Αφού παρακολούθησα αρκετές από «τις απολογίες» στην ολομέλεια της Βουλής των εμπλεκομένων πολιτικών προϊσταμένων (πρωθυπουργών, υπουργών, υφυπουργών, κλπ) κατέληξα στο συμπέρασμα…. ότι φταίω εγώ! Ναι καλά ακούσατε, εγώ φταίω! Γιατί αρρώστησα, πήγα στο γιατρό, κάποιες φορές και στο νοσοκομείο και μου έδωσαν φάρμακα. Τώρα καλά-κακά, εγώ τα πήρα. Αφού ήμουν άρρωστος και υπέφερα τι να κάνω; Να ρωτήσω το γιατρό εάν από τη συνταγογράφηση του συγκεκριμένου φαρμάκου θα είχε δώρο ένα ταξίδι με την οικογένειά του στις Σεϋχέλλες; Να ρωτήσω το φαρμακοποιό εάν κέρδιζε 100% από την πώληση του; Να σκεφτώ εάν ο υπουργός, υφυπουργός, γενικός γραμματέας δεν είχαν ελέγξει την τιμή του φαρμάκου ή εάν υπήρχε άλλο φθηνότερο ή εάν είχαν κάνει συμφωνία κάτω από το τραπέζι; Πού να ξέρω τις συναλλαγές που είχαν όλοι οι προηγούμενοι με τις φαρμακευτικές εταιρίες; Εγώ πονούσα, τι να έκανα; Έπρεπε κάτι να πάρω να περάσει ο πόνος. Και ο πόνος αυτός πέρασε. Αλλά σήμερα πονάω και υποφέρω ξανά γιατί όλη αυτή η αλυσίδα: φαρμακευτικές εταιρίες, πολιτική ηγεσία, γιατροί, φαρμακοποιοί κλπ παράγοντες μού μείωσαν το μισθό μου, υπερχρεώνοντας το Δημόσιο, ίσως έκαναν κακό στην υγεία μου, δίνοντάς μου αχρείαστα ή πολλαπλά φάρμακα και το σημαντικότερο μού δημιούργησαν τέτοιες παρενέργειες που πείστηκα ότι όντως ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ!
Η φωτογραφία προέρχεται από την πλέον χιουμοριστική καρναβαλική παρουσία στον Ρέθυμνο
