Κάθε φορά που ο κύριος Hendersonδοκιμάζει μια από τις σπεσιαλιτέ του Λονδρέζικου εστιατορίου του, δεν μπορεί παρά να θυμηθεί ότι πρόκειται για ένα ‘μικρό θαύμα’. Είναι σαν να τρώει ένα ‘σύννεφο’, του οποίου το εξωτερικό είναι απολαυστικά τραγανό.
Ο Βρετανός δημοσιογράφος της εφημερίδας iπάλι, περιγράφει τη νέα δημοφιλή νοστιμιά, σαν λίγη μαγιονέζα, την οποία κάποιος κατάφερε να τη βουτήξει στο κουρκούτι και κατόπιν, να την τηγανίσει.
Μια μπουκιά όμως από αυτό το ‘ζελεδένιο’ σύννεφο, και καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται περί μαγιονέζας. Πρόκειται για μοσχαρίσιο μυαλό.
Δεν έχω λόγο για να μη πιστέψω τον κύριο Henderson, καθώς και το δημοσιογράφο. Ενώ σέβομαι το μυαλό σαν γαστριμαργική επιλογή, δεν θα με δείτε τον επόμενο μήνα στο κέντρο του Λονδίνου, να δοκιμάζω τη καινούρια μόδα: brainburgers.
Τα brainburgersόμως, είναι ένα μέρος μόνο αυτής της νέας μόδας. Όσοι δεν αντέχετε αυτή τη διατροφική κατηγορία, καλείστε να παραλείψετε αυτή την παράγραφο. Το Barrafinaτου CoventGardenσερβίρει μυαλά με σάλτσα ντομάτας. Το Tongue’n’Cheeksσερβίρει μπουρεκάκια ‘καρδιοκατακτητές’, τα οποία έχουν 50% μοσχαρίσια καρδιά.
Η συμβουλή του δημοσιογράφου του iστους πιθανούς γενναίους δοκιμαστές είναι να μη πολυσκεφτούν τι τρώνε, αλλά να εστιάσουν στο πλούτο της γεύσης.
Ο Hendersonείναι ο ‘ανάδοχος’ της νέας αυτής διατροφικής τάσης, και συν-ιδιοκτήτης του εστιατορίου MEATliquor. Ο ίδιος πάσχει από την νόσο του Parkinson, και τον τελευταίο καιρό προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει το Βρετανικό κοινό, πουλώντας τη συνεργασία του στο MEATliquor. Τα χρήματα θα διατεθούν για επιστημονική έρευνα.
Η κατανάλωση εντόσθιων όμως, δεν είναι κάτι καινούριο για εμάς τους Έλληνες. Το ταπεινό μεν, νοστιμότατο δε, κοκορέτσι μας, η μαγειρίτσα και όλα τα συναφή, υπάρχουν στην Ελληνική κουζίνα εδώ και αιώνες.
Έχουμε φάει πολύ ‘τραγανό σύννεφο’ εμείς οι Έλληνες.
Αυτό που δεν έχουμε κάνει όμως, είναι να το αναδείξουμε, χρησιμοποιώντας παρομοιώσεις και μεταφορές.
Πιστεύω ότι οι κατάλληλες λέξεις, αυτές οι ‘παρομοιώσεις και μεταφορές’, κρύβονται πίσω από τις διατροφικές αλλαγές του Βρετανικού κοινού. Τις τελευταίες δεκαετίες, η διεθνής κουζίνα έχει κατακτήσει τους γευσιγνώστες. Οι Βρετανοί, ίσως με μόνη εξαίρεση την κόρη μου, δεν φοβούνται πλέον να δοκιμάσουν νέες γεύσεις.
Από σήμερα λοιπόν, μπαίνω στον αγώνα εξάπλωσης της Ελληνικής κουζίνας, πριν μας την πάρουν, όπως μας πήραν και τα μυαλά.
Θα ξεκινήσω με το ίδιο μου το σπίτι.
Απόψε, το μενού δεν έχει απλά γιουβαρλάκια, αλλά ζουμερά μπιφτεκάκια που κολυμπούν σε βελουδένια θάλασσα αυγολέμονου.
Αύριο, το μενού δεν έχει μπριάμ, αλλά κομμάτια παραδεισένιου μεσογειακού περιβολιού.
Ότι πρέπει, με ένα ποτήρι από Μυλοποταμίτικο ελιξίριο της νιότης.
