Αναταραχή επικρατεί στα συνδικάτα μπροστά στην ψήφιση του νέου πολυνομοσχεδίου. Αιχμή του δόρατος το δικαίωμα στην απεργία. Και φυσικά έχουμε μπροστά μας, νέες κινητοποιήσεις. Το πράγμα δεν είναι απλό, όπως φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Εκείνο που πρωτοστατεί σ’ αυτή τη διαμαρτυρίας είναι το ΠΑΜΕ, η τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση που είναι φιλική στο ΚΚΕ τάσσεται κατά της αλλαγής του υπάρχοντος νόμου για τις απεργιακές κινητοποιήσεις επειδή θεωρεί «αιτία πολέμου», οποιαδήποτε τροποποίηση στα ισχύοντα για την απεργία και τη συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτή.
Την ίδια ώρα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, εμφανίζονται να επιθυμούν να συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις και έτσι αποφάσισαν την οργάνωση συλλαλητηρίου την ημέρα της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου. Στην ουσία σύρονται σαν αγγαρεία σε μια τέτοια κατεύθυνση, επειδή προφανώς, δεν έχουν άλλη επιλογή
Τι προβλέπει όμως η διάταξη για τις απεργίες, για την οποία ξεσηκώνονται τα συνδικάτα. Σύμφωνα με το άρθρο 211 προβλέπεται ότι: «Ειδικά για τη συζήτηση και τη λήψη απόφασης κήρυξης απεργίας απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός δευτέρου (1/2) των οικονομικά τακτοποιημένων μελών». (Ο αρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 1264/1982 (Α΄ 79).
Υπενθυμίζεται πως την περασμένη Τρίτη μέλη του ΠΑΜΕ εισέβαλαν στο υπουργείο Εργασίας, όταν η υπουργός Έφη Αχτσιόγλου, αρνήθηκε να τους συναντήσει. Οι εξελίξεις που ακολούθησαν ήταν δραματικές. Οι συνδικαλιστές ξήλωσαν τα ρολά, μπήκαν στη στοά και πέρασαν μέσα στο κτίριο του υπουργείου φωνάζοντας συνθήματα. «Δεν θα σας αφήσουμε να ολοκληρώσετε το έγκλημα, δεν θα σας αφήσουμε».
«Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», «Για το δικαίωμα στην απεργία χύθηκε αίμα» και «πάρτε το πίσω» ήταν μερικά από τα συνθήματα που φώναξαν μέσα στο υπουργικό γραφείο.
Μετά το νέο «ντου» των συνδικαλιστών, υπενθυμίζεται ότι είχε υπάρξει ακόμα ένα, μερικές εβδομάδες πριν, πάλι από το ΠΑΜΕ, το υπουργείο Εργασίας εξέδωσε ανακοίνωση, στο οποία αναφέρει:
«Το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι ανοιχτό στο διάλογο και σέβεται τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες τους. Γι’ αυτό θεωρούμε ακατανόητη την εισβολή μελών του ΠΑΜΕ στο κτίριο του υπουργείου, όπου και οι ίδιοι οι «εισβολείς» συνειδητοποίησαν ότι παραβίασαν ανοιχτές θύρες».
«Η υπουργός Εργασίας, αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση τους δέχτηκε στο γραφείο της και όπως αποδείχτηκε, οι ίδιοι αρνήθηκαν το διάλογο, επιλέγοντας τις κραυγές και το επικοινωνιακό σόου χάριν των τηλεοπτικών καμερών.
«Η ρύθμιση σε καμία περίπτωση ούτε καταργεί, ούτε περιορίζει το δικαίωμα της απεργίας. Η μόνη αλλαγή αφορά τον κανόνα της απαρτίας στις γενικές συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων που δεν είναι ευρύτερης περιφέρειας ή πανελλαδικής έκτασης, όταν συγκαλούνται προκειμένου να ληφθεί απόφαση για απεργία.
Η ρύθμιση προβλέπει ότι για να υπάρχει απαρτία στη γενική συνέλευση πρέπει να παρίσταται το 1/2 των μελών του σωματείου που πληρώνουν τις συνδρομές τους». Τίποτα δεν αλλάζει στον τρόπο λήψης της απόφασης για απεργία η οποία θα συνεχίσει να λαμβάνεται με τη σχετική πλειοψηφία των παρόντων.
Τέλος, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι η καταστολή οποιασδήποτε μορφής κινητοποίησης δεν ήταν και δεν θα γίνει επιλογή μας», υπογραμμίζει το υπουργείο Εργασίας. Αυτά για την απεργία, που με βάση την τροπολογία, στην ουσία καταργείται… Ότι κι αν λέει το αρμόδιο υπουργείο.
