Σε προχωρημένο στάδιο η Νόσος του Πάρκινσον εμφανίζει δυσκαμψίες, βραδυκινησία, τρόμο και έντονη υπερκινησία. Όταν εξαντλούνται τα όρια της φαρμακευτικής αγωγής σαν μοναδική λύση στο πρόβλημα της πάθησης του ασθενούς είναι η εμφύτευση ηλεκτροδίων στον υποθάλαμο πυρήνα του εγκεφάλου αμφοτερόπλευρα. Η εμφύτευση νευροδιεγέρτη εγκεφάλου με μπαταρία μακράς διάρκειας ζωής (>20ετών) και με τα συνοδά ηλεκτρόδια γίνεται από Δημόσια Νοσοκομεία (Νευροχειρουργικές κλινικές).
Η κάλυψη της δαπάνης από τον ΕΟΠΥΥ περίπου 35.000 ευρώ, εγκρίνεται από το ΚΕΣΥ. Όμως οι Ασθενείς ταλαιπωρούνται πολλούς μήνες καθότι τα Ταμεία των Νοσοκομείων είναι μείον και δεν αναλαμβάνουν την αγορά των υλικών και την εμφύτευση. Ο ΕΟΠΥΥ δεν δίνει ούτε ευρώ στα Νοσοκομεία αν και καλύπτει την δαπάνη, καθότι όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ΠΟΕΔΗΝ, «χρωστάει και της Μιχαλούς».
Μόνο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας βρίσκονται στη λίστα αναμονής τρεις Ασθενείς. Στα Νοσοκομεία της Χώρας είτε για εμφύτευση είτε για αλλαγή μπαταρίας είναι στη λίστα αναμονής πάνω από 100 Ασθενείς. Τα Νοσοκομεία αδυνατούν να προχωρήσουν στην εμφύτευση λόγω κόστους. Την καθυστέρηση την πληρώνουν οι Ασθενείς, οι οικογένειες και βέβαια επιβαρύνονται συνεχώς τα Νοσοκομεία στην αντιμετώπιση των επιπλοκών της Νόσου. Η αδελφή ενός Ασθενούς είναι διατεθειμένη να σας περιγράψει τον Γολγοθά της.
