Η δημοσιοποίηση της θέσης της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ στην οικονομική επιτροπή, η αντίθεσή μας στην παραχώρηση της λειτουργίας του πάρκιγκ σε ΟΠΟΙΝΔΗΠΟΤΕ ιδιώτη, ήταν φυσικό να ενοχλήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα και ιδιαίτερα εκείνα, που θα έχουν μια ακόμη ευκαιρία να αποκομίσουν σοβαρά κέρδη από τις απώλειες του δήμου και των δημοτών. Δικαίωμά τους και να ενοχλούνται και να απαντούν. Τα συμφέροντά τους υπερασπίζονται.
Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τις απειλές, που διατυπώνουν στην απάντησή τους, έστω κι αν αυτές φαίνεται να είναι προϊόν παρορμητισμού και όχι νηφάλιας σκέψης. Γιατί ακόμη κι αν δεν τις πάρει κανείς «τοις μετρητοίς» αντικειμενικά συνιστούν μια πρωτοφανή και άκρως επικίνδυνη παρέμβαση στη λειτουργία αιρετών οργάνων.
Οι κρυστάλλινες, γνωστές από πριν, πολιτικές θέσεις της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, απόλυτα συνεπείς με τις δεσμεύσεις της απέναντι στους δημότες, χαρακτηρίζονται αυθαίρετα ως δήθεν «συκοφαντικά σχόλια» και μάλιστα προσωπικά (;) Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ρητά εναντιωνόμαστε ΣΕ ΟΛΑ τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν εναντιωνόμαστε στα μεν για να ευνοήσουμε τα δε. Είναι σαφέστατο ότι δεν αναφερόμαστε προσωπικά σε κανέναν αλλά αποκλειστικά και μόνο σε διαδικασίες αποφάσεις κλπ, που αφορούν την διαχείριση των κοινών. Παρ’ όλ’ αυτά χαρακτηρίζεται συκοφαντία η πολιτική άποψη και θέση με ένα και μόνο αποκλειστικό σκοπό. Να εκτοξευτεί η απειλή ποινικοποίησης των ενοχλητικών πολιτικών θέσεων και όχι βέβαια των ανύπαρκτων συκοφαντιών.
Σε τελική ανάλυση αυτό που μας ζητά ο συντάκτης της επιστολής είναι να μην αντιδρούμε στα συμφέροντά του, ακόμη κι όταν πιστεύουμε ότι ζημιώνονται οι δημότες και ο δήμος και είναι χρέος μας να τους υπερασπιστούμε. Κάθε αντίδραση, είτε αυτή αφορά την απόφαση παραχώρησης, είτε τον τρόπο που γίνονται οι διαγωνισμοί, μπορεί να την ερμηνεύει ως συκοφαντία, για να μας σέρνει στα δικαστήρια.
Από την άποψη αυτή η πρόκληση έχει πολλούς αποδέκτες και όχι μόνο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ.
Σε ότι αφορά την ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ και τον υποφαινόμενο με την γνωστή πολιτική του ιδιότητα: Στα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν απολογηθήκαμε ποτέ. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Η δέσμευσή μας να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των εργαζομένων, των λαϊκών οικογενειών, όπως φυσικά τα αντιλαμβανόμαστε, είναι απόλυτη. Σε αυτούς και μόνο σ’ αυτούς απολογούμαστε. Τα παραπάνω δεν τα διαπραγματευτήκαμε σε πολύ δυσκολότερες εποχές και με τίμημα πολύ-πολύ ακριβό. Προφανώς δεν θα τα διαπραγματευτούμε μπροστά σε έωλες απειλές.
Κι επειδή ο επιστολογράφος μας φτάνει στο σημείο να παριστάνει σχεδόν τον αδικημένο γιατί τάχατες αντιμετωπίζεται με μεγάλη αυστηρότητα, να του θυμίσουμε ότι στο σκέλος της προσφοράς του, που αφορά τις «πάσης φύσεως αμοιβές των εργαζομένων», δεν προβλέπει την καταβολή 13ου και 14ου μισθού, που στον ιδιωτικό τομέα παραμένει υποχρεωτική. Παράληψη που κατά το αρ. 68 του ν 3863/10 οδηγεί σε αποκλεισμό. Φαίνεται όμως να διέφυγε της προσοχής αν και πολύ πιο σημαντική από την λανθασμένη κλίμακα σμίκρυνσης των κατόψεων άλλης προσφοράς, που δεν πέρασε απαρατήρητη και αποτέλεσε λόγο αποκλεισμού.
Αυτά βέβαια είναι μικρές παρωνυχίδες μπροστά στις επιπλοκές που δημιουργούνται αν επιβεβαιωθούν εγκυρότατες πηγές που, ερμηνεύοντας τις μεγάλες οικονομικές διαφορές ανάμεσα στις προσφορές, λένε πως οι μεν έκαναν τους υπολογισμούς τους με βάση τον αριθμό των θέσεων, που μπορούν να αδειοδοτηθούν και κάποιοι ή κάποιος άλλος υπολογίζοντας πως θα διπλο τριπλο παρκάρει αυτοκίνητα, παραβιάζοντας συστηματικά την άδεια λειτουργίας. Μένει βέβαια να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν.
Κλείνοντας θα το επαναλάβουμε: Είναι μάταιος κόπος να προσπαθείς να βάλεις τάξη στο σύστημα, στα τεχνάσματα και στα μέσα, που χρησιμοποιούν τα αντικρουόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα, για να καρπώνονται τον πλούτο του λαού. Για μας δεν υπάρχουν καλοί και κακοί επικαρπωτές του. Το θεμελιώδες πρόβλημα και ηθικά και πολιτικά είναι αυτή καθ’ αυτή η μοιρασιά του πλούτου των πολλών. Κι αυτή δεν θα σταματήσει αν αυτοί οι πολλοί δεν πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια.
Μανούσο Μανουσογιάνη
Δημοτικός Σύμβουλος του ΚΚΕ
Εκλεγμένος με την
ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
