Χτες…
είμαστε παιδιά,
όμορφο να θυμάσαι…
όνειρα …
σκέψεις…
γλυκές αναδρομές….
Θυμάσαι…
έψαχνε η καρδιά να βρει…
πρίγκιπες…
και πριγκίπισσες…
σκιρτήματα αγνά…
ανθάκια της καρδιάς μας…
Και να ! ήρθε η στιγμή…
και ζήσαμε πέρα απ΄ αυτά….
στης άνοιξης το χρώμα,
αιθέρια …
και πανέμορφα…
ναι, τους γάμους των παιδιών μας !
Υπέροχο …
στην εκκλησιά της Παναγιάς,
σήμερα στεφανώνονται
τα αστέρια της καρδιάς μας.
Ναι, η νύφη κι ο γαμπρός
και είναι τα παιδιά μας!
Δάκρυα χαράς…
εκεί στην εκκλησιά,
σκέψου…
στα μάτια των παιδιών σου,
να βλέπεις την αγάπη…
να λάμπει…
να φεγγοβολά…
Να ζήσουν με αγάπη !
Αφιέρωμα : Στους νεόνυμφους Αλέξανδρο και Ευδοκία και στους γονείς τους. Σε όλους τους νεόνυμφους του κόσμου .
