Αφορμή για ετούτο το κείμενο μου έδωσε η δημόσια τοποθέτηση του Πρωθυπουργού της Χώρας σχετικά με τη κρίση, αμέσως μετά τη συνάντησή του με την Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Και η αφορμή είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αν ψάξουμε τα βαθύτερα αίτια που ο Πρωθυπουργός αυτής της χώρας, εκφράζει τη συγκεκριμένη θέση που εξέφρασε, το 2017, μετά από 8 χρόνια κρίσης και 2 ολόκληρα χρόνια δικής του διακυβέρνησης.
Ο Πρωθυπουργός της Χώρας, δήλωσε: ‘’ Η κρίση ξεκίνησε από την αδυναμία των Τραπεζών να παράσχουν ρευστότητα στην Οικονομία και θα τελειώσει με την άρση αυτής της αδυναμίας’’. Και αυτή είναι η επίσημη και δημόσια τοποθέτησή του.
Ο Πρωθυπουργός της Χώρας, ενημερώνει τους πολίτες της χώρας που κυβερνά πως όλα όσα περνάμε τώρα ξεκίνησαν επειδή οι Τράπεζες δεν μπορούσαν να χορηγήσουν άλλα δάνεια. Η οικονομική δυσπραγία της χώρας σε δημοσιονομικό επίπεδο, η μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, η κατάρρευση των συντάξεων και της δημόσιας ασφάλισης, η αλματώδης αύξηση της ανεργίας, η κάμψη κάθε επενδυτικής δραστηριότητας, η απώλεια του 25% του ΑΕΠ της χώρας και όλα τα υπόλοιπα, κατά τον Πρωθυπουργό αυτής της χώρας, οφείλονται στην αδυναμία των Τραπεζών να συνεχίσουν να δανείζουν. Και όλα τα παραπάνω, αλλά και ακόμα περισσότερα, θα πάψουν να υπάρχουν, μόλις οι Τράπεζες αρχίσουν ξανά να καλούν τους πολίτες πως έχει εγκριθεί δάνειο 5.000 ευρώ στο όνομά τους και να περάσουν να το παραλάβουν.
Η δήλωση του Πρωθυπουργού της χώρας είναι εξοργιστική. Και είναι εξοργιστική γιατί μπορεί να συμβαίνουν μόνο δύο τινά: ή ο επι δύο συναπτά έτη Πρωθυπουργός της χώρας δεν έχει καταλάβει το παραμικρό για τις αιτίες της βαθύτατης κρίσης που χτύπησε τη χώρα, οπότε είναι ακατάλληλος για τη θέση αυτή, ή γνωρίζει πολύ καλά πως με τέτοιες απόψεις συνεχίζει να ταΐζει σανό τους πολίτες, κάνει πως δεν καταλαβαίνει και συνεχίζει να καταστρέφει τη χώρα με τεράστια προσωπική του ευθύνη.
Κάποια στιγμή θα πρέπει οι πολιτικοί αυτής της έρμης χώρας να έχουν το θάρρος να μιλήσουν ντόμπρα στους πολίτες. Να παρουσιάσουν όλους τους – πραγματικούς – λόγους που αυτή η χώρα ουσιαστικά απέτυχε να στηρίξει το μοντέλο πάνω στο οποίο είχε χτιστεί και να σταματήσουν να πουλάνε καθρεφτάκια στους ιθαγενείς.
Για το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμα της χώρας, που δεν της επέτρεπε να συνεχίσει να δανείζεται ώς κράτος για να καλύπτει τις πάγιες – και τεράστιες - ανάγκες της, δεν έφταιγαν οι Τράπεζες. Για το συνταξιοδοτικό που έβγαζε ανθρώπους στις πιο παραγωγικές τους ηλικίες στη σύνταξη για 30-40 χρόνια με συντάξεις πάνω από τους τελευταίους μισθούς και εφάπαξ ιλιγγιώδη ποσά, δεν φταίει η ρευστότητα των Τραπεζών. Για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης που έσκασε από τις υπερσυνταγογραφήσεις και τις δήθεν εξετάσεις, τα υπερτιμολογημένα φάρμακα και τα ταξιδάκια των γιατρών δεν έφταιξε ποτέ η οικονομική δυσπραγία των Τραπεζών. Για τα capital controls που τόσο πολύ κοστίζουν στην καθημερινή κίνηση του χρήματος, δεν έφταιξε το χαμηλό αποθεματικό των Τραπεζών, αλλά οι εγκληματικές ενέργειες αυτής της Κυβέρνησης που οδήγησε του πολίτες σε μία νύχτα να ανασύρουν όλα τα τραπεζικά τους διαθέσιμα. Και προφανώς, κανένα από τα προβλήματα που ζούμε καθημερινά δεν θα σταματήσει να υπάρχει όταν οι Τράπεζες μπορέσουν, με τον οποιονδήποτε μαγικό τρόπο, να ξαναδώσουν ρευστότητα στην αγορά.
Σαφώς, η δυνατότητα ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα μπορεί να βοηθήσει την ανάκαμψη της οικονομίας. Όμως αυτό δεν θα είναι το πρώτο που θα συμβεί. Αλλά το σχεδόν τελευταίο. Θα είναι το επακόλουθο και όχι η αιτία.
Πρώτα θα αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας, μετά θα θεμελιωθεί ένα αναπτυξιακό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις και τις πρωτοβουλίες, θα οικοδομηθεί ένα κράτος οικονομικά σταθερό, θα απεμπλακεί η οικονομία από στρεβλώσεις και αγκυλώσεις και μετά, ως επακόλουθο όλων των παραπάνω, θα αποκατασταθεί η αποθεματική διαθεσιμότητα των Τραπεζών και θα αρχίσει να αυξάνεται η ρευστότητα στην αγορά από αυτές. Όμως τίποτα δεν θα αλλάξει στη χώρα αν δεν λύσουμε πρώτα τα βαθιά διαρθρωτικά προβλήματα της λειτουργίας της και απλά αυξήσουμε τη δυνατότητα ρευστότητας από τις Τράπεζες.
Δυστυχώς η δημόσια τοποθέτηση του Πρωθυπουργού είναι μνημειώδης. Και είναι μνημειώδης γιατί αναδεικνύει με τον μέγιστο τρόπο πως κάποιοι πολιτικοί αυτής της χώρας είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν να κατανοήσουν πως αυτή η χώρα πρέπει να αλλάξει μοντέλο για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Και το πρόβλημα μεγαλώνει καθώς δύο βασικά στοιχεία των πολιτικών είναι τα παρακάτω: η αλήθεια προς τους πολίτες τους και η ‘’εκπαίδευση’’ των πολιτών. Φαίνεται πως και για τα δύο, ο κύριος Τσίπρας αδιαφορεί. Και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να συνεχίσει να απολαμβάνει τη πρωθυπουργική καρέκλα απευθυνόμενος σε ημιμαθείς ιθαγενείς.
Συνεχίζει να λέει στους επιβάτες του Τιτανικού – ενώ το πλοίο έχει μεγάλο ρήγμα στα ύφαλά του – πως όταν ξαναπάρουν μπροστά οι μηχανές που έχουν γεμίσει νερά, το καράβι θα συνεχίσει να πλέει περήφανο και το πάρτι στα καταστρώματά του θα συνεχιστεί.
Η χώρα απαιτεί αλήθειες. Οι πολίτες αναζητούν πλέον τη κανονική πραγματικότητα και όχι την εικονική που παρουσιάζει η Κυβέρνηση. Όλοι πλέον γνωρίζουν πόσο έχει πληγεί η καθημερινότητά του και πόσο αυτό έχει επιδεινωθεί τα τελευταία δυο χρόνια με τις ουτοπίες, τους ψευτοτσαμπουκάδες και τις ιδεοληψίες των κυβερνώντων. Και δεν συγχωρούν.
Κάποια στιγμή το πολιτικό προσωπικό της χώρας πρέπει να φερθεί υπεύθυνα και ‘’αντρίκια’’ απέναντι στη χώρα, τους πολίτες της και τα παιδιά μας.
ΛΙΤΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
