ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΑΠΟΨΕΙΣ

Σκάσε μη μιλάς, χρωστάς… του Γιώργου Ταταράκη

0

Όλοι, πολιτικοί αναλυτές, άνθρωποι του πνεύματος και κοινή γνώμη, όπως αυτή εκφράζεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, συμφωνούν ότι το πολιτικό σύστημα είτε από κυβερνητική θέση (χαϊδεύοντας αυτιά) είτε από αντιπολιτευτική (ανάβοντας «φιτιλιές») έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση μας γιατί είχε στόχο κυρίως το τιμόνι του καραβιού και όχι τη χάραξη ασφαλούς πορείας του.

Σήμερα που προσαράξαμε βρήκαμε μεν ρυμουλκό για την αποκόλληση, με το αζημίωτο βέβαια, αλλά το ζητούμενο είναι να βρεθεί και το κατάλληλο πλήρωμα για την κυβέρνηση του, μετά την αποκόλλληση.

 

Δεν τρέφω αυταπάτες ότι το κατάλληλο πλήρωμα θα προέλθει από παρθενογένεση αλλά θεωρώ, μετά το πάθημα μας, ότι είναι εφικτό εφεξής, να προσδιοριστούν τουλάχιστον βασικές, εθνικές, συντεταγμένες πορείας.

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες ανασυγκρότησης του πολιτικού χώρου της κεντροαριστεράς καθώς και προσπάθειας κτισίματος συμμαχιών στον επονομαζόμενο προοδευτικό χώρο, ενόψει των επόμενων εκλογών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκδήλωσε τον ανομολόγητο έρωτα του για τη Φώφη, ζητώντας σύναψη πολιτικών σχέσεων μετεκλογικά, αγνοώντας ότι μια πολιτικά εν δυνάμει σύζυγος απατημένη, όσο προοδευτική κι αν είναι, δε συγχωράει με την πρώτη, μια απιστία δύο χρόνων.

Παράλληλα παρατηρώ την (απέλπιδα;) προσπάθεια συσπείρωσης της ΔΗ.ΣΥ με κεντρικό πόλο, το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ. Ενός ΠΑΣΟΚ που ο ιδρυτής του σε κάθε ευκαιρία δήλωνε ότι «δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν τεμαχίζεται σε τιμάρια». Κι όμως ο γιος του δεν έπαψε ποτέ να αισθάνεται και (ολίγον;) ιδιοκτήτης ούτε η Φώφη «ανιψιά» του ιδρυτή αλλά ούτε και οι  αποσχισμένοι (βλ. Ραγκούσης) ότι δεν εκφράζουν το σύγχρονο πνεύμα ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα μέσω του συνεδρίου, ανασυντάσσουν τις δυνάμεις τους, ενόψει εκλογής αρχηγού, με τον Βενιζέλο να προσπαθεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, προδιαγράφοντας στρατηγική και φυσιογνωμία στα χνάρια της ελληνικής «Ελιάς»… όταν η φιλελεύθερη παράταξη φαίνεται να βρίσκει το δρόμο της, η κεντροαριστερά να τον ψάχνει (…ελπίζοντας ότι θα τον βρει), ο ¨αριστερός¨ ΣΥΡΙΖΑ να τον έχει χάσει (…και το ξέρει), τα λοιπά αριστερά σχήματα να ακολουθούν δρόμους αδιέξοδους (…θεωρώντας ότι δεν είναι) και η γενιά των ανέργων να έχει την αίσθηση ότι…περιμένοντας το τρένο της ανάπτυξης…πέρασε τη ζωή της σε λάθος σταθμό.
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ