Γράφει ο Νίκος Θεωδοράκης
Δημοσιογράφος
http://www.thrapsaniotis.gr
Στην Ελλάδα πουλάει εύκολα το παραμύθι. Ειδικά σε μια περίοδο «δεινών», όπως αυτή που διανύουμε από την έλευση των μνημονίων, οι πολίτες προσπαθούν να στηριχτούν από κάπου για να αποφορτιστούν από την απελπισία που τους κυριεύει. Αναζητούν κάποιον ή κάτι να τους σώσει από τη λαίλαπα της κρίσης. Εύκολα, γρήγορα, αποτελεσματικά.
Και το καλό παραμύθι έχει πάντα έναν πρίγκιπα. Στην περίπτωση του αθλητισμού, μιλάμε για τον επιχειρηματία Βλάσση Τσάκα που έγινε ευρύτερα γνωστός στο φιλοθέαμον κοινό του ποδοσφαίρου. Ο άνθρωπος που μπήκε στη ζωή μας με... ένα ταξί, όταν πήγε να καταθέσει πρόταση ως εκπρόσωπος Άραβα πρίγκιπα για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Γεννήθηκε στο χωριό Πανόραμα του Ηρακλείου. Πατριώτης μας το… παλικάρι, να το χαιρόμαστε!… Μία από τις πρώτες επαγγελματικές του δραστηριότητες ήταν να ανοίξει κατάστημα επίπλων στο Ηράκλειο. Από αυτό το εγχείρημα καταδικάστηκε σε πολυετή κάθειρξη λόγω ακάλυπτων επιταγών.
Η ιστορία με τον Παναθηναϊκό είναι γνωστή. Μία μέρα του Σεπτεμβρίου του 2011 κατέθεσε πρόταση ύψους 220 εκατ. ευρώ. Ως επενδυτής εμφανίζεται κάποιος Άραβας πρίγκιπας με το όνομα Αλ Σαούντ.
Τα ποδοσφαιρικά φλερταρίσματα όμως δεν τελείωσαν εκεί. Κατάφερε να μπει στην διοίκηση της Καβάλας το καλοκαίρι του 2013 και το Φεβρουάριο του επόμενου χρόνου να γίνει πρόεδρός της. Έμεινε στην ομάδα μέχρι τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου.
Ας πάμε τώρα και στο πρόσωπο των ημερών, τον εκ Πατρέως Αρτέμη Σώρρα που λένε ότι είναι γκαλερίστας ή υπάλληλος σε γκαλερί. Όταν τον ρωτούν τι επαγγέλλεται, ισχυρίζεται ότι φτιάχνει ό,τι στέρεο υπάρχει για να χρησιμοποιηθεί για καύσιμα. Ακριβέστατο!
Ποιο είναι το παραμύθι που πούλησε στον ευκολόπιστο ελληνικό λαό: Οι τέσσερις μετοχές που βρήκε στο μπαούλο της γιαγιάς του από την Τράπεζα Ανατολής αγγίζουν τα 760 δισ. έκαστη και τις έχει δωρίσει υπέρ του ελληνικού Δημοσίου στη ΔΥΟ Πατρών. Η συνολική αξία που υποτίθεται ότι λαμβάνει το ελληνικό κράτος είναι 2,7 τρισ. ευρώ. Κι όμως έγινε πιστευτός. Από τη στιγμή που στο παραμύθι αυτό αναμείχθηκε το πρόσωπο του Θεόδωρου Καρυώτη, «κολλητού» του Ευάγγελου Βενιζέλου, πολλοί θεώρησαν ότι στην ιστορία υπάρχει μια δόση αληθοφάνειας. Τον Σεπτέμβριο του 2012, όμως, ο Καρυώτης αντιλήφθηκε το ρόλο που παίζουν οι Σώρρας και Λαμπράκης και αποχώρησε, κατηγορώντας τους ότι είναι απατεώνες που έχουν σχέση με τη Χρυσή Αυγή και τους Δωδεκαθεϊστές.
Η υπόθεση με την Τράπεζα Ανατολής έληξε όταν η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι το 1932, που απορρόφησε την Τράπεζα Ανατολής, έδωσε σε κάθε μέτοχό της 200 δραχμές και η ιστορία τελείωσε εκεί. Άρα οι σαράντα μετοχές της Ανατολής που ανακάλυψε κάπου ο Σώρρας δεν αξίζουν τίποτα!
Φυσικά, ως θιασώτης που δε θέλει να κατεβεί από τη σκηνή, σκαρφίστηκε και σχέδιο Β'. Παρουσιάστηκε ως νόμιμος κάτοχος έξι χρεωστικών ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου ύψους 600 δισ. ευρώ τα οποία θα δωρίσει στο ελληνικό Δημόσιο για αποπληρωμή του χρέους. Πού τα βρήκε; Μα φυσικά πουλώντας στις ΗΠΑ ορισμένα πνευματικά δικαιώματα που είχαν να κάνουν με μια πολύ υψηλή τεχνολογία που γνωρίζει μόνο ο ίδιος και που ήταν γνωστή στον ελληνικό χώρο την εποχή του Ζηνός (!) και του Απόλλωνα. Να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα, δηλαδή!
Ποια είναι τα κοινά αυτών των δύο παραμυθάδων; Πρωταρχικά, μεγάλωσαν με σκοπό να πετύχουν τους στόχους τους, έστω και με αθέμιτους τρόπους. Δε δίστασαν να στήσουν ολόκληρα «τερατουργήματα», ώστε να ασπαστούν, έστω και για λίγο, το βωμό του χρήματος και του θεάματος. Και κάθε φορά έβαζαν πλώρη για μεγαλύτερες απάτες που θα «φούσκωναν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Αλίμονο σ’ αυτούς που τους πίστεψαν!
