Αγαπητοί Δικαστές,
Με αφορμή την πρόσφατη διάλεξη ιατρικής-παιδιατρικής που καλοπροαίρετα και συναδελφικά χορηγήθηκε από το δικαστήριό σας, σκεφτήκαμε φιλικά να σας ανταποδώσουμε μάθημα νομικής και δικαιοσύνης.
Αγαπητοί Δικαστές,
Σε ποιο κατηγορητήριο στηρίξατε τη νέα σας απόφαση;
Ανυπόστατες κατηγορίες για αφυδάτωση στα πλαίσια του αστείου;
Αγαπητοί Δικαστές,
Κάθε μέρα παίρνουμε αποφάσεις δύσκολες και αγωνιζόμαστε για την υγεία των ασθενών μας με βάση τις διεθνείς ιατρικές οδηγίες, την ιατρική επιστήμη, προχωρώντας πάνω από το απρόοπτο, το ιδιαίτερο, το διαφορετικό, με κόπο, άγχος, συναίσθημα, με κίνδυνο.
Είναι δυνατόν εσείς να μην έχετε το θάρρος να στηρίξετε με την απόφασή σας το πασιφανές, το δίκαιο;
Αγαπητοί Δικαστές,
Ο σεβασμός πηγάζει από τις πράξεις και όχι από την επαγγελματική ή την κοινωνική μας θέση.
Ποιος σας επιτρέπει να αυθαιρετείτε; Η εξουσία της θέσης, ο νόμος, η κοινωνία, οι κυβερνήσεις;
Ζωή χωρίς εμπιστοσύνη στις αξίες…..
Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν…..εάν όχι θα μας βρείτε αντιμέτωπους με όλα τα πενιχρά μας ή μη μέσα παλεύοντας για ένα καλύτερο μέλλον.
Αλλάζουμε κυβερνήσεις και πρόσωπα ανά 4ετία με στόχο να βελτιώσουμε τη χώρα μας, τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας. Γνωρίζουμε όμως ότι η πρόοδος δεν έρχεται από τους άλλους, αλλά από εμάς, από τη στάση ευθύνης απέναντι στα γεγονότα. Δεν κερδίζουμε σε τίποτα με το να παραπέμπουμε στους άλλους να βρουν την αλήθεια για να μην πάρουμε εμείς την ευθύνη που μας αναλογεί.
Τι κοινωνία θέλετε τέλος πάντων; Αυτή που καίει μάγισσες σε κάθε ευκαιρία ή αυτή που δέχεται το απρόοπτο και εργάζεται προς τη βελτίωση κάθε συνθήκης και κατεύθυνσης ώστε να μειωθεί η πιθανότητα να ξανασυμβεί;
Ο μεσαίωνας τελείωσε αγαπητοί δικαστές.
Τα τελευταία χρόνια σε συνεχόμενες δίκες παρωδίες δημιουργήσατε στο Ρέθυμνο ένα στρατό υπόδικων επιστημόνων που δε θα μπορούν να κάνουν ελεύθερα και δημιουργικά τη δουλεία τους εκθέτοντας σε κίνδυνο τα παιδιάς σας, τους συγγενείς σας, τα παιδιά όλων μας.
Αγαπητοί Δικαστές,
Μη φοβάστε. Δε σας θέλουμε με τα μάτια χαμηλωμένα, βγαίνοντας από τη δικαστική αίθουσα μετά την απαγγελία των αποφάσεων να σας φυγαδεύουν.
Σας θέλουμε με τα μάτια ψηλά, αγέρωχους, να σας σεβόμαστε και να σας θαυμάζουμε, να αποχωρείτε εξουθενωμένοι από τη μάχη στηρίζοντας τη δικαιοσύνη.
Αναστασία Γαρμπή
Γ.Ν. Ρεθύμνου
