ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

«Ελλήνων Περίπλους» με το «Δαναϊς» για όμορφα μουσικά ακρογιάλια

0

ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΜΟΥΣΙΚΟΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ  ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΦΟΔΕΛΕ

Ενθουσιάστηκαν γονείς και μαθητές, Άψογη η φιλοξενία του Συλλόγου Γονέων

Ακόμη συζητείται η πανέμορφη μουσικοχορευτική εκδήλωση που παρουσίασαν οι φορείς του Σχολείου Φόδελε στις 13  του Ιουνίου.

Οι Μερακλήδες Μαθητές του δραστήριου  σχολείου Φόδελε  παρουσίασαν χορούς από τη Θράκη, την Ανατολική Ρωμυλία, τη Πόλη, την Ιωνία, τον Πόντο, την Καππαδοκία, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, τα Δωδεκάννησα και φυσικά  την Κρήτη . Και τα κατάφεραν μια χαρά καθώς εκτός από την επίμονη, την πειθαρχία και την υπομονή που επέδειξαν απεδείχθη ότι είχαν ταλέντο και όρεξη, καθώς χόρεψαν άψογα χαρακτηριστικούς  ελληνικούς χορούς, αποκομίζοντας τις καλύτερες εντυπώσεις.

Φέτος ο Νικόλαος Τσουπάκης, Διευθυντής του Δημοτικού σχολείου του χωριού του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι είναι μέλος της χορευτικής ομάδος του Λυκείου των Ελληνίδων Ρεθύμνης, που φέτος μάλιστα γιορτάζει τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του, θέλησε να δώσει άλλη νότα στην καθιερωμένη γιορτή κλεισίματος του σχολείου, διδάσκοντας στα ‘φιλότιμα παιδιά του EL Greco’  χορούς από όλη την Ελλάδα, τους οποίους παρουσίασαν σε συγγενείς και φίλους. Το σκεπτικό ήταν αυτή τη χρονιά να γίνει μια γιορτή κλεισίματος διαφορετική από τις καθιερωμένες, να το ρίξουν στο τραγούδι και στο χορό γνωρίζοντας αφενός την πλούσια παράδοση της χώρας και  αφετέρου διασκεδάζοντας με πανέμορφους μουσικούς σκοπούς και από περιοχές   εκτός Κρήτης.

Πρώτα τραγούδησαν με στεντόρια φωνή το γνωστό ριζίτικο τραγούδι   «ο  Διγενής» αρχίζοντας με κρητικό ηχόχρωμα και μετά επιβιβάστηκαν στο καραβάκι τους που φέρει το όνομα «Δαναϊς» και από την Κρήτη την τρανή σάλπαραν για την Προποντίδα και την Κωνσταντινούπολη προκειμένου να χορέψουν και να τραγουδήσουν το χασάπικο χορό που οι Βυζαντινοί ονόμαζαν ‘Μακελάρικο’. Την ώρα που χόρευαν τραγουδούσαν συνάμα τα λόγια του γλυκύτατου τραγουδιού  «Καλώς ανταμωθήκαμε φίλοι κι αγαπημένοι από καιρού χαρούμενοι και καλοκαρδισμένοι». Από τη Θράκη, την πατρίδα του Δημόκριτου,παρουσίασαν τον γνωστό Ζωναράδικο χορό, ενώ κατόπιν  πετάχτηκαν  λίγο   βορειότερα, στην Ανατολική Ρωμυλία προκειμένου να χορέψουν  τον Κυνηγητό χορό που θυμίζει παιδικό παιχνίδι. Σειρά είχε τώρα η Μακεδονία η ξακουστή χάριν της οποίας τραγούδησαν και χόρεψαν τον μακεδονίτικο συρτό «Μήλο μου Κόκκινο». Πηγαίνοντας δυτικότερα βρέθηκαν στην  Ήπειρο των Μολοσσών της Δυναστείας από την οποία κατάγονταν η Ολυμπιάς η μάνα του Μεγαλέξανδρου και αφού στάθηκαν  στο μαντείο της Δωδώνης, χόρεψαν με την μοναδικό ήχο του κλαρίνου, πανάρχαιους ηπειρωτικούς  αργούς συρτούς. Όταν προσάραξαν στον θεσσαλικό Κάμπο χόρεψαν λεβέντικα τον Τσάμικο με όλα τα τσαλίμια του. Μέσω της   Στερεάς Ελλάδος πετάχτηκαν στην Πελοπόννησο στον τόπο των Ολυμπιακών Αγώνων για να χορέψουν τον Τσακώνικο (ή Λακώνικο) τον χορό που οι μουσικολόγοι θεωρούν ως το αρχαιότερο του Ελλαδικού χώρου. Από τις πολύχρυσες Μυκήνες η «Δαναϊς» σάλπαρε για τη Δήλο της Άρτεμιδος και του Απόλλωνος όπου τα Φοδελιανάκια με νησιώτικο μπρίο  παρουσίασαν τον κυκλαδίτικο μπάλο. Από τις πανέμορφες Κυκλάδες προσάραξαν στην Δωδεκάνησο και συγκεκριμένα στη Λέρο όπου παρουσίασαν τον παιχνιδιάρικο και αστείο χορό της Σκούπας που έβγαλε πολύ γέλιο. Από τη Λέρο μετέβησαν στη Σύμη για να χορέψουν τον αρχοντικό αιγιαοπελαγίτικο Συρτό. Έφθασε όμως η σειρά της  Μικράς Ασίας και των Αλησμόνητων Πατρίδων. Στα παράλια της  Ιωνίας, πατρίδος του Ομήρου, παρουσίασαν το χαριτωμένο αντικρυστό χορό,, ‘Καρσιλαμά’ και από εκεί πέρασαν στα ενδότερα στο Πόντο για να χορέψουν αναντρανιστά  τον ξακουστό Κότσαρη. Από τον Πόντο πήγαν ακόμη ενδότερα στην  Καππαδοκία, πατρίδα του Μεγάλου Βασιλείου όπου χόρεψαν τον Κόνιαλη ή αλλιώς τον χορό των κουταλιών κάνοντας μουσική με ξύλινα κουτάλια, τα αρχαία κρόταλα. Από τα βάθη της ελληνικής Ανατολής  το «Δαναϊς» έριξε πλώρα για την ακτή του Φόδελε όπου οι λιλιπούτειοι χορευτές της χόρεψαν  τον χορό των Κουρήτων ( όπως φημολογείται), τον ανωγειανό Πηδηχτό, για να ακολουθήσουν ο Πεντοζάλης, ο Καστρινός και ο Συρτός όχι μόνο για τους μαθητές αλλά για όλους τους προσερχομένους. Τον άκρατο ενθουσιασμό και τον χορό συνόδευαν το καλό κρασί και  οι πεντανόστιμοι  μεζέδες που με τόση όρεξη είχαν φτιάξει μέλη του δραστήριου Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου και οι φιλόξενες νοικοκυρές του Φόδελε.

Ας δούμε όμως  δήλωσε μεταξύ άλλων  στην όμορφη γιορτή του  Σχολείου του Φόδελε  ο Δάσκαλος και Φιλόλογος   Νικόλαος Τσουπάκης, αφού καλωσόρισε τους προσερχομένους κι ευχαρίστησε όλους  και ιδιαίτερα τον Σύλλογο Γονέων για την  άψογη οργάνωση:

«Γνώμονάς μας ως εκπαιδευτικοί, εκτός  βεβαία  της μετάδοσης γνώσεων στα παιδιά, ήταν  οι αρχές των παλαιινών μας, όπως ο    αλληλοσεβασμός η ειλικρίνεια και η αγαστή συνεργασία δια την επίτευξη της αρμονίας και της προόδου στον σχολικό χώρο. Προσωπικά θεωρώ ότι πρώτιστο  μέλημα κάθε  μαθητή είναι  να σέβεται  τον εαυτό του, τους γονείς , τους συγγενείς τους δασκάλους και τους συμμαθητές του.

Τους κανόνες ορθής συμπεριφοράς και αλληλοσεβασμού τους λέγαμε καθημερινά προκειμένου να λειτουργήσει  εύρυθμα το σχολείο μας. Σκοπός του σχολείου δεν είναι αποκλειστικά η γνώση αλλά  η Αγωγή των Παιδιών μας.

Ευελπιστώ σε αυτόν τον τομέα να βάλαμε ως Δάσκαλοι το λιθαράκι μας, δεδομένου ότι η σχολική χρονιά έχει  θετικό απολογισμό

Eφέτος θεωρήσαμε σωστό  να κάνομε κάτι  διαφορετικό στο Φόδελε

Αντί για τα συνηθισμένα θεατρικά δρώμενα θελήσαμε   να δώσομε μια μουσική και χορευτική χροιά στην αποψινή βραδιά αποσκοπώντας σε τρεις στόχους. Αφενός να διασκεδάσουμε όλοι μαζί  «εν χορδαίς και οργάνοις» και αφετέρου να γνωρίσουμε την πλούσια μουσικοχορευτική παράδοση της πατρίδος  μας που πηγάζει από την αρχαιότητα ρέει και αναμορφώνεται στο Βυζάντιο και φθάνει σχεδόν ατόφια στη σύγχρονη Ελλάδα.

Επιπλέον διαπιστώσαμε, ότι  πέραν των στοιχείων  τοπικού πολιτισμού  που λαμβάνει ο μαθητής μέσω της τέχνης, ο χορός είναι ο καλύτερος τρόπος έκφρασης της ψυχής   και σωματικής άσκησης του μαθητή , ενώ  συμβάλλει στην  συναισθηματική ισορροπία, την εξωστρέφεια και την κοινωνικοποίησή του.

Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα μας σε σύγκριση  με το γεωγραφικό της μέγεθος, θεωρείται  μια από τις πιο πλούσιες  χώρες σε ποικιλία χορών και παραδόσεων  στην Ευρώπη.

Δεν ήταν εύκολο να πείσω τα παιδιά μας, που είχαν κρητικά ή και μοντέρνα ακούσματα από την τηλεόραση και τα ΜΜΕ να ακούσουν και να χορέψουν μουσικές από τη Θράκη , τη Μακεδονία, την Ήπειρο, την Πελοπόννησο , το Αιγαίο, τον Πόντο, την Καππαδοκία και την Μικράν Ασία.

Χρειάστηκε να κάνομε επίπονες κι επίμονες προσπάθειες, υπομονή και πολύ δουλειά και χρόνο προκειμένου να παρουσιάσουμε τους χορούς που απολαύσατε. Ελπίζω να τα καταφέραμε»

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ