσεως ημέρα σήμερα! Ευχή μας είναι να την εορτάσομε ουσιαστικά και να την χαρούμε αληθινά. Να τη ζήσομε ως εορτή ελπίδας, αισιοδοξίας και πνευματικής ευφροσύνης. Με θάρρος και απαντοχή. Να μην αφήσομε της θλίψης και της απόγνωσης το σκοτάδι να μαυρίσει τις ψυχές μας. Να μην αισθανόμαστε μόνοι κι ας φαίνεται στους άφιλους καιρούς μας πως είμαστε μόνοι μας. Δεν είμαστε στην πραγματικότητα. Ο Αναστάς Χριστός είναι δίπλα μας και μαζί μας. Εκείνος με το δικό Του θάνατο πάτησε τον δικό μας θάνατο και δια της Αναστάσεώς Του μας χάρισε την δυνατότητα της δικής μας. Με αυτήν την προσδοκία να συνεχίσομε τη ζωή και τον αγώνα μας ενωμένοι και αδελφωμένοι, έχοντας την χαρά της Αναστάσεως ριζωμένη στους καρδιακούς μας χώρους. Και γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει αμαρτία που να ξεπερνά την φιλανθρωπία του Θεού. Πως έχομε την δυνατότητα να σηκωθούμε από κάθε πτώση μας, να στηριχθούμε, να εμπιστευθούμε, να ορθοποδήσομε, να ζήσομε ειρηνικά με τον εαυτό μας και με το περιβάλλον μας. Για να ανασταινόμαστε διαρκώς και όχι να σταυρώνομε ο ένας τον άλλο. Ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης το έγραψε με το δικό του τρόπο: «Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος, να ᾿ν᾿ ήμερος να ᾿ναι άκακος, λίγο φαΐ λίγο κρασί, Χριστούγεννα και Ανάσταση». Αρκεί να τα ζει πραγματικά.
Αυτές λοιπόν τις σκέψεις σας απευθύνομε, μαζί με την παράκληση να έχομε αυτή τη βραδιά στην προσευχή μας όλους εκείνους τους ανθρώπους που δοκιμάζονται ποικιλότροπα όπου γης, ιδιαίτερα δε αυτούς που ταλανίζονται από το πρόβλημα της παγκόσμιας μετανάστευσης, σε κάποιους από τους οποίους ο Πατριάρχης μας πριν λίγες ημέρες στη Μυτιλήνη τόνιζε χαρακτηριστικά πως «η αξιοπρέπεια και η ελευθερία υπερβαίνουν τον φόβο και τον διαχωρισμό» και πως πάντοτε στην Ιστορία με την επέμβαση του Χριστού η ηρεμία διαδέχεται κάθε καταιγίδα.
«Αναστάσεως ημέρα», λοιπόν, «λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς· Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν· Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος».
Σας ευχόμαστε πατρικά να ζείτε χρόνια πολλά, ευλογημένα και αναστάσιμα, μέσα στην αγάπη και τη Χάρη του Αναστάντος Χριστού.
Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και πασχάλιους ασπασμούς
Ο Επίσκοπός Σας
† Ο Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ευγένιος
Από την Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου
