Για ακόμα μια φορά παραπέμπονται σε δίκη γιατροί (τέσσερις παιδίατροι) για το θάνατο ενός παιδιού πριν από τρία χρόνια στο νοσοκομείο Ρεθύμνου. Πριν από ένα μήνα καταδικάστηκαν πρωτόδικα δύο χειρουργοί του νοσοκομείου για το θάνατο ενός ασθενή, ενώ πριν λίγο καιρό καταδικάστηκαν τέσσερις ειδικευόμενοι γιατροί ως υπαίτιοι για το θάνατο μιας δεκαεξάχρονης από αλκοόλ. Σε όλες τις περιπτώσεις ακολουθεί ή θα ακολουθήσει η απαίτηση τεράστιων χρηματικών ποσών από το νοσοκομείο ως αποζημίωση στους συγγενείς.
Η αλληλουχία των εξελίξεων μετά το τραγικό γεγονός του θανάτου ενός ανθρώπου ακολουθεί πλέον το ίδιο σταθερό στερεότυπο. Αρχικά οι συγγενείς, με την παραίνεση κάποιων δικηγόρων, φέρνουν το θέμα στα λαϊκά δικαστήρια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, σε αμφίβολου περιεχομένου εκπομπές όπου μονόπλευρα ενημερωμένοι παρουσιαστές «λαϊκίζουν» έκπληκτοι με την αναισθησία και την ασχετοσύνη των γιατρών. Στη συνέχεια οι εισαγγελείς ακολουθώντας την "περιρρέουσα ατμόσφαιρα" παραπέμπουν σε δίκη όσους είχαν έστω και την ελάχιστη εμπλοκή με το περιστατικό. Ακολουθεί μια δική «παρωδία» όπου ημιμαθείς δικηγόροι επιχειρηματολογούν για περίπλοκα ιατρικά θέματα με τεκμηρίωση από το google. Καταξιωμένοι επιστήμονες λοιδορούνται και χλευάζονται ενώ οι δικαστές, μη έχοντας εμπειρία σε ιατρικά ζητήματα, συχνά αδυνατούν να κατανοήσουν τη φύση, το σκεπτικό και τις συνέπειες των πράξεων που καλούνται να δικάσουν. Έτσι τελικά, οι δικαζόμενοι καταδικάζονται συλλήβδην πρωτόδικα με τη λογική "ας ικανοποιηθεί το κοινό αίσθημα και θα αθωωθούν στο εφετείο". Η δικαιολογημένη ανεπάρκεια του δικαστικού συστήματος καλύπτεται με ηθικολογίες. Η τακτική αυτή είναι σαφώς πιο εύκολη από το να πάρουν την ευθύνη μιας άλλης απόφασης. Όχι, ευθύνη υποχρεούται να παίρνει μόνο ο κλινικός γιατρός.
Η πρακτική αυτή συμβαίνει και θα συνεχίσει να συμβαίνει μέχρι κάθε γιατρός να έχει στην πλάτη του μερικές παραπομπές και καταδίκες. Εμείς γίναμε ασυνείδητοι και επικίνδυνοι ξαφνικά; Αποφασίσαμε ξαφνικά να αφήνουμε αβοήθητα παιδιά να πεθαίνουν; Ειδικά στο Ρέθυμνο; Όχι, σε όλη την Ελλάδα έχει αρχίσει η νέα μόδα που δεν καταδικάζει αυτούς που συνεχίζουν ανενόχλητοι να θησαυρίζουν από το χρηματισμό, αλλά στρέφεται εκεί που βρίσκεται εύκολος στόχος.
Έτσι που καταλήγουμε;
Στην απαξίωση του νοσοκομείου, των γιατρών και της ιατρικής πράξης. Στο απίστευτο παράλογο της ποινικοποίησης της ιατρικής επιπλοκής. Οι γιατροί περιχαρακώνονται στη λογική της αμυντικής ιατρικής "κάνε το και αυτό παρότι δεν χρειάζεται να είσαι καλυμμένος". Ξοδεύονται άπειρα χρήματα σε ανώφελες εξετάσεις και σε φαρμακευτικές αγωγές κατόπιν απαίτησης του πελάτη-ασθενή. Το νοσοκομείο χρεώνεται εκατομμύρια ευρώ που αντί να τα διαθέσει στην αναβάθμισή του θα τα διαθέσει σε πληρωμές αποζημιώσεων προκειμένου να "δικαιωθούν" και να παρηγορηθούν οι συγγενείς των θανόντων. Αξιόλογοι συνάδελφοι που επέλεξαν το ιατρικό επάγγελμα όχι για να πλουτίσουν αλλά για να προσφέρουν, κανιβαλίζονται δακτυλοδεικτούμενοι από αμαθείς και κακόπιστους.
Ως ιατρική κοινότητα θεωρούμε χρέος μας να αντιδράσουμε σε αυτή την νέα τάξη πραγμάτων που θα μας οδηγήσει αναπόφευκτα σε μια ιατρική πρακτική που καμία σχέση δεν έχει με την ουσία. Ας σκεφτούμε που οδηγούμαστε: Σε μία κοινωνία που η πράξη των γιατρών δεν θα έχει ως μοναδικό γνώμονα το καλό και τη φροντίδα των ασθενών αλλά το φόβο της καταδίκης. Σε μία κοινωνία που τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιρειών, οι δικαστικές διαμάχες και οι δημόσιες σχέσεις μπαίνουν πάνω από την ιερή σχέση του γιατρού με τον ασθενή. Έχουμε όλοι ευθύνη για αυτή την εξέλιξη και πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατό για να την αποτρέψουμε.
ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
