Ορισμός: Κάθε κυβέρνηση που πεισθαναγκάζει, εξαθλιώνει, καθυποτάσσει τους πολίτες, είτε διορισμένη, είτε εκλεγμένη, είναι όργανο των κατακτητών, σε περιόδους στρατιωτικής και οικονομικής υποδούλωσης.
Οι κυβερνήσεις επί στρατιωτικής κατοχής διορίζονται από τον κατακτητή, χωρίς λαϊκή εντολή και ως εκ τούτου ξεκάθαρα τον υπηρετούν, στρεφόμενες κατά του υπόδουλου λαού. Ο λαός δεν τις ξεχωρίζει από τον εχθρό και έτσι τις πολεμά.
Οι κυβερνήσεις της μνημονιακής κατοχής, εκλέγονται από τον λαό, για λογαριασμό του κατακτητού, ο οποίος στην περίπτωση αυτή κυβερνά κεκαλυμμένα και παραπλανητικά, ώστε να μην γίνεται αποκλειστικός στόχος αγωνιστικών εξεγέρσεων, του χειμαζόμενου λαού. Μέχρι σήμερα όλες οι διαμαρτυρίες έφταναν μέχρι τα κράσπεδα των κυβερνητικών επάλξεων όπου και αποκρούονταν από τους επιλεγμένους υποτελείς.
Οι κυβερνώντες επί στρατιωτικής κατοχής έχουν υπέρ αυτών το πλεονέκτημα, ότι ως διορισμένοι από τους κατακτητές δεν ψεύδονται ούτε υπόσχονται. Είναι καθαρά εχθροί του λαού. Οι κυβερνώντες επί μνημονιακής κατοχής, κατόπιν λαϊκής εντολής, αποδέχονται τις μνημονιακές δεσμεύσεις και υπηρετούν πιστά τους αφεντάδες των δεινών. Επιδιώκουν δηλαδή να εκλεγούν εν γνώσει τους ότι θα υπηρετήσουν τους δυνάστες του έθνους. Η δικαιολογία που προτάσσουν ότι υποχρεώθηκαν να τους προσκυνήσουν, είναι χείριστη, όταν γνωρίζουν καλώς πως η γονυκλισία που ακολουθεί κάθε μετάνοια, εκφράζει την συντριβή και την λύπη, για την ιδεοληψία που είχαν ότι θα υπηρετούσαν τα συμφέροντα του λαού ως συνδυασμός δε και της κλίσης της κεφαλής, ως έκφραση ευλάβειας και κατοχικού σεβασμού, υποδηλώνει την μεταμέλεια, ακόμα και των σκέψεων που μας οδηγούν σε τύψεις και ψυχική συντριβή επειδή παραβήκαν ή σκεφτήκαν να παραβούν τας εντολάς των κατακτητών.
Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η αναδιάταξη των κινήτρων: κατευνασμός και ενθάρρυνση. Όταν το αδύναμο ζώο φοβάται ένα άλλο δυνατότερο, μπορεί να το κατευνάσει, πλαταγίζοντας τα χείλια και περιποιώντας του το τρίχωμα. Αυτή η κίνηση μαλακώνει το κυρίαρχο ζώο και βοηθά το υποτακτικό να γίνει ευπρόσδεκτο και ανεκτό. Φυσικά αυτή η υποταγή είναι η πιο ευγενής. Σε άλλες περιπτώσεις το αδύναμο προσφέρει τα πισινά του. Στους ανθρώπους (γυμνούς πιθήκους) το πλατάγισμα των χειλιών αντικαθίσταται με το μόνιμο χαμόγελο και το γλείψιμο με την περιποιητική δουλική δραστηριότητα. Κάθε προσομοίωση με τους βρυχόμενους κυβερνητικούς μνημονιακούς λέοντες είναι αληθινή και πραγματική.
Σε κάθε περίπτωση οι συνεργάτες των μνημονιακών είναι χειρότεροι στα μάτια του λαού από τους συνεργάτες της Γερμανικής πολεμικής κατοχής. Ακόμα κι αν τους καταλογίσουμε πως υπέκυψαν από την εξουσιομανία τους, πρώτα εξαπατήσανε τους πολίτες που τους ψήφισαν και μετά συνεργαστήκανε και με τον εχθρό. Οι συνεργάτες της Γερμανικής κατοχής, συνεργάστηκαν καθαρά, δεν εξαπάτησαν.
Ενώπιος - Ενωπίω
Σήμερα βρισκόμαστε σε μιά κρίσιμη περίοδο, όσον αφορά την ταυτότητα, το ήθος και το ύφος μας. Μέσα στην σύγχυση του καιρού η συμπεριφορά και η ζωή μας έχει όλα τα σημάδια της πτωματικής αλλοίωσης. Μάθαμε να προσδιορίζουμε την Ελλάδα, υιοθετώντας την οπτική των ηγεμόνων της, όπου φυτρώνουν μόνο άνθη του κακού. Ο κυνισμός, η εξουσιοφιλία, το σύνδρομο του χρήματος, η κουτοπονηριά, ο φανατισμός.
Έτσι χάνουμε την ανθρωπιά και την ευπρέπειά μας. Ζούμε, διασκεδάζουμε, συναλλασσόμαστε, χωρίς πειθαρχία και αγωγή. Μπροστά στην ανάγκη για επιβίωση, υποχωρεί μέσα μας το ηθικό στοιχείο. Τίποτα πια και η πλέον τερατώδης πράξη δεν μας ταρακουνεί. Η ηθική μας ευαισθησία έχει εξαφανιστεί. Η παρανομία, η δολιότητα, η ασυνειδησία εθνική και ηθική, δεν μας κάνουν καμμιά εντύπωση, όταν οι εκπρόσωποί μας έχουν λάβαρο την κοροϊδία και την ψευτιά. Ο πολίτης δεν μπορεί να διασώσει την προσωπικότητά του, παρά μόνο μέσα στο σώμα, όπου αρθρώνεται ο λόγος όλων και διασφαλίζεται η πράξη "ενώπιος, ενωπίω". Δυστυχώς οι άχρηστοι καπελώνουν τον πολίτη, αποστερώντας τον από την ενεργή συμμετοχή στην λειτουργία του σώματος, δηλαδή του όλου.
Και ερωτώ, πιο κύρος, ήθος, αξιοπρέπεια, δείχνει ο πρωθυπουργός μας στο "σώμα" όταν εξαγγέλλει, μοιράζει, τάσσει στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό βάνει την ουρά στα σκέλια παίζοντάς το ταυτόχρονα μάγκας. Σιγά και τί έγινε; Την άλλη φορά θα τους δείξω και ξανά η ουρά στα σκέλια.
Με τίποτα δεν μπορώ να βλέπω αυτούς τους αγιογδύτες που ξεφτιλίζουν κάθε ανθρώπινο αδύναμο πλάσμα, να το παίζουν αριστεροί και ταυτόχρονα να πηδούν πρώτα τους ταξικούς αριστερούς και μετά τους μικρομεσαίους που το παίζανε κι αφεντικά, σαν να μην τρέχει τίποτα. Ναι μεν αλλά; Αλλά αν δεν υπογράφαμε θα πηδούσανε εμάς. Όλη η πολιτική τους και όλα τα μέτρα της πολιτικής τους τα περνάνε με ψέματα, επικοινωνιακά. Τα μισά χαϊβάνια τσιμπάνε, ειδικά τώρα που τους δώσανε ψίχουλα.
Καθιερώνονται έτσι κανόνες κλειστής συμπεριφοράς που δεν έχουν καμμιά καθαρότητα διάρκειας της εντιμότητας και της θεραπείας των κοινών αναγκών. Ενώ απουσιάζει η πνοή, το όραμα, το ήθος και το ύφος, καλλιεργείται η εξαχρείωση, ο λαϊκισμός, η διαφθορά, η αποβλάκωση, ο μηδενισμός, η νάρκωση, η παραπλάνηση.
