Κάποιοι χαίρονται κι απολαμβάνουν τη ζωή...
και λένε είμαι λεύτερος...
κι είναι δικαίωμά μου να το γλεντήσω...
έτσι λένε…
και μιλάνε υπεροπτικά...
και γελάνε...
και αγοράζουν ...
και ξοδεύουν...
και σπαταλούν...
και πετάνε στα σκουπίδια...
Και κάποιοι άλλοι...
στη γειτονιά μας...
ή στα πέρατα του κόσμου...
κάποια παιδιά πεινάνε...
κι από τότε που γεννήθηκαν…
ψάχνουν στα σκουπίδια...
κι αναζητούν λίγο ψωμί...
κάποιο κόκκαλο...
όλα τα απομεινάρια του πολιτισμού ...
τα παραπεταμένα ...
Και ψάχνουν...
όλο ψάχνουν...
και γίνονται εικόνες και φωτογραφίες…
και ξεσκαλίζουν τη συνείδησή μας...
και κτυπούν τη πόρτα της καρδιάς μας...
και μέσα από τη σιωπή τους…
μας παρακαλούν...
και τα άδολα μάτια τους…
μας κοιτούν...
όλο μας κοιτούν...
Χριστέ μου, βοήθησε τον κόσμο σου!
