Εκδόθηκε η απόφαση για τους χώρους μαζικής εστίασης από την Περιφέρεια Κρήτης.
Το λάδι θα σερβίρεται αποκλειστικά και μόνο μέσω σφραγισμένων συσκευασιών ή συσκευασιών μιας χρήσης, ενώ το κρασί, είτε εμφιαλωμένο είτε χύμα, θα πρέπει να παρουσιάζεται στον τιμοκατάλογο με την αναγραφή της χώρας προέλευσης.
Τη νομοθεσία για καταστήματα μαζικής εστίασης και αναψυχής έδωσε στη δημοσιότητα χθες το Τμήμα Εμπορίου της Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου, για ελαιόλαδο και κρασί. Πρόκειται για τους κανόνες που αναφέρονται στις υποχρεώσεις των καταστημάτων εστίασης και αναψυχής, με βάση το νόμο που ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2017, ο οποίος και προβλέπει ότι το λάδι θα σερβίρεται αποκλειστικά και μόνο μέσω σφραγισμένων συσκευασιών ή συσκευασιών μιας χρήσης, ενώ το κρασί, είτε εμφιαλωμένο είτε χύμα, θα πρέπει να παρουσιάζεται στον τιμοκατάλογο με την αναγραφή της χώρας προέλευσης.
Πιο αναλυτικά, στη χθεσινή ανακοίνωση αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Σημειώνεται ότι στο άρθρο 71 αναφέρονται οι ενδείξεις στους τιμοκαταλόγους (εστιατορίων, καταστημάτων γρήγορης εστίασης, ταβερνών, καφετεριών, κέντρων διασκέδασης κ.τ.λ., όπως αναφέρονται στο άρθρο 69). Συγκεκριμένα, από 1/1/2018 “το κάθε είδους έλαιο που προορίζεται στον τελικό καταναλωτή για επιτραπέζια χρήση, κατόπιν του σταδίου παρασκευής του γεύματος στην κουζίνα... πρέπει να διατίθεται αποκλειστικά και μόνο μέσω σφραγισμένων συσκευασιών ή συσκευασιών μιας χρήσης... και θα φέρουν τις απαιτούμενες επισημάνσεις σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική και ενωσιακή νομοθεσία” (παράγραφος 2, εδάφιο Γ, άρθρου 71).
Επίσης, στην παράγραφο 3, εδάφιο ΣΤ του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι στον τιμοκατάλογο για τους οίνους και τα αλκοολούχα ποτά πρέπει να αναγράφονται η χώρα προέλευσης και ο παραγωγός/εμφιαλωτής (συμπεριλαμβάνονται τα χύμα προϊόντα). Συγκεκριμένα, “...για τους οίνους και τα αλκοολούχα ποτά που προσφέρονται στους καταναλωτές χωρίς να είναι εμφανής η προσυσκευασία τους, αναγράφεται υποχρεωτικά η χώρα προέλευσης και ο παραγωγός ή ο εμφιαλωτής τους...”.
Στο άρθρο 76 αναφέρεται η υποχρέωση των παραπάνω καταστημάτων να διαθέτουν δελτία παραπόνων-“φύλλο διαμαρτυρίας” σε εμφανές σημείο δίπλα στην έξοδο του καταστήματος. Επίσης, αναγράφονται λεπτομέρειες για τα αντίτυπα, το χρωματισμό, την αναγραφή των στοιχείων της Διεύθυνσης Ανάπτυξης, της Περιφερειακής Ενότητας στην οποία υπάγονται, κ.τ.λ. Στο ίδιο άρθρο υπάρχει και υπόδειγμα “φύλλου διαμαρτυρίας”.
Εφιστάται η προσοχή στα παραπάνω αλλά και σε όλα τα απαιτούμενα από την Ενότητα 7.2, ενόψει επικείμενων ελέγχων της Υπηρεσίας στα παραπάνω θέματα».
Δεν εφαρμόζεται το μέτρο
Να υπενθυμίσουμε ότι αυτός ο νόμος έχει πραγματικά από την πρώτη στιγμή ψήφισής του χαρακτηριστεί με θετικό τρόπο από τους εκπροσώπους των τοπικών φορέων, που επισημαίνουν ότι τόσο στο ελαιόλαδο όσο και στο κρασί θα περιοριστούν τα φαινόμενα των «ελληνοποιήσεων” και της εξαπάτησης των καταναλωτών.
Βέβαια, υπάρχει ένα θέμα ως προς το κόστος των συσκευασιών. Και προφανώς για το λόγο αυτό, προς το παρόν, δεν έχει αρχίσει να εφαρμόζεται το μέτρο σε ό,τι αφορά το ελαιόλαδο. Μάλιστα, ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ Νίκος Μιχελάκης, σε άρθρο του στην ηλεκτρονική σελίδα του φορέα www.sedik.gr, έγραφε στις 16 Μαρτίου ότι ούτε η αναγραφή στους τιμοκαταλόγους φαίνεται να εφαρμόζεται.
«Οπωσδήποτε σημαντικότερο από το μέτρο της υποχρεωτικής χρήσης επώνυμων σκευασιών εστίασης, η οποία στην πράξη αφορά μόνο τα νωπά λάδια που προσφέρονται στα τραπέζια, είναι το επίσης θεσμοθετημένο μέτρο της υποχρεωτικής αναγραφής στους καταλόγους τού είδους των λαδιών που χρησιμοποιούνται για κάθε φαγητό.
Ωστόσο, το μέτρο αυτό που θεσμοθετήθηκε με τη διάταξη αρ. A2-861/22-8-2013, άρθρο 91, παρ. 4, και επαναφέρεται και ισχύει με το άρθρο 71, παρ. 3 και με την πρόσφατη κωδικοποίηση, στην πράξη ουδέποτε έτυχε ουσιαστικής εφαρμογής», σύμφωνα με τον ίδιο, που επισημαίνει ότι ελάχιστες επιχειρήσεις κάνουν σχετική αναφορά, έστω και με πολύ μικρά γράμματα, στους καταλόγους τους.
«Ελάχιστες είναι οι επιχειρήσεις που κάνουν κάποια σχετική αναφορά, έστω και με πολύ μικρά γράμματα, στους καταλόγους τους. Όμως τα λάδια που χρησιμοποιούνται ιδίως στα τηγανητά, που αποτελούν το 70% και πλέον των λιπαρών που καταναλώνονται στην εστίαση, είναι συνήθως σπορέλαια, τα οποία μάλιστα ξαναχρησιμοποιούνται για δεκάδες ή και εκατοντάδες τηγανίσματα. Καθίστανται έτσι, τελικά, άκρως επικίνδυνα για την υγεία.
Επομένως και το θέμα αυτό θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα από τις αρμόδιες υπηρεσίες υγειονομικών ελέγχων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Νίκος Μιχελάκης, ο οποίος θεωρείται και είναι από τους πιο ενημερωμένους και έγκυρους γεωπόνους στο θέμα του εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου.
