ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Εν Γηροκομείω Ρεθύμνου: Ο Μπάρμπα - Πανώφ του Γιώργου Καραβιώτη

0

Απόμαχοι της ζωής… χιονισμένες  μορφές… μάτια  γαλήνια…

ναι, εκεί στη θαλπωρή του γηροκομείου, στο μικρό λιμανάκι..

όλοι μαζί…  σιμά με  το μπαστουνάκι , στις καρέκλες ,στο καροτσάκι….

αναμένουν  ,ναι ! τον Μπάρμπα –Πανώφ… και τον Χριστό μας !

 

 

Ναι, ανήμερα Χριστουγέννων, όλοι περίμεναν τον Μπάρμπα-Πανώφ…

εκεί, στο γηροκομείο, ήσυχοι, γαλήνιοι… και μετρούσαν το χρόνο…

κάθε στιγμή… και κοίταζαν στην είσοδο… κι έψαχναν …και ανέμεναν…

έστω, μια λάμψη …ένα βουητό… ένα ουράνιο  Φως… τη μορφή του…

 

Και να ! φάνηκαν κάποια μικρά παιδιά  ,ένα γλυκός μελισσόκηπος …

και στην αίθουσα ένας πάγκος τσαγκάρη,  όλα τα εργαλεία του…

κι ο μπάρμπα –Πανώφ , ο Αντρέας , μαστορεύοντας  να σιγομουρμουρίζει…

κι οι γέροντες κι οι γερόντισσες να ακούν τη μικρή Σοφία να εξιστορεί…

 

Ναι ,ο Μπάρμπα-Πανώφ,  τη μέρα τον Χριστουγέννων !  περίμενε…

Αλήθεια ! ένα ξεχωριστό επισκέπτη… τον Χριστό  ! και του το είπε ο ίδιος…

Ναι, θα έρθω… απ΄την αυγή ως το σούρουπο… κι άκουσε τη φωνή του…

και πρόσεξε  του είπε  έξω στο δρόμο ….  « για να με αναγνωρίσεις…»

 

Γιατί όμως… τι εννοούσε… είναι δυνατόν να μην ξεχώριζε τον Χριστό !

κι αν ερχόταν τι θα έκανε… ναι, μονολόγησε…. θα τον φιλοξενούσε…

και δώρο θα του έδινε…  τα μικρά παπουτσάκια που είχε φτιάξει...

και περίμενε… και κοίταζε απ’ το παράθυρο προς το δρόμο…

 

Και να ! πέρασαν τόσοι πολλοί κι ο Μαξίμ και η Μαρία και η Έλενα

και τα μικρά παιδιά του είπαν τα κάλαντα …και ευχήθηκε  σε όλους !

και στον Ιβάν και τον   Δημήτρη και στο  μικρό ζητιάνο ,απλόχερα…

μέσα από την καρδιά του ,μοίρασε  καλόκαρδα τη χαρά της αγάπης του.

 

Όμως ,Ο Χριστός δε φαινόταν… και πέρασαν τόσοι πολλοί …

Να! και ο οδοκαθαριστής  και τα παιδιά με τα σπίρτα…

και η γυναίκα με  το μωρό στη αγκαλιά της… και στο φτωχό…

πόσο όμορφο ! του έδωσε τα  μικρά παπουτσάκια του Χριστού !

Ακόμη… τίποτα… πουθενά… Ο Χριστός … δεν θα τον είδα μονολόγησε…

Και να ! αυτοστιγμεί ,όλοι οι επισκέπτες της μέρας  μπροστά  του...

Κι’  άρχισαν να του μιλούν :«Δε μας  ξέρεις… δε μας θυμάσαι παππούλη !»

Ναι,!  ψιθύρισε… σας ξέρω, αλλά εγώ άλλον περίμενα… τον Χριστό !

 

Και τότε φωνή Χριστού ακούστηκε ! Εγώ είμαι αυτός που περίμενες !

Όλοι ,όσους βοήθησες… Εμένα βοήθησες ! Εγώ  ήμουν! Και σ΄ευχαριστώ !

Σήμερα πεινούσα και μου έδωσες να φάω, σήμερα   με ξεδίψασες…

Ναι ,κρύωνα και με ζέστανες Μπάρμπα-Πανώφ, δίπλα μου ήσουν !

Στο πρόσωπό τους… Έμένα  δέχτηκες  Μπάρμπα –Πανώφ !

 

Το Εύγε ! στη θεατρική ομάδα του 160υ Δ.Σ. Ρεθύμνου,στον δάσκαλο Παραγιουδάκη Γεώργιο, σε όλους όσους συνετέλεσαν στην παρουσίαση του. Ακόμη ,στη διεύθυνση του Γηρικομείου Ρεθύμνου και τέλος στο επίσκοπό μας ,σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου  κ.κ. Ευγένιο,που ταπεινά συμμετείχε σ΄αυτή την προσφορά της αγάπης στη χαρά των παιδιών και  των γερόντων.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ