Ενσωματώνοντας στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία 2014/41/ΕΕ, το νομοσχέδιο αναγνωρίζει την αντίστοιχη δυνατότητα συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων στην χώρα μας, με ανάλογα αιτήματα άλλων αρχών, κρατών-μελών της ΕΕ, και υπό συνθήκες αμοιβαιότητας.
Για το σκοπό αυτό, οι ρυθμίσεις επιτρέπουν σε δικαστικές ή διοικητικές αρχές να εκδίδουν Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας (ΕΕΕ) προκειμένου να μπορούν να εκτελεστούν σε άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ, ερευνητικά μέτρα προς συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων για αξιόποινες πράξεις, στις οποίες απειλείται φυλάκιση άνω των 3 ετών (εγκληματική οργάνωση, τρομοκρατία, οικονομικά αδικήματα, ναρκωτικά, κλπ.), αιτιολογώντας πλήρως την αναγκαιότητα έκδοσής της σε όλες τις περιπτώσεις, και όταν αφορά μυστικές έρευνες (από ανακριτικούς υπαλλήλους με συγκαλυμμένα στοιχεία ταυτότητας), τις οποίες πάντα καθοδηγούν και διενεργούν οι αποκλειστικά αρμόδιες ελληνικές αρχές.
Η ΕΕΕ μπορεί να περιλαμβάνει και αιτήματα παρακολούθησης επικοινωνιών (τηλεφώνων, e-mails, κλπ. με άρση του σχετικού απορρήτου) ή χρηματοοικονομικών συναλλαγών, πληροφορίες για τραπεζικούς λογαριασμούς, μέχρι και εξέταση (μάρτυρα, πραγματογνώμονα, κατηγορούμενου, θύματος), μέσω τηλεδιάσκεψης ή άλλης οπτικοακουστικής μεθόδου.
Παράλληλα, μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινή μεταγωγή κρατουμένου σε άλλη χώρα (εάν συναινεί), προς διευκόλυνση συλλογής αποδεικτικών στοιχείων.
Το σχέδιο, πέρα από την πρόβλεψη εκτέλεσης των ΕΕΕ κατά την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, περιλαμβάνει ασφαλιστικές δικλείδες για να είναι σεβαστά τα δικαιώματα κατηγορουμένων ή υπόπτων, επιτρέποντας στις αρμόδιες αρχές να αρνούνται (υπό προϋποθέσεις) την σχετική συνδρομή, εάν αντιβαίνει στο ελληνικό δίκαιο ή θέτει σε κίνδυνο ουσιώδη συμφέροντα εθνικής ασφάλειας ή την πηγή των πληροφοριών, εάν αντίκειται στην αρχή της απαγόρευσης δίωξης ή τιμωρίας για δεύτερη φορά, κλπ.
Ωστόσο, ξεκαθαρίζεται ότι όταν η ΕΕΕ αφορά φορολογικά-τελωνειακά ή τραπεζικά εγκλήματα, η εκτέλεσή της δεν μπορεί να απορριφθεί με αιτιολογία ότι η ελληνική νομοθεσία δεν έχει αντίστοιχο φόρο-δασμό ή ίδια ρύθμιση με το άλλο κράτος.
Για τις τράπεζες προβλέπεται ότι δεν αποκαλύπτουν στον ενδιαφερόμενο πελάτη τους ή σε τρίτα πρόσωπα πως διαβιβάστηκαν πληροφορίες, μέσω τηλεδιάσκεψης ή τηλεφωνικής επικοινωνίας, ούτε ότι διεξάγεται έρευνα.
Το σχέδιο προβλέπει εμπιστευτικότητα των διαδικασιών, ποινικές και αστικές ευθύνες των αρμοδίων υπαλλήλων και του Δημοσίου για τυχόν παράνομη πράξη ή παράλειψη που προκάλεσε ζημιά.
