Τον Ιούλιο του 2010, ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, David Cameron, ίδρυσε την ‘Μεγάλη Κοινωνία’ εν μέσω μεγάλων περικοπών στην υγεία και την κοινωνική πρόνοια. Όχι, η κυβέρνηση των Βρετανών Συντηρητικών δεν έκανε πίσω λέει. Απλά, ήθελε να δει τους πολίτες της να ζητούν βοήθεια από τους συνανθρώπους τους. Ταυτόχρονα, ενθάρρυνε τους Βρετανούς της ‘Μεγάλης Κοινωνίας’ να ασχοληθούν με τον εθελοντισμό και να στηρίξουν ο ένας τον άλλον. Θα έπρεπε να μην περιμένουν από την κυβέρνηση, αλλά να αναπτύξουν προσωπική πρωτοβουλία και να βοηθήσουν όσους είχαν ανάγκη. Με λίγα λόγια, τους ενθάρρυνε να κάνουν την δουλειά της κυβέρνησης.
Τα χρόνια πέρασαν και η ‘Μεγάλη Κοινωνία’ δεν έκανε και πολύ μεγάλη εντύπωση στους Βρετανούς. Οι ανάγκες για παροχές στην υγεία και την κοινωνική πρόνοια αυξάνονται και πληθύνονται, ενώ πολύ λίγοι πολίτες αναπτύσσουν την πρωτοβουλία που τους ζητήθηκε.
Η κυβέρνηση επίσης, προσποιείται ότι όλα είναι καλά και ανθηρά.
Για παράδειγμα, την περασμένη εβδομάδα, ο Βρετανικός Ερυθρός Σταυρός αφότου έλαβε έκκληση για βοήθεια από τους Βρετανούς νοσοκομειακούς γιατρούς, ανακοίνωσε ότι τα Βρετανικά νοσοκομεία είναι εν μέσω ανθρωπιστικής κρίσης. Προσωπικό δεν υπάρχει, οι περικοπές συνεχίζονται και οι ασθενείς περνάνε μέρες ξαπλωμένοι σε ράντσα στους διαδρόμους, περιμένοντας να δουν γιατρό. Ο υπουργός υγείας όμως, διαφώνησε. Όχι, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στα Βρετανικά νοσοκομεία. Όλα πηγαίνουν ρολόι.
Έχουμε λοιπόν, τον υπουργό υγείας αντιμέτωπο με τον Ερυθρό Σταυρό. Κάτι μου λέει ότι ο Ερυθρός Σταυρός δεν ψεύδεται…
Πίσω στη ‘Μεγάλη Κοινωνία’ όμως.
Την εβδομάδα που πέρασε, η Theresa May ίδρυσε την ‘Shared Society’. Την ‘κοινή’ κοινωνία. Αυτή που την μοιράζονται οι πολίτες δηλαδή.
Σύμφωνα με τη Βρετανίδα πρωθυπουργό, η κυβέρνηση έχει καθήκον να επέμβει παντού, χρηματιστηρίου συμπεριλαμβανομένου, και να πατάξει τις κοινωνικές ανισότητες. Θα είναι μια κυβέρνηση που θα ‘δουλεύει’ για τους ‘πολλούς’ και όχι για τους ‘λίγους και εκλεκτούς’.
Η Βρετανίδα πρωθυπουργός υποσχέθηκε να στηρίξει την ενότητα της οικογένειας, της κοινότητας, της πόλης, και του έθνους. Δεν είμαι σίγουρη για ποια οικογένεια, κοινότητα ή πόλη κάνει λόγο, γιατί το μεγάλο ποσοστό οικογενειών με γονείς διαφορετικών εθνικοτήτων έχει ήδη αρχίσει να κάνει σχέδια μετανάστευσης. Ο καθόλου ευκαταφρόνητος Ευρωπαϊκός χαρακτήρας της Βρετανίας βρίσκεται προ των πυλών διαμελισμού, και όχι ‘ενοποίησης’.
Τέλος, η Βρετανία της ‘Shared Society’ δεν θα εστιάσει στην ατομικότητα των πολιτών της, αλλά στις υπευθυνότητες τους, απέναντι στους άλλους. Δηλαδή, όπως και η ‘Μεγάλη Κοινωνία’ του Cameron, η ‘Shared Society’ της May θα ενθαρρύνει τους πολίτες της να φροντίζουν όσους έχουν ανάγκη.
Πίσω στις δουλειές μας.
Ο Μανωλιός ήταν που έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
