Με αφορμή την ανοιχτή ημερίδα της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ Ρεθύμνου, μου δόθηκε η ευκαιρία, ως ενεργός δημότης, να ακούσω από το Γ.Γ. του υπουργείου Εσωτερικών κ. Πουλάκη μια περιληπτική σταχυολόγηση, του προς διαβούλευση νομοσχεδίου καθώς και τις όποιες παρατηρήσεις-επισημάνσεις από εκλεγμένους αιρετούς Α΄ και Β΄ βαθμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Απ΄ότι φάνηκε η διαβούλευση είναι πολύμηνη και ειλικρινής, αφού ήδη έχει ενσωματώσει αρκετές προτάσεις οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε μια προσπάθεια «εξορθολογισμού» του Καλλικρατικού νόμου (3852/10), στη λειτουργία του.
Από την πλευρά του Γ.Γραμματέα τονίστηκε ότι η πολιτική καινοτομία, του προς ψήφιση νομοσχεδίου, ακούει στο όνομα «απλή αναλογική» για την εκλογή των συμβούλων, εκφράζοντας έτσι την πάγια θέση της Αριστεράς για εμβάθυνση της δημοκρατίας, σε όλα τα επίπεδα των θεσμών.
Εδώ θα ήθελα να σταθώ καταθέτοντας τις προσωπικές μου απόψεις σχετικά με την απλή αναλογική, ως εκλογικό σύστημα στο δημοκρατικό πολίτευμα και κυρίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Θεωρώ ότι η απλή αναλογική, ως εκλογικό σύστημα, αποτελεί το καλύτερο σημερινό θεραπευτικό σοκ, πολιτικής ωριμότητας και υπευθυνότητας, αναγκάζοντας τη μεν σχετική πλειοψηφία να αναζητά συναινέσεις (πολιτική ωριμότητα-απομάκρυνση φαινομένων αλαζονείας λόγω σχετικής κι όχι απόλυτης πλειοψηφίας), τη δε μειοψηφία να πάψει να καταψηφίζει συλλήβδην προτάσεις σχετικών πλειοψηφιών, συμμετέχοντας σε συναινετικές θέσεις προκειμένου να λαμβάνονται αποφάσεις (πολιτική υπευθυνότητα/ωριμότητα- ουσιαστική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων).
Και προκειμένου να «δέσει» στη λειτουργία του ένας πραγματικά δημοκρατικός Δήμος απαιτείται και η εκλογή ενός ικανού Δημάρχου απ΄ευθείας από τους δημότες, ώστε τόσο το δημοτικό συμβούλιο όσο και ο Δήμαρχος να έχουν λαική νομιμοποίηση. Η απλή αναλογική εκλογής αμφοτέρων θα λειτουργήσει σαν ο καλύτερος καταλύτης συνεργασίας Δημάρχου και δημοτικών συμβούλων, αφήνοντας στην άκρη αλαζονικές ή προσωπικές στρατηγικές.
Ενός Δημάρχου, του οποίου η θητεία να έχει κόφτη το πολύ τις τρεις θητείες, ώστε να μπορεί και να διαχειριστεί το δρομολογημένο πρόγραμμα του απερχομένου και να ξεδιπλώσει το δικό του σε δύο το πολύ, θητείες. Η παραμονή ενός αιρετού δημάρχου πλέον των 3 θητειών, υποδηλώνει κατά βάθος, όχι κατ΄ανάγκη το χαρισματικό του δημάρχου, αλλά τη στειρότητα μιας κοινωνίας, που έχει πάψει να «γεννά» ικανούς ενεργούς δημότες, μιας κοινωνίας του καναπέ και της εύκολης κριτικής…«κατόπιν εορτής». Μια κοινωνία χωρίς μέλλον ή μια κοινωνία που προδιαγράφει το μέλλον που της αξίζει.
Παρατηρώντας σήμερα την απαξίωση μεταπολιτευτικών σχηματισμών και τη δυσκολία ανασυγκρότησης τους, έστω με τα λίγα υγιή αλλά παλιά πολιτικά υλικά, προτάσσει αδήριτη ανάγκη η Τοπική Αυτοδιοίκηση να πρωταγωνιστήσει σαν φυτώριο ανανέωσης της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Από την ανανέωση της μικρής εικόνας, στις τοπικές κοινωνίες, στα δημοτικά συμβούλια, τους ικανούς δημάρχους θα προκύψει και η καθαρή μεγάλη κοινοβουλευτική εικόνα. Το μάθημα της συνεργασίας, της συναίνεσης και της υπευθυνότητας θα είναι καλά χωνεμένο (κι όχι παπαγαλιστί) από την εφαρμογή της απλής αναλογικής στο φυτώριο, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Τυχόν ενστάσεις που ακούγονται ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος εκπροσώπησης με την εφαρμογή της απλής αναλογικής, πολιτικών μορφωμάτων (βλ Χ.Α.) ή απατεώνων ελπίδας (βλ Σώρρας) κατά τη γνώμη μου δεν ευσταθούν γιατί η δημοκρατία ξέρει να αυτοπροστατεύεται. (βλ δυνατότητα καθιέρωσης ελάχιστου ποσοστού εκπροσώπησης).
Το κοινοβουλευτικό ποσοστό της Χ.Α. αποτελείται από ένα καθαρό ποσοστό ιδεολογικής προέλευσης που δεν πιάνει το όριο εισαγωγής στη Βουλή και από ένα άλλο ποσοστό, αυτό των θυμωμένων-οργισμένων. Οι Έλληνες δεν είναι φασίστες, αλλά δυστυχώς αρκετοί την οργή τους δεν την κάνουν ακόμα καλά.
