ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Τσακίζει η ανεργία του Νίκου Θεοδωράκη

0

Γράφει ο Νίκος Θεωδοράκης

Δημοσιογράφος

http://www.thrapsaniotis.gr

Η είδηση είναι προχθεσινή. Δόθηκε με την επισημότητα που της έπρεπε, αλλά είναι απλά ένα χάπι ασπιρίνης σε έναν ασθενή που πραγματικά υποφέρει από μια πολύ σοβαρή ασθένεια. Μιλάει για μια κάποια μικρή μείωση της ανεργίας, αλλά διαλέγει έναν ξεχωριστό τρόπο για να το κάνει.

Προσέξτε παρακαλώ πώς γίνεται η προπαγάνδα των πολιτικών. Μιλάνε για «αύξηση» της απασχόλησης και πανηγυρίζουν για το 1%, ποσοστό μάλλον ανεπαίσθητο για την κοινωνία που νιώθει ήδη τις επιπτώσεις από την παρατεταμένη ανεργία που τσακίζει ιδιαίτερα τις νεαρές ηλικίες…

«Αύξηση κατά 1% σημείωσε η απασχόληση στην Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο του 2017, σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Eurostat. Το ίδιο διάστημα, η απασχόληση στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 0,4%.

Σύμφωνα με τη Eurostat, η Ελλάδα κατέγραψε την τέταρτη υψηλότερη αύξηση της απασχόλησης στην ΕΕ, μετά την Εσθονία (+2,8%), τη Μάλτα (+1,7%), τη Σουηδία (+1,2%) και την Ιρλανδία (+1,1%). Στον αντίποδα, οι χώρες με τη μεγαλύτερη μείωση της απασχόλησης είναι η Λετονία (-1,9%), η Ρουμανία (-1,2%), η Κροατία (-0,6%) και η Λιθουανία (-0,5%)».

Στην ανακοίνωσή της, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η Eurostat επισημαίνει ότι το πρώτο τρίμηνο του 2017 καταγράφηκαν τα υψηλότερα από ποτέ επίπεδα απασχόλησης τόσο στην ΕΕ (234,2 εκατομμύρια απασχολούμενοι), όσο και στην Ευρωζώνη (154,8 εκατομμύρια απασχολούμενοι).

Τον τελευταίο χρόνο, η απασχόληση στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 1,3%, έναντι 1,5% στην Ευρωζώνη και 1,4% στην ΕΕ. Και τo τέταρτο τρίμηνο του 2016 η απασχόληση στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ αυξήθηκαν κατά 0,4%, ενώ στην Ελλάδα σημειώθηκε μείωση (-0,8%)».

Λόγια, λόγια, λόγια… Από αυτά που αρέσουν στους ανθρώπους, ιδιαίτερα στους πολιτικούς για να μας πείσουν πως κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να έρθει η ανάπτυξη. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Εμείς που πατάμε τα πόδια μας στη γη και ζούμε ανάμεσα στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ζητήματα επιβίωσης από τις συνεχόμενες πολιτικές των Μνημονίων σε βάρος τους, διαπιστώνουμε ότι έχουν εντελώς άλλη άποψη και φυσικά καμιά διάθεση για οποιονδήποτε πανηγυρισμό.

Αντιμετωπίζουν τη σκληρή πραγματικότητα, έχοντας απέναντι τους ένα σύστημα που «παίζει» πάνω στις πλάτες τους. Και ενώ έχει απογοητευτεί από εκείνους τους πολιτικούς που ήλπιζε ότι θα τον βγάλουν από αυτή την τραγική κατάσταση, βλέπει να παρουσιάζονται νέοι «σωτήρες», εκείνοι οι παλιοί που είχαν βάλει το χεράκι τους για να φτάσουν εδώ που βρίσκονται τα πράγματα.

Το τραγικό είναι, πως δεν βλέπουν από πουθενά ίχνος ελπίδας, αλλά αντιλαμβάνονται πια καθαρά ότι κανείς άνθρωπος, όσο καλή διάθεση κι αν έχει, δεν μπορεί να τους βγάλει από αυτό το αδιέξοδο…

Οι αριθμοί, έτσι όπως τους χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι, δεν αποτυπώνουν την αλήθεια. Απλά αποπροσανατολίζουν. Αλλά ο χρόνος δεν είναι με το μέρος τους. Κάποια στιγμή, πολύ σύντομα θα φανεί η αλήθεια... Το βλέπει άλλωστε στον εαυτό του. Το ψυγείο του είναι άδειο. Από το οικογενειακό τραπέζι απουσιάζουν πια βασικά πράγματα. Έχει ξεχάσει πότε αγόρασε καινούρια ρούχα για τελευταία φορά και ευλογεί που έχουν γεμίσει μαγαζιά με φτηνά ρούχα των 2- 5 ευρώ ή με το κιλό.

Ψάχνει απεγνωσμένα μήνες, χρόνια τώρα, να βρει μια αξιοπρεπή δουλειά για να ζήσει, αυτός και η οικογένεια του και δεν βρίσκει. Παντού εκμετάλλευση... Λίγα χρήματα, χωρίς ασφάλιση, ευκαιριακά κι όταν ακούει πως μειώνεται η ανεργία, οργίζεται. Πού, σε ποιον τόπο και ποιον αφορά, αλήθεια; Θα ήθελε να το έχει πιο συγκεκριμένο αυτό. Αλλά δεν το βλέπει.

Κι όμως η ελπίδα υπάρχει πέρα από τους ανθρώπους και αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό. Κι αυτό είναι που τους κρατά στη ζωή. Όχι οι ανακοινώσεις των πολιτικών ή των τεχνοκρατών. Αυτές είναι μάλλον για κλάματα. Και δυστυχώς μόνο αυτά είναι σε θέση πια να δώσουν. Ε, τουλάχιστον ας μη προκαλούν τους ανθρώπους που υποφέρουν.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ