Της Αναστασίας Βενιέρη
Η μαμά Ευρώπη σύντομα θα χάσει το πρώτο της μέλος. Πρόκειται για ένα μέλος ζωτικής σημασίας, λόγω του ότι ‘αιματοδοτούσε’ την Ευρώπη με σημαντική ποσότητα πλούτου. Ας μην υπερεκτιμήσουμε όμως την λειτουργικότητα του, ας μην το πούμε ‘καρδιά’, και ας παρομοιάσουμε λοιπόν το μέλος που πρόκειται να αποκοπεί με ένα ‘χέρι’.
Πρόσφατα, το ‘χέρι’ ανακοίνωσε ότι θα αποκοπεί από το σώμα της μαμάς Ευρώπης, και από τότε, ‘χέρι’ και ‘μαμά’ κοιτάζουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις, και προσποιούνται ότι ποτέ δεν ανήκε ο ένας τον άλλο. Το ‘χέρι’ αποφάσισε ότι σύντομα θα μεγαλώσει και θα γίνει ‘σώμα’ ολόκληρο. Για καλό και για κακό όμως, σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει, έχει ήδη αρχίσει να ψάχνει άλλο σώμα για να προσκολληθεί επάνω του σαν βδέλλα. Τρέχει από τη Δύση στην Ανατολή, αλλά τίποτα ακόμα. Έως ότου βρεθεί κορόιδο, το ‘χέρι’ κείτεται στο πάτωμα αιμορραγώντας.
Η μαμά Ευρώπη πάλι, θεωρεί ότι δεν χρειάζεται δεύτερο ‘χέρι’, Το Ευρωπαϊκό σώμα έχει και άλλο ‘χέρι’, αλλά και εικοσιεπτά ολόκληρα ποδάρια, που καμιά φορά τα πιάνει και δίνουν κλωτσιές το ένα στο άλλο.
Άλλα πόδια είναι δυνατά, άλλα αδύνατα. Άλλα στηρίζουν την παραφουσκωμένη Ευρώπη, άλλα τα έχει η μαμά μόνο για τρέξιμο. Όπως κι εκείνο το αδύναμο ‘ποδάρι’ κάπου στο τέλος της ουράς, που του κάνουν αφαίμαξη εδώ και χρόνια, μήπως και αποκολληθεί και ησυχάσουν.
Ταυτόχρονα όμως, κι ενώ το συνθλίβει η υπέρβαρη κυρία, απαιτεί από το αδύναμο ‘πόδι’ της να γίνει Ολυμπιονίκης όπως και τα υπόλοιπα. Δεν καταλαβαίνει ότι, ακόμα και που τα καταφέρνει το δύσμοιρο και πάει κούτσα-κούτσα κάτω από τέτοιο βάρος, είναι ολυμπιακός άθλος.
Έχει μικρύνει και βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου το πολύπαθο το ποδαράκι, όμως τη ζωή από μέσα του δεν καταφέρνουν να την πάρουν.
Το πρόβλημα δεν φαίνεται να το έχει ούτε το ‘χέρι’, αλλά ούτε και το ‘πόδι’. Ειδικά το ‘πόδι’, έχει γίνει πρωταθλητής μαραθωνοδρόμος. Το πρόβλημα το έχει η παρανοϊκή μαμά Ευρώπη, που την έχει πιάσει τώρα τελευταία και μαστιγώνει τα χέρια και τα πόδια της γιατί δεν στηρίζουν καλά το υπέρβαρο και άρρωστο σώμα της. Προσπαθεί να αυτό-ακρωτηριασθεί, γιατί νομίζει ότι, ότι μείνει θα είναι μόνο ένα ‘υγιές’ και ‘δυνατό’ σώμα.
Πιστεύω όμως, ότι το ‘ακρωτηριασμένο’ μέλος έχει πιο πολλές πιθανότητες να αναγεννηθεί σε ένα νέο και υγιές ‘σώμα’.
Αν η γερασμένη και διαμελισμένη Ευρώπη δεν θεραπεύσει τη χρόνια πάθηση που τη σαπίζει εκ των έσω, όσα μέλη και αν χάσει δεν θα ‘δυναμώσει’.
Απλά θα συρρικνωθεί σε ένα εξίσου άρρωστο σώμα, έως ότου πεθάνει.
