Φεύγοντας τα τέλη της δεκαετίας του 80 άφηνα πίσω μου μια πόλη που αναπτύσσονταν μεν τουριστικά, διατηρούσε όμως τις παραδόσεις, τον πολιτισμό και την γραφικότητά της. Υπήρχε αξιοπρέπεια, σεβασμός, εντιμότητα, πραγματική αλληλεγγύη, ειλικρινείς διαπροσωπικές σχέσεις χωρίς βέβαια να λείπουν οι παλικαρισμοί κάποιων θερμόαιμων «μαυροπουκαμισάδων». Σήμερα 30 χρόνια μετά, επιστρέφοντας σ’ αυτή τη γραφική και φιλόξενη πόλη που άφησα, διαπιστώνω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. Αν βάλω από μνήμης ορισμένα πρόσφατα γεγονότα που έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί στα ΜΜΕ και είναι γνωστά σε όλους σε μία χρονολογική σειρά διαπιστώνω ότι έχουν διαπραχθεί μερικά από τα πλέον ειδεχθή (απαίσια) εγκλήματα που συντάραξαν το Πανελλήνιο:
1) Τέλη του 2007 έχουμε θρασύτατη επίθεση/ενέδρα κατά αστυνομικών στα Ζωνιανά. Αποτέλεσμα ο τραυματισμός του ειδικού φρουρού, ο οποίος απεβίωσε το Σεπτέμβριο του 2015. Δύο από τους δράστες της ενέδρας των Ζωνιανών συμμετείχαν σε ληστεία σε κοσμηματοπωλείο ξενοδοχείου στην Χερσόνησο το 2015.
2) Μάϊος του 2008 δολοφονείται 21χρονος τριτοετής φοιτητής, από δράστη που αποφυλακίστηκε το Γενάρη του 2008 ενώ είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία.
3)Τον Ιανουάριο του 2009 στην απαγωγή του επιχειρηματία Περικλή Παναγόπουλου συμμετείχαν Ρεθεμνιώτες εγκληματίες.
4) Δεκέμβριος του 2011 συνελήφθη ο εκπαιδευτικός/προπονητής για παιδεραστία. Το γεγονός ήρθε στην δημοσιότητα μετά από πολύχρονη προσπάθεια της αστυνομίας με πλήρη μυστικότητα.
5) Αρχές του 2015 βρέθηκε νεκρός ο Βαγγέλης Γιακουμάκης στην Γαλακτοκομική Σχολή μετά από μέρες εξαφάνισής. Ξεκίνησε με εκφοβισμό/ εκβιασμό (bulling) του θύματος από συντοπίτες του που οδήγησε στο τραγικό συμβαν.
6) Τον περασμένο Μάρτιο έχουμε την απαγωγή Λεμπιδάκη που μετά από 6 μήνες ομηρίας είχε αίσιο τέλος.
Όλα τα παραπάνω εγκλήματα (δολοφονίες, επιθέσεις, απαγωγές, παιδεραστία, εκφοβισμοί, εμπόριο όπλων, οπλοχρησία κλπ) συμβαίνουν τυχαία στον τόπο μας; Κάποιοι λόγοι υπάρχουν για την εμφάνισή τους. Η διάβρωση του χρήματος και η απληστία, με την πολιτειακή ανοχή, έχει οδηγήσει την κοινωνία μας σε αυτοκαταστροφική τροχιά. Έχουμε γίνει όμηροι του εφήμερου και γρήγορου πλούτου. Η κουλτούρα, ο πνευματικός πολιτισμός και η παιδεία παραγκωνίζονται. Οι αξίες μετριούνται σε χρήμα. Έχουμε όμως αναλογιστεί το κόστος (κοινωνικό, οικονομικό, ηθικό) για εμάς και τα παιδία μας; Ακόμα τι συνέπειες θα είχε για το όνομα του τόπου μας εάν αύριο έρθουν τα διεθνή ΜΜΕ για να μεταδώσουν τα γεγονότα της πρόσφατης απαγωγής Λεμπιδάκη;
Η κοινωνία μας για άλλη μία φορά εθελοτυφλεί σε φαινόμενα, που αν δεν δινόταν δημοσιότητα, θα τα έσπρωχνε κάτω από το χαλί με τον «ωχαδερφισμό» και «κανιβαλισμό» που επικρατεί. Δεν μπορεί μία μειοψηφία να αμαυρώνει την φήμη του Ρεθύμνου και του πολιτισμού μας!
Νεκτάριος Μεταξάκης
Αξ/κος ε.α. ΠΝ - Πιλότος Ε/Π
Πολιτικός και Διοικητικός Επιστήμων MBA, Msc
