Μια ενδεχόμενη αποτυχία σύστασης ενός αξιόπιστου νέου φορέα της Κεντροαριστεράς ( στην πραγματικότητα μια νέα προσπάθεια ανασύστασης του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ ) και μια διαφαινόμενη εκλογική συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα (στα χνάρια του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ) είναι δυνατό να ανοίξουν τον πολιτικό ασκό του Αιόλου για τη δημιουργία δύο νέων πολιτικών κομμάτων με αρχηγούς τους κ.κ. Β. Βενιζέλο και Γ. Βαρουφάκη αντίστοιχα.
Μετά το θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ δεν άργησε να έλθει και ο πολιτικά κλινικός θάνατος του κόμματος. Οι περισσότεροι «οπαδοί» σύντροφοι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας έσπευσαν να μεταστεγαστούν πολιτικά, αφήνοντας «τους στενούς συγγενείς» να προσδοκούν στην πολιτική νεκρανάσταση του ΠΑΣΟΚ.
Ο Β. Βενιζέλος ευφυώς προσπάθησε να κάνει μια αξιοπρεπή πολιτική κηδεία στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και να το μεταλλάξει σε μια σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία αλλά μάτην. «Οι στενοί συγγενείς» και «οι ζωντανοί της βάσης του κινήματος του 74» το θεώρησαν ιεροσυλία.
Όταν είδε και αποείδε, αποσύρθηκε διακριτικά περιμένοντας στη γωνία το αποτέλεσμα της τελευταίας δέησης για το θαύμα. Το θαύμα όμως θέλει πιστούς! Το ερώτημα που θα απαντηθεί οσονούπω είναι: το πόσοι πιστοί απέμειναν για να γίνει το θαύμα της πολιτικής ανάστασης του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική συνευθύνη των κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα από το ΄74 μέχρι το 2010, για να μην πω μέχρι σήμερα, είναι καλά καταγεγραμμένη στη συνείδηση της πλειοψηφίας του κόσμου και ως εκ τούτου η πολιτική απιστία των ψηφοφόρων (δικαιολογημένα) κατισχύει, με φαινόμενα μαζικής αντιδραστικής μετακίνησης απουσία ενίοτε ιδεολογικών κριτηρίων. (βλ. Κοινοβουλευτική εκπροσώπηση Β. Λεβέντη, ΠΟΤΑΜΙ, καπαρωμένη δημοσκοπικά 3η θέση από τη Χ.Α.)
Και επειδή η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα σιγά σιγά παύει να είναι ταυτισμένη με το ΠΑΣΟΚ, εκτιμώ ότι ο Β. Βενιζέλος θα προχωρήσει στην ίδρυση νέου αρχηγικού κόμματος. Η εκτίμηση μου βασίζεται στο ότι αφενός έχει ξεκάθαρες πολιτικές απόψεις που σε κάθε ευκαιρία διατυπώνει και αφετέρου στο ότι η διαδρομή του, η οξύνοια και ο εγωισμός του δε θα τον αφήσουν να μείνει στην πολιτική αδράνεια.
Ο Γ. Βαρουφάκης εκμεταλλευόμενος την πολιτική μετάλλαξη του Α. Τσίπρα και μετά τη δημοσιοποίηση (καλώς) όλου του παρασκηνίου, κυβερνητικού και ευρωπαϊκών θεσμών κατά το εξάμηνο της θητείας του, δικαιολογημένα θα διεκδικήσει τη δημιουργία ενός νέου ριζοσπαστικού ευρωπαϊκού κόμματος της Aριστεράς στην Ελλάδα, που δε θα έχει στο πολιτικό του λεξιλόγιο τη λέξη “kolotouba”.
Παρακαταθήκη του:
· οι αταλάντευτες απόψεις του για μια δημοκρατική Ε.Ε. μη χειραγωγούμενη από τη γερμανική πολιτική,
· οι επτά θέσεις του, κινούμενες στα πλαίσια των αρχών δημιουργίας της Ε.Ε., για τον απεγκλωβισμό μας από τα αδιέξοδα σημεία των μνημονίων,
· η δημιουργία του ευρωπαϊκού κινήματος DiEM25 εκδημοκρατισμού της Ε.Ε., που όλο και δικαιώνεται από τις εξελίξεις και
· τέλος το ποσοστό του 62% του δημοψηφίσματος που του αναλογεί, για μια πολιτική που θα καθιστά την ελληνική κοινωνία βιώσιμη με αξιοπρέπεια εντός της Ε.Ε.
Εάν οι εκτιμήσεις μου επαληθευτούν, η ανακαίνιση του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα θα είναι ριζική εφόσον και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του «να αλλάξει τα φώτα» στη Ν.Δ. όταν γίνει κυβέρνηση.
Προς το παρόν, ας προσευχηθούμε να κλείσει η 3η αξιολόγηση εντός του έτους, γιατί αν μέχρι πρότινος η Βουλγαρία ήταν απειλή, σήμερα φοβάμαι ότι, όπως πάμε, θα γίνει στόχος! (σημ. εννοείται από οικονομικής άποψης)
